مقالات مفید پیچک: آثاری که خوف و رجا دارد |
 |
 |
آثار خوف و رجا
امام صادق (ع) می فرماید:
آن که از خدا بترسد، نفسش سخاوتمندانه از دنیا چشم می پوشد.
شرفخواهی و نامجویی در قلب کسی که از خدا ترسان و هراسان است، راهی ندارد.
علی (ع) نیز می فرماید:
آن که از خدا بترسد، در صدد تشفی خشم خود بر نمی آید و ترس او از دیگران کم می شود.
بنابراین اگر کسی مدعی خوف و رجاست، اما رفتارهایی متناسب با آنها از او سر نمی زند، در واقع از این صفت بی بهره است. امام صادق (ع) می فرماید:
مؤمن، مؤمن نیست، مگر اینکه بیمناک و امیدوار باشد و بیمناک و امیدوار نیست، مگراینکه برای آنچه از آن می ترسدو به آن امیدوار است، عمل کند.
همچنین یکی از یاران امام صادق (ع) می گوید به امام عرض کردم: گروهی از موالیان شما به گناهان اهتمام می ورزند و می گویند به فضل و رحمت خدا امیدواریم. امام (ع) فرمود:
دروغ می گویند؛ از موالیان ما نیستند. آنان گروهی اند که آمال و آرزوهایشان بر آنان چیره شده است. کسی که به چیزی امید دارد، برای رسیدن به آن تلاش می کند و کسی که از چیزی می ترسد، از آن فرار می کند.
البته ناگفته نماند که بر اساس متون اسلامی، آمال و آرزو با امید تفاوت دارد. امید چنان که پیش تر گفتیم، هنگامی بر انسان عارض می شود که بداند یا احتمال عقلایی دهد که امر مطلوب وی در آینده رخ خواهد داد. اما آمال و آرزو احتمالاً غیر واقعی تحقق امر مطلوب در آینده است. از همین رو در زبان عربی به آرزو های باطل و نا ممکن که امکان تحقق آنها وجود ندارد، أمانی گفته می شود.
بنابراین امید، فرزند نگرش واقع گرایانه و آرزو، فرزند نگرش غیر واقع گرایانه است.به همین رو در روایت پیش گفته، امام (ع) امیدواری برخی از به ظاهر شیعیان که مدعی بودند به لطف و رحمت خدا امیدوارند را آمال و آرزو خوانده، نه امید؛ چه آنکه این امید حاصل نگرش غیر واقع گرایانه است و هیچ گاه تحقق نمی یابد.
از صفحات دیگر
نیز دیدن نمایید |
 |
 |