خواه بخواهیم در یک جلسه گروهی صحبت کنیم خواه در مقابل یک مخاطب، مجبوریم که در موقعیت های مختلف عمومی صحبت کنیم. در این مقاله سعی داریم راهکارهایی را برای ارائه ی یک سخنرانی خوب و تاثیرگذار به شما معرفی کنیم.

اهمیت صحبت در جمع

حتی اگر خیلی نیاز به ارائه در مقابل گروه نداشته باشید، موقعیت های بسیاری وجود دارند که در آنها صحبت کردن خوب در جمع می تواند فرصت های خوب شغلی برایتان به ارمغان بیاورد.
برای مثال ممکن است که شما مجبور باشید در یک کنفرانس در مورد سازمان یا شرکت خود صحبت کنید، بعد از دریافت یک گواهی سخنرانی کنید یا مطالب جدیدی را برای یک گروه آموزش بدهید. هم چنین صحبت کردن در جمع در جنبه های دیگر زندگی هم موثر است. مثلا ممکن است شما مجبور شوید در یک مهمانی در مقابل افراد بسیاری در مورد موضوعاتی صحبت کنید.
همان قدر که صحیت کردن خوب در جمع می تواند درهای بسیاری را به سوی شما بگشاید، مهارت های ضعیف صحبت کردن می تواند آنها را ببندد. برای مثال ممکن است رئیس شما پس از ارائه ضعیف از سوی شما از تصمیم خود برای ترفیع تان منصرف شود.

راهبردهایی برای تبدیل شدن به یک سخنران ماهر

آنچه که درباره ی صحبت کردن در جمع اهمیت دارد این است که یک مهارت قابل یادگیری است.

بنابراین شما می توانید با استفاده از راهبردهای زیر به یک سخنران عالی تبدیل شوید:

۱٫ برنامه ریزی صحیحی داشته باشید: در آغاز مطمئن شوید که برای تعامل خود یک طرح مناسب تهیه کرده اید، مطالب خود را بر اساس اهمیت دسته بندی کنید . استفاده از مثال های کاربردی و جذاب فراموش نشود . خوب است که برای آغاز و پایان صحبتتان یک برنامه ریزی ویژه داشته باشید. در آغاز مطلبی را ارائه دهید که شنوندگان را برای شنیدن مشتاق تر کند و در پایان با پیامی امیدبخش سخنرانی تان را تمام کنید.

۲٫ تمرین: شما نمی توانید به سادگی و بدون تمرین به یک سخنران قوی و تاثیرگذار تبدیل شوید.برای تمرین در جستجوی موقعیت هایی باشید که در مقابل دیگران صحبت کنید. در آغاز می توانید صحبت در جلوی اعضای خانواده، دوستان و سپس مهمانی ها یا گروه ها و انجمن های خودیاری را انتخاب کنید. کم کم سعی کنید موقعیت های دشوارتری را انتخاب کنید. خوب است که پس از سخنرانی از مخاطبان خواهش کنید نظراتشان را به شما ارائه دهند.

۳٫ شنونده های خود را مشارکت دهید: زمانی که صحبت می کنید مخاطبان خود را در بحث شرکت دهید . در جاهایی که مناسب است سوالات هدایت کننده بپرسید و افراد را تشویق به سوال پرسیدن کنید.
به خاطر داشته باشید که برخی از کلمات قدرت شما را به عنوان یک سخنران کاهش می دهد. مثلا عباراتی مثل “من فقط می خواهم بگویم که… “یا “من فکر می کنم که … “اقتدار و اطمینان شما را خدشه دار می کند.
همچنین به ریتم و لحن صحبت خود توجه کنید. اگر عصبی هستید امکان دارد که سریع صحبت کنید. در نتیجه احتمال حذف بعضی از کلمات یا استفاده از کلمات اضافه و بی معنا بیشتر می شود. خودتان را عادت دهید که آرام و شمرده صحبت کنید و با نفس عمیق خودتان را آرام کنید. نگران پراکندگی افکارتان نباشید. مکث ها یک بخش مهم از مکالمه هستند و باعث می شوند شما مطمئن، طبیعی و مقتدر به نظر برسید.
در نهایت از اینکه کلمه به کلمه از روی یادداشت هایتان بخوانید اجتناب کنید. به جای آن فهرستی از نکات مهم صحبتتان را روی کاغذهای کوچک یادداشت و سعی کنید که مطالب اصلی تان را به خاطر بسپارید.

۴٫ به زبان بدن خود توجه کنید: اگر شما نسبت به خودتان آگاه نیستید زبان بدنتان نشانه های ثابتی در مورد حالت درونی شما به مخاطبا ن ارائه خواهد داد. اگر عصبی هستید یا به آنچه که می گویید اعتقاد ندارید، مخاطبان شما به زودی متوجه خواهند شد.
محکم بایستید، نفس های عمیق بکشید، در چشمان مخاطبان نگاه کنید و لبخند بزنید. روی یک پا تکیه نکنید و ژست هایی که غیر طبیعی به نظر می رسند را به کار نبرید.
به جای ایستادن پشت تریبون بهتر است که در اطراف قدم بزنید. این حرکت و انرژی در صدای شما هم جاری خواهد شد و شما را فعال تر و تاثیرگذارتر خواهد کرد.

۵٫ مثبت بیندیشید: تفکر مثبت تاثیر ویژه ای بر موفقیت شما در ارتباط خواهد گذاشت. زیرا باعث می شود که قوی تر به نظر برسید. ترس باعث می شود که در یک چرخه ی گفت و گوی منفی با خود گرفتار شوید. جملاتی مثل “من هرگز در این کار موفق نمی شوم” اعتماد به نفس شما را کاهش و احتمال این که این افکار به واقعیت تبدیل بشوند را افزایش می دهند. بنابر این قبل از سخنرانی تجسم کنید که یک ارائه ی موفق داشته اید و از این که توانسته اید تاثیر مثبتی روی دیگران بگذارید بسیار خوشحال هستید.

۶٫ مقابله با اضطراب: ممکن است قبل از سخنرانی استرس داشته باشید. در این مواقع بهتر است که فکر کردن در مورد خود، عصبی بودنتان و ترس تان را متوقف کنید. به جای آن روی مخاطبان تمرکز کنید. به یاد داشته باشید که شما تلاش می کنید به آنها کمک کنید یا به آنها آموزش دهید و پیام شما بسیار مهم تر از ترس تان است. به جای خودتان روی خواسته ها و نیازهای مخاطبان تمرکز کنید.
اگر زمان اجازه می دهد قبل از سخنرانی تمرینات تنفس عمیق را برای آرام شدن ضربان قلب و اکسیژن رسانی به بدن انجام دهید.
اگرچه ممکن است تعداد مخاطبان شما بیش از صد نفر باشد فکر کنید که فقط برای یک نفر صحبت می کنید. بهتر است روی چهره هایی که دوستانه تر هستند تمرکز کنید.

۷٫ فیلم سخنرانی های خود را تماشا کنید: شما می توانید با دیدن فیلم سخنرانی ها و ارزیابی خودتان عملکردتان را ارتقا دهید.
به تکیه کلام های خود توجه کنید. به زبان بدن خود نگاه کنید. آیا خودتان را جمع کرده اید؟ به تریبون تکیه داده اید؟ آیا به مخاطبان نگاه می کنید؟ آیا لبخند می زنید؟ چقدر طبیعی به نظر می رسید؟

در نهایت دقت کنید که چگونه اتفاقات غیر منتظره را هدایت می کنید، مثلا یک عطسه یا سوال یک مخاطب که برای آن آماده نیستید. آیا تعجب می کنید یا نگران می شوید؟ اگر بله تمرین کنید که در موقعیت های بعدی این اتفاقات را به آرامی مدیریت کنید.

منبع: mindtools.com | نویسنده: سوزان اسمیت | مترجم: فاطمه پوران

بی کلک

– به سوپر مارکت بروید و یک سبد پر از میوه و سبزیجات تازه بخرید.
– ورزش کنید.
– در یک محل ساکت نشسته و عمیق نفس بکشید.
– مثبت باشید.
آهان ؛ سرتان برای مثبت اندیشیدن زیادی شلوغ است؟
پس با بکار بردن روش های زیر تنها در ۳۰ ثانیه احساسی بهتر داشته باشید.
نفس بکشید. ۷۰ درصد انرژی ما بخاطر تنفس نادرست هدر می رود. دستتان را روی دسته
صندلی که نشسته اید بگذارید و راحت بنشینید. روی دم و بازدم تان تمرکز کنید. ۳۰
ثانیه تنفس درست به شما احساس راحتی و آرامش بیشتری خواهد داد.
جملات کوتاه مثبت: یک جمله کوتاه مثبت انتخاب کرده و در این ۳۰ ثانیه آن را برای
خود تکرار کنید. جملاتی نظیر : من کامل هستم من عالی هستم بعد از ۳۰ ثانیه
تاثیر شگفت آور آن را روی خود احساس می کنید.
عضلات خود را بکشید: بایستید و عضلات تان را برای ۳۰ ثانیه به سمت آسمان بکشید.
لبخند بزنید. خندیدن صدها عضله صورت شما را آرام می کند و احساس استرس را در شما از
بین می برد.
آب بنوشید. ۷۵درصد از مغز شما آب است. اگر بدن شما احساس کم آبی کند نمی تواند
بدرستی فکر کند. پس اگر استرس دارید ابتدا قبل از انجام هر کاری یک لیوان آب
بنوشید.
برقصید. گوشی هدفون تان را بگوش گذاشته و یک آهنگ شاد انتخاب کنید و کمی با آن
برقصید.
هیچ کاری انجام ندهید. فقط بنشینید و به جایی خیره شوید. یه شیشه یا موزائیک کف
اتاق. فقط مطمئن باشید که هیچ کاری انجام نمیدهید.
از همین الان شروع کنید.

یاقوت

یاقوت

گفته می شود نوشیدنی های انرژی زا دارای ترکیباتی است که می تواند نقش مهمی در بهبود عملکرد ذهنی و جسمانی داشته باشد؛ اما براساس تحقیقات جدیدی که در این زمینه انجام شده است، تنها ماده مفید و موثر موجود در نوشیدنی های انرژی زا کافئین است.

در حقیقت تاکنون هیچ شواهد قابل قبولی مبنی بر نقش ترکیبات دیگر موجود در این نوشیدنی در افزایش توانایی جسمی و ذهنی افراد گزارش نشده است. ویژگی منحصربه فرد نوشیدنی های انرژی زا این است که میزان کافئین موجود در آن ۱۴ برابر نوشیدنی های معمولی است. با توجه به این که کودکان معمولا در مقایسه با بزرگسالان فعالیت زیادی ندارند و نمی توانند کالری اضافی موجود در این نوشیدنی ها را بسوزانند، خوردن نوشابه های انرژی زا برای کودکان توصیه نمی شود. سطح بالای کافئین موجود در نوشیدنی های انرژی زا می تواند مسمویت زا باشد و احتمال بروز حمله صرع یا ابتلا به بیماری هایی مانند دیابت، بیماری های قلبی و اختلالات رفتاری را افزایش دهد.

بنابراین شاید خوردن یک فنجان قهوه که میزان کافئین مسمومیت ایجاد نمی کند، بهتر از نوشیدنی های انرژی زا باشد. به هر حال اگر به نوشیدنی های انرژی زا عادت دارید باید توجه داشته باشید که شاید نوشیدن یک فنجان قهوه به مراتب بهتر باشد و عوارض جانبی کمتری را به همراه داشته باشد.

در هر حال تنها ماده موثر در نوشابه های انرژی زا کافئین است که شاید بتوانید ردپایی از آن را در نوشیدنی های دیگر مانند قهوه هم بیابید./ Dailymail

بی کلک

خانمها معتقدند که می توانند بعضی از کارها را به نحو احسن انجام دهند، ولی بهتر است این ادعاها، استدلالی را هم در بر داشته باشند. تحقیقات انجام شده در آمریکا ثابت می کند که اکثر بانوان در انجام این ۸ کار از مردان بهترند.

رهایی از شکست عشقی

بر طبق تحقیق انجام شده از ۱۰۰۰ فرد مجرد در مجله Journal of Health and Social Behavior مشخص شده که مردان در هنگام شکست عشقی، زمان بیشتری را نسبت به زنان در ناراحتی و غم ناشی از جدایی و شکست سپری می کنند.

رانندگی در شهر

تحقیقات ترافیکی انجام شده در سال ۲۰۱۰ نشان می دهد که ۸۰٪ عاملین تصادفات شهری مردان بوده اند. زنان به سبب رعایت احتیاط کمتر از مردان دچار حادثه می شوند.

تحصیلات آکادمیک

بر طبق آمار Bureau of Labor ، دانشگاه ها به ازای هر ۱۰۰ مردی که فارغ التحصیل می شوند، ۱۸۵ زن را فارغ التحصیل می کنند. آنها تخمین می زنند که تا سال ۲۰۱۶ میلادی، ۶۱٪ لیسانس ها، ۶۳٪ فوق لیسانس ها و ۵۸٪ فارغ التحصیلان مقطع دکترا زن باشند.

آدرس دادن و راهبری

محققان دانشگاه سنت جوزف در فیلادلفیا گروهی از مردان و زنان را تحت آزمایش قرار دادند تا آدرس مکان های توریستی محبوب را بدهند و به طور کامل شرح دهند که چگونه می توان به آنجا رسید. آنها به این نتیجه رسیدند که خانمها خیلی دقیق تر از آقایان انجام می دهند. محققان معتقدند که بانوان هنگام آدرس دادن پس از اندکی مکث و بررسی کل مسیر آنرا به زبان می آورند و این در حالی است که آقایان به محض اینکه از آنها سوال می پرسید، شروع به پاسخ دادن می کنند و در حین پاسخ دادن مدام خود را تصحیح می کنند.

سرمایه گذاری

مردها بیشتر از زنان در فروش سهام خود دچار اشتباه می شوند و ضرر بیشتر شامل حالشان می شود. مطالعه در سال ۲۰۰۹ نشان می دهد که سرمایه بانوان شرکت کننده در بازار بورس بین سالهای ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ با ۱۰٪ رشد همراه بوده و این رقم ۳٪ از رشد کل شاخص بورس و ۴٪ از میزان رشد متوسط سرمایه مردان بالاتر بوده است.

حافظه‌ی بهتر

۲ مطالعه جدید اثبات کردند که زنان ۵ درصد بیشتر از مردان قدرت به خاطر سپاری کلمات و چهره ها را دارند. همینطور تحقیقات انجام شده در سال ۲۰۰۸ که در سوئد انجام شد، نشان داد که زنان قدرت بیشتری در حفظ کلمات، اشیا و تصاویر در ذهنشان دارند.

چکش زدن

زنان ۱۰٪ از مردان در وارد کردن ضربه توسط چکش دقیق تر اند و ضربه را با نیروی متناسب وارد می کنند. این نتایج را دانشگاه ماساچوست پس از انجام تحقیقات بر روی زنان و مردان اعلام نمود.

گویندگی اخبار

محققان سوییسی بر این باورند که اخباری که توسط گویندگان زن گفته می شوند، اعتبار بیشتری را نزد بینندگان به نسبت اخبار گفته شده توسط مردان کسب می کنند.

دفترچه یادداشت آنلاین یک پسر تنها

می‌خواهیم «۹ مورد» را با شما در میان بگذاریم تا از این به بعد، قبل از آتش کردن اپلیکیشن عکاسیِ تلفن اندرویدی، یا آیفون یا لومیای خودتان، آنها را در ذهن داشته باشید و عکس‌های بهتری بگیرید.
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، ک عادت رایج بین اکثر مردم وجود دارد که اگر متوجه بشوند عکسی با دوربین تلفن گرفته شده، آن را نادیده می‌گیرند.

خیلی‌ها هم مدام دیگران را نصیحت می‌کنند که «به جای دور ریختن پولت با خرید یک تلفن گران، یک ارزانش را بخر و در کنارش هم یک دوربین “واقعی” بگیر.» ولی می‌دانیم که این دوربین‌های “واقعی” اکثراً در گوشه‌ای از خانه افتاده و دارند خاک می‌خورند.

بسیار خوب است که هر کسی یک دوربین واقعی داشته باشد تا در شرایط خاص مثل سفر یا گردش، بتواند عکس‌های عالی با آن ثبت کنید ولی به هر حال یک عکس خوب، یک عکس خوب است و فرقی نمی‌کند که با چه وسیله‌ای گرفته شده باشد.

دوربین‌های موجود در تلفن‌های هوشمند ضعف‌ها و قوت‌های خود را دارند، با تأکید روی نقاط قوت و بی اهمیت کردن ضعف‌ها، شما می‌توانید منفی‌خوان‌ها را پیش از شروع بازی‌شان به سکوت دعوت کنید. دوربین‌های به کار رفته در تلفن‌های هوشمند در طول چند سال اخیر خیلی بهتر شده‌اند و حالا شما می‌توانید نتایج بسیاری خوبی با آنها بگیرید، به خصوص اگر بدانید که دارید دقیقاً چه می‌کنید.

در ادامه مطلب با ما همراه باشید. می‌خواهیم «۹ مورد» را با شما در میان بگذاریم تا از این به بعد، قبل از آتش کردن اپلیکیشن عکاسیِ تلفن اندرویدی، یا آیفون یا لومیای خودتان، آنها را در ذهن داشته باشید و عکس‌های بهتری بگیرید.

مورد ۱: به سوژه نزدیک شوید

بسیاری از دوربین‌های تلفن‌های هوشمند وقتی آنها را در نزدیکی سوژه نگه دارید فوق‌العاده درخشان عمل می‌کنند. سنسور کوچک عمق میدان نسبتاً عریضی را در اختیار شما قرار می‌دهد بنابراین می‌توانید تمام اشیا را در فوکوس داشته باشید، حال آنکه در وضعیت مشابه دوربین‌هایی با سنسور بزرگتر و لنز‌های بلندتر مشکل خواهند داشت.

معمولاً با نزدیک شدن به سوژه، کنترل بیشتر بر وضعیت نوردهی آن شی هم ممکن می‌شود. آیا نورهای روشن پشت سوژه شما باعث می‌شوند دوربین به اشتباه افتاده و سوژه را تیره ثبت کند؟ کافی است با نزدیک شدن به آن، این اثر را حذف کنید. چنین تصاویری در صورت ثبت صحیح، می‌توانند جزئیات زیاد و مؤثری را ثبت کنند.

تصویر بالا، مربوط به ساچمه یک تفنگ بادی است که به هدفی فلزی اصابت کرده و صاف شده. می‌بینید که دوربین تلفن چه جزئیات زیادی را در نور یکنواخت ثبت کرده.

مورد ۲: زوم نکنید، بلکه بعداً قیچی کنید

خیلی از دوربین‌های تلفن‌های هوشمند امکان زوم دیجیتال را در اختیار شما قرار می‌دهند ولی تقریباً همیشه بهترین تصمیم این است که وانمود کنید اصلاً چنین چیزی وجود ندارد. حتی در مشاهده زنده قبل از ثبت عکس هم می‌توان دید که با شروع زوم دیجیتال چقدر کیفیت تصویر افت می‌کند. علت این افت را باید در عملکرد دوربین دانست زیرا با انجام زوم دیجیتال، دوربین فقط از روی قرائن و شواهد حدس می‌زند که تصویر واقعی چه شکلی دارد و به همین خاطر نتیجه از واقعیت بیرونی فاصله می‌گیرد.

اما وقتی بعد از ثبت تصویر بدون زوم دیجیتال، با قابلیت Crop بخش‌های اضافه را قیچی و تصویر مورد نظر را بزرگ می‌کنید در حقیقت در حال نمونه برداری از پیکسل‌هایی هستید که قبلاً ثبت شده‌اند. خیلی از تلفن‌های هوشمند دوربین‌های ۸ مگاپیکسلی دارند، این یعنی شما می‌توانید با قیچی کردن بخش مورد نظر، همچنان رزولوشن بالایی را در اختیار داشته باشید و فقدان ضایعات تصویری که با بزرگ کردن مصنوعی عکس بروز می‌کنند، کمک خواهد کرد تا عکس شما زاییده دوربین یک تلفن هوشمند پنداشته نشود.

عکس بالا از کوهی در ونکوور گرفته شده و تقریباً نیمی از آن قیچی شده. ولی چنانچه با زوم دیجیتال سعی در ثبت همین کادر تصویر داشتیم، بخش بزرگی از جزئیات درختان از دست می‌رفت. ضمن اینکه عکس از پشت شیشه اتومبیل گرفته شده، پس با دستکاری دیجیتال اعوجاج و شکستگی تصویر هم تقویت می‌شد.

مورد ۳: ویرایش کنید، نه فیلتر گذاری

اگر می‌خواهید عکس‌هایتان منحصر به فرد باشند، آخرین کاری که باید بکنید این است که از فیلترهای تصویری که میلیون‌ها نفر دیگر هم عین‌شان را استفاده می‌کنند، کمک بگیرید. نگارنده فردی آنتی-اینستاگرام نیست و قابلیت به اشتراک گذاری آنلاین تصاویر را بسیار جذاب می‌داند ولی فیلترهای پیش فرض اینستاگرام دیگر به پایان خط رسیده و تکراری هستند.

می‌توانید از اپلیکیشن‌های ویرایش عکس مثل SnapSeed، Photoshop Express یا iPhoto استفاده کنید که به شما امکان اِعمال تغییرات متعارفی مثل تغییر کنتراست، تیز بودن جزئیات یا درجه گرمی-و-سردی رنگ‌ها را می‌دهند. یعنی درست همان کارهایی که با عکس‌های گرفته شده توسط دوربین‌های بزرگ را انجام می‌دهید. این دیوانگی نیست که عکس‌های خود را قبل از به اشتراک گذاشتن شخصاً ویرایش کنید. بله فقط کمی عجیب است ولی خیلی‌ها انجامش می‌دهند.

با در پیش گرفتن چنین روشی شما در واقع پا در راه یافتن سبک خاص خودتان نیز می‌گذارید یا حتی سبکی را که الآن با دوربینی غیر از تلفن هوشمندتان پیاده می‌کنید گسترش می‌بخشید و نتیجه این کار خیلی مؤثرتر از استفاده از فیلترهای غلو آمیز بر روی همه عکس‌ها است.

تصویر بالا از محیط داخلی نرم‌افزار SnapSeed گرفته شده که به شما امکان ویرایش واقعی عکس و نه فقط اِعمال فیلترهای پیش فرض را می‌دهد.

مورد ۴: تاری مصنوعی به تصویر اضافه نکنید

عمق میدان همیشه یکی از بزرگترین چالش‌ها برای دوربین تلفن‌های هوشمند باقی خواهد ماند. لنزهایی با زاویه دید عریض و سنسورهایی با اندازه کوچک، ثبت پس زمینه تار را بسیار مشکل می‌کنند و تقریباً همیشه با استفاده از افکت‌های ساختگی، اوضاع بدتر می‌شود.

اول اینکه، ایجاد محو شدگی مصنوعی به کمک نرم‌افزارها، معمولاً به طور یکنواخت کل قاب عکس را فرا می‌گیرد. ولی به خوبی می‌دانیم که لنزها این طوری کار نمی‌کنند برای همین افکت‌های نرم‌افزاری خیلی غیر طبیعی به نظر می‌آیند. دوم اینکه، وقتی می‌خواهید شی مورد نظر برای قرار گرفتن در مرکز فوکوس را مشخص کنید، انتخاب کردن دقیق آن مشکل است و در نتیجه اِعمال فیلتر می‌تواند به نتیجه‌ای ناخوشایند منجر شود.

اگر می‌خواهید بیننده عکس، روی یک شی خاص متمرکز شود باید آن را در قاب تصویر به نقطه مرکزی تبدیل کنید. سعی کنید پس زمینه را تا حد امکان ساده نگه دارید و حتی اگر برای اینکار مجبور به جابه‌جایی سوژه‌ها شدید باز هم ارزشش را دارد.

تصویر بالا نمونه‌ای از ایجاد محو شدگی مصنوعی است.

مورد ۵: یک اپلیکیشن دوربین بهتر انتخاب کنید

این مورد بیشتر به کار دارندگان آیفون می‌آید تا کاربران اندروید، ولی در هر صورت هدف داشتن کنترل بیشتر است. چند انتخاب استاندارد در این زمینه وجود دارد. Camera Awesome به شما امکان عکس‌برداری پیوسته و نیز جداسازی قفل نورگیری از قفل فوکوس خودکار را می‌دهد و در ضمن مجانی است. اپلیکیشن Camera+ هم تنظیمات مشابهی دارد.

بعد از انتخاب اپلیکیشن، برای آشنایی کامل و عادت کردن به آن کمی وقت بگذارید تا موقع عکاسی، دچار سردرگمی نشوید.

تصویر بالا، اسکرین شاتی از فضای داخلی اپلیکیشن Camera Awesome است.

مورد ۶: بی‌خیال فلاش شوید

مشکل فلاش خیلی از دوربین‌های موبایل این است که در اصل -گفتنش سخت است ولی در اصل- آنها اصلاً فلاش نیستند. آنها یک یا دو چراغ LED خوشگل هستند که چندان برای وظیفه‌ای که به عهده شان گذاشته شده مناسب نیستند.

روشنایی آنها به کنار، اما وقتی کار می‌کنند باعث خراب شدن گرمی رنگ‌ها شده و یکی از اصلی‌ترین وظایف فلاش را ایفا نمی‌کنند: ثابت ثبت کردن حرکت‌ها در قابل عکس. دوره نوردهی آنها آنقدر زیاد است که دست آخر به شما عکسی تار و بد-نور می‌دهند. لازم به یادآوری نیست که آنها چقدر نزدیک لنز هستند که این خود باعث می‌شود چشم‌های افراد حاضر در عکس، مثل چشم شیاطین شود!

خب، پس وقتی در تاریکی دنبال ثبت عکس با آنها هستیم چه کنیم؟ متأسفانه حتی با وجود پیشرفت‌های تکنولوژیک جذاب مثل پیور ویو از نوکیا، باز هم مشکلات عکس برداری توسط موبایل در نور کم پا بر جا دارند. اغلب، بهترین شانس این است که یک منبع نور دیگر پیدا کنید.

این شاید چندان عالی یا حتی کافی نباشد ولی به هر حال عکاسی همیشه در پیوند با خلاقیت بوده. پس اگر در یک کنسرت بودید، کمی صبر کنید تا یکی از پروژکتورها گذرش به محل نشستن شما بیافتد. در نهایت اگر منبع نور بیرونی پیدا نکردید، یک فلاش بد بهتر از یک عکس تاریک است.

عکس بالا نمونه‌ای از عملکرد بد فلاش‌ها است: پوستی که به زردی گراییده، چشم‌های قرمز، و تار شدگی ناشی از حرکت سوژه.

مورد ۷: لنز را تمیز نگه دارید

جیب‌های شما جاهای تمیزی نیستند و انواع چرک‌ها عاشق بغل کردن لنز دوربین موبایل شما هستند. در نتیجه کیفیت خیلی از عکس‌ها به این دلیل کاهش می‌یابد. البته برای عکس‌های تاریک این مسئلهٔ مهمی نیست ولی برای عکس‌های روشن، چرا!

لنز‌های امروزی به طرزی عالی محکم و ضد خراش هستند بنابراین تمیز کردن آنها با پارچه‌های معمولی مشکلی ایجاد نمی‌کند. هر از گاهی لنز دوربین را تمیز کنید و مطمئن باشید روی کیفیت عکس‌ها اثر می‌گذارد.

عکس بالا ربطی به تیتر ندارد، فقط یادتان باشد جیب تنها جایی نیست که لنز دوربین در آن کثیف می‌شود. مراقب لیس زدن آقا سگه هم باشید!

مورد ۸: مواظب شراره‌های رنگی لنز باشید

میل به اضافه کردن شراره‌های رنگی لنز به عکس یکی از آن چیزهایی است که الآن بیشتر دیده می‌شود. بله این یک ایراد است ولی در خیلی مواقع می‌تواند جذابیت هم به شمار رود، ولی به شرطی که به طور طبیعی و ملایم ایجاد شود.

اگر می‌خواهید در موقع عکاسی رو به منبع نور شدید، شراره‌های رنگی داخل عکس قرار گیرد کافی است آن منبع نور را در قاب تصویر جا به جا کنید (در اصل موبایل را کمی جا به جا کنید). هر چه منبع نور به لبه‌ها نزدیکتر شود، شراره‌ها نیز بیشتر پخش می‌شوند. این بیشتر از تمام موبایل‌ها در مورد آیفون ۵ صدق می‌کند که در اصل یک ایراد است ولی می‌تواند مثل یک افکت خاص و طبیعی هم عمل کند.

البته که شراره‌های ایجاد شده توسط لنز گاهی باعث خراب شدن جزئیات، کنتراست، و دقت رنگ‌ها می‌شود. گاه این مشکل، تصاویری زیبا درست کرده و گاهی هم تصاویر را خراب می‌کند. در مورد آیفون ۵ می‌توانید از یک قاب مخصوص با نام camHoodie Lens Hood Case استفاده کنید تا به کلی این اثر رفع شود؛ تفاوت‌ها را در تصویر زیر می‌توانید مشاهده کنید.

مورد ۹: قوانین عکاسی را فراموش نکنید

این پیشنهاد، که در آخر برای شما نوشته شده یکی از مهمترین و مؤثرترین موارد است. قواعد گرفتن عکس‌های خوب در مورد عکاسی با موبایل هم صدق می‌کنند، اینکه می‌شود با یک دوربین تلفن هم زد نباید باعث شود که هر آنچه در مورد کمپوزیسیون و نور پردازی می‌دانید را نادیده بگیرید.

به هر حال مواردی که در اینجا ذکر شد، به شما کمک خواهد کرد تا ویژگی‌های خوب دوربین تلفن هوشمند خود را تقویت کرده و موارد ضعفش را بپوشانید. این را بدانید که در نهایت، توانایی حرفه‌ای و دانش شما است که باعث می‌شود عکس‌هایتان ارزش تماشا داشته باشند.

منبع:نارنجی

دفترچه یادداشت آنلاین یک پسر تنها

شکل و شمایل «ماه عسل» امسال تغییر کرد و همین تغییر ناگهانی، بحث های دنباله داری به راه انداخت؛ جای علیخانی چقدر خالی است؟ علی ضیاء از پس اجرا برآمده؟ مقایسه خواندنی مجله همشهری جوان در مورد احسان علیخانی و سید جواد ضیاء را در ادامه بخوانید.

– احسان علیخانی
کشف نیست! بلکه اینها ویژگی های طبقه بندی شده و منحصر به فرد مجری است که در همه این سال ها به خوبی می شناسیمش و رفتارهایش را حدس می زنیم. کافی است فقط به ذهن نظم داد و برنامه های شاخصش را مرور کرد. نتیجه می شود اینها:

چالش با مهمان
علیخانی به عنوان مجری تاک شو، متوجه هست چه توقعاتی از او می رود. می داند که قرار نیست به عنوان یک عضو تزئینی حضور داشته باشد و صرفا مجالی بسازد برای اینکه مهمان برنامه حرف هایش را بزند. قرار است برنامه اش دیدنی و جذاب باشد نه تریبونی برای بیان افاضات.

پس مهمان را به چالش می کشد؛ دقیقا چیزی که بیننده در دلش می خواهد. میان حرفش می پرد، نمی گذارد پنج دقیقه کامل او صحنه را در دست بگیرد. حتی گاهی خودش بیشتر از مهمان حرف می زند و از اجرای مونولوگ یکی دو دقیقه ای هم ابایی ندارد. او با مطرح کردن سوال های پی در پی سعی می کند مهمانش را – که عموما از حضور دوربین معذبند، یا برعکس به دلیل آگاهی از حضور دوربین و عادت به کلیشه ها، رسمی و جدی و خشک حرف می زنند – وادار به شکستن چهره نمایشی کند و با مطرح کردن سوالات غیرمنتظره، برای لحظاتی «خودِ واقعی» او را به بیننده نشان دهد.

تجربه بیشتر
احسان علیخانی به کارش مسلط است. می داند با هر مهمانی چطور برخورد کند و می داند که چطور صحنه را در دست بگیرد. می داند در این لحظه کدام دوربین باید کار کند، می داند کجا باید به نشان تایید سر تکان بدهد، کجا لبخند مشکوک بزند، کجا چهره در هم بکشد و کجا بزند روی پایش و هیجان نشان بدهد.

علیخانی بعد از همه این سال ها، دیگر قلق اجرا دستش آمده و به محض اینکه کار بیخ پیدا کند یا خسته کننده شود، سر و ته حرف را جمع می کند یا حتی با جمله ای می فهماند که جای بعضی حرف ها در برنامه او نیست. کمتر دستپاچه می شود و اغلب خونسرد رفتار می کند (هر چند که گاهی رفتارهایش نمایشی شود).
به هر حال او آگاه است که میلیون ها بیننده او را می بینند و برای اثرگذاری بیشتر برنامه، لازم است گاهی «شو» اجرا کند. حتی اگر این شو – گاهی – در مدل لباس پوشیدنش هم جلوه کند…

نفر اول و آخر
علیخانی هم روی صحنه خودی نشان می دهد و هم پشت صحنه برنامه را مدیریت می کند. دلیل بزرگ این کارگردانی دوطرفه، به تهیه کنندگی او برمی گردد، یعنی برنامه اش را از صفر تا صد (از فکر و ایده تا اجرای کامل روی آنتن) در اختیار دارد و در همه اجزایش دخالت می کند. به همین دلیل است که به راحتی دستور تغییر نما می دهد، میان حرف ها تذکر می دهد که فلان دوربین او را بگیرد، پلی بک ها و آیتم ها (میان برنامه ها) را به اتاق فرمان یادآوری می کند و حتی در لحظه، عصبانیتش را از عوامل صحنه و به هم ریختگی های احتمالی بروز می دهد. اینطوری، تماشاگر هم احساس می کند تنها حکمران کل برنامه علیخانی است که به برنامه رنگ می دهد.

اعتماد به نفس شدید
یک تیغ دولبه تمام عیار! تمام آنچه در ویژگی های قبلی خواندید، به اعتماد به نفس بسیار بالای این مجری برمی گردد. از یک طرف باعث جذابیت برنامه می شود و از طرفی او را تا مرز بی پروایی نابجا و جسارت بی دلیل پیش می برد (نکته ای که پاشنه آشیل همیشگی او بوده و از همین جا گهگاه، اَنگ «بچه پررو» هم متولد می شود).

علیخانی به هیچ وجه مرعوب مهمانش نمی شود؛ نه جایگاه اجتماعی مهمان، نه سن و سال و احساسات او. آنچه به ذهنش می آید و لازمه برنامه می داند می گوید. به همین دلیل، هم می تواند طرفدارانی جدی برای خودش جمع کند و هم منتقدانی جدی تر. منتقدانی که گاه از خودشیفتگی او و نگاه از بالا به پایینش در ارتباط با مهمان می گویند و طرفدارانی که جسارتش را ستایش می کنند.

– سید علی ضیاء
کشف نیست؛ بلکه معرفی است! علی ضیاء را شاید خیلی ها در همین ویژه برنامه افطار می بینند؛ نه ظهرها خانه بوده اند که «نیمروز»ش را تماشا کنند نه به شبکه جام جم تعلق خاطری دارند ولی این ویژگی های مجری جوانی است که آینده روشنی دارد، اگر قدر بداند.

بازیگوشی
علی ضیاء اهل نمایش نیست بلکه جذابیت او در شیطنت ها و بازیگوشی های شیرینش است. اصلا شهرت او بیشتر به خاطر همین شخصیت خندان و خوشحال و سهل گیر است. اینکه زندگی و جوانی را در رفتار و چشم هایش می شود دید. به همین خاطر است که برنامه های او – معمولا – برنامه های ساده ای است؛ چالش های علیخانی وار ندارد مهمان به سختی نمی افتد. نگران سوال های غیرمنتظره نیست، مضطرب نمی شود و [شاید] کلیشه ای هم جواب بدهد.

ضیاء بنا به ضرورت سوال می پرسد و آنها را هم با ملایمت خاصی مطرح می کند ولی پافشاری ملموسی برای گرفتن جواب سوالات و در آوردن جزییاتش ندارد. همه چی در سادگی و شیرینی تمام می شود. هم مهمان راضی است، هم دست اندرکاران.

تجربه کمتر
طبیعی است که به نسبت علیخانی تجربه کمتری در اجرا دارد و این در جنس اجرایش [به خصوص در همین یکی دو قسمت اول ماه عسل« مشهود است. به خاطر همین کم تجربگی، در برخورد با مهمانی که گاردش را بسته یا جوگیر دوربین و پروژکتورهاست، از شیطنتش بهره می برد. ولی اگر راه همین بازیگوشی ها – به دلیل نوع یا رفتار مهمان – بسته باشد، دستش خالی می ماند. سکوت می کند و به مهمان مجال و تریبون می دهد. همین شیطنت های اغلب شیرین هم در جایی که مهمان آن را نپذیرد، دردسرساز می شود. هم مهمان را معذب می کند هم ضیاء را، پس درباره اش توضیح می دهد و سعی می کند از دل مهمان دربیاورد، کاری که هرگز از علیخانی سر نمی زند.

در کنار تیم
ضیاء برخلاف علیخانی به جای اینکه رنگ خودش را به برنامه بدهد، از برنامه رنگ می گیرد. در برابر برخی اتفاقات خاص روبروی دوربین با مهمانان نامطلوب و کم حرف، رسما تسلیم می شود و در گپ و گفت ها مسئولیت را متوجه عوامل دیگری بیرون از اجرای خودش می داند. تقصیری هم ندارد. او همیشه – به دلیل سن و سال و تجربه اندک – همیشه بخشی از یک تیم (بخوانید تهیه کننده) بوده و بخشی از یک تیم بودن یعنی به همان اندازه ای که جایگاه اوست، عمل کند یا پاسخگو باشد و نه بیشتر. به همین خاطر صحنه هرگز به طور کامل از آن او نیست. گاهی کارگردانی ذهنی اش هنگام ادای یک پلاتو با دستورات بیرونی (کارگردان و تهیه کننده) توفیر دارد و همین، همه چیز را به هم می ریزد.

اعتماد به نفس نرمال
همچنان که «اعتماد به نفس شدید» علیخانی تیغی دو لبه محسوب می شود، اعتماد به نفس کمتر ضیاء هم برای او، هم مفید و کمک حال است، هم خطرناک و کشنده. از طرفی باعث می شود که دلخوری و انتقاد و عبور از خط قرمزهای از پیش تعیین شده، خیلی کم اتفاق بیفتد و خطری متوجه ضیاء و برنامه اش نباشد و از طرف دیگر تسلط او بر برنامه اش را کم می کند و بسته به مهمان برنامه، میزان حضور و تاثیرگذاری اش را تغییر می دهد.

در نتیجه این ویژگی، ضیاء گاهی در برنامه تسلیم محض است و بیننده اش نمی تواند هر لحظه منتظر یک اتفاق یا غافلگیری بماند (برنامه یا از اول، خوب از آب در می آید یا تا آخر از دست می شود!). طراحی و انتخاب لباس او به عنوان دم دستی ترین المان نمایشی، همیشه ساده تر و معمولی تر از علیخانی است و کمتر زرق و برق دارد و جلب توجه می کند. به این ترتیب می شود گفت که ضیاء به دنبال حکمرانی بر صحنه نیست.

منبع: همشهری جوان

بی کلک

ماسک ها انواع گوناگونی دارند و به سه دسته کلی ماسک های خانگی، تجاری و بیو تقسیم می شوند. در ماسک های خانگی معمولاً از ماست، عسل و میوه یا سبزیجاتی مانند خیار استفاده می شود، اما باید به این نکته توجه داشت که ماسک های خانگی به اندازه ماسک های تجاری موثر نیستند. در حقیقت ماسک های تجاری با فرمول های خاص و ترکیبات فعال با دوز مشخص درست شده اند که تهیه آنها در خانه غیر ممکن است.

ماسک های تجاری نه تنها اسانس خوش بو دارند، بلکه بر اساس نیاز های خاص تقسیم بندی شده اند. برای مثال شما می توانید برای روشن کردن پوست، شفاف و جوان سازی و رفع چروک ماسک مورد علاقه تان را پیدا کنید. در ماسک های بیو نیز از روغن های گیاهی و سیلیکون استفاده شده است تا پوست را صاف و جوان کند، اما تاثیر آن در کوتاه مدت دیده نمی شود. ماسک شما از هر نوعی که باشد، استفاده صحیح و به موقع، ضامن موثر بودن آن خواهد بود.

منبع : نشریه روز نو شماره ۱

مجله خبری