|
مقالات مفید پیچک: منظور از تسلیم خدا بودن چیست |
|
 |
 |
مفهوم تسلیم بودن در برابر خداوند
تسلیم خدا بودن به معنای پیروی بی چون وچرا از دستورهای اوست که در متون دینی آن را تعبد و عبادت می خوانند. در روایتی از امام صادق (ع) آمده است:
عبادت، سجود و رکوع نیست، بلکه اطاعت است. کسی که مخلوق خدا را به بهای عصیان خدا پیروی کند، در واقع مخلوق را عبادت کرده است.
از همین رو در روایات نیز بر اطاعت و پیروی از خدا بسیار تأکید شده است. امام صادق (ع) در نامه ای به اصحاب خود به آنان توصیه می کند:
در پیروی از خدا تمام توان خود را به کار گیرید که جز با پیروی از خدا و دوری از حرام هایی که در ظاهر و باطن قرآن حرام شده، به خیرهایی که نزد خداست، دست نمی یابید.
سعیدبن هلال از یاران امام باقر (ع) می گوید: باگروهی از شیعیان بر امام وارد شدیم. ایشان فرمود:
ای شیعیان آل محمد! بدانید که ما با خداوند قوم و خویش نیستیم و بر خداوند حجتی نداریم و کسی نمی تواند به خداوند تقرب جوید، مگر با پیروی از او. آن که مطیع خداوند باشد، ولایت ما برای او سودمند است و آن که عاصی بر خداوند باشد، ولایت ما او را سودمند نخواهد بود.
در اینجا ممکن است این پرسش مطرح شود که آیا اطاعت بی قید و شرط از خدا با عاقل بودن انسان ناسازگار نیست؟ در پاسخ باید گفت خداوند از انسان تسلیم و تعبد در برابر خود را خواسته است، اما هیچ گاه او را به کاری نامعقول و ناپسند دستور نداده و نمی دهد. به عکس، خداوند در قرآن به صراحت می فرماید:
إِنَّ اللهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الإِحْسَانِ وَ إِیتَاء ذِی الْقُرْبَی وَ یَنْهَی عَنِ الْفَحْشَاء وَ الْمُنکَرِ وَ الْبَغْيِ یَعِظُکُمْ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ؛ در حقیقت، خدا به دادگری و نیکوکاری و بخشش به خویشاوندان فرمان می دهد و از کار زشت و ناپسند و ستم باز می دارد. به شما اندرز می دهد، باشد که پند گیرید.
در آیاتی دیگر به صراحت بیان شده که خداوند انسان را به زشتی ها فرمان نمی دهد، بلکه این شیطان است که چنین می کند:
وَ إِذَا فَعَلُواْ فَاحِشَةً قَالُواْ وَجَدْنَا عَلَیْهَا آبَاءنَا وَاللهُ أَمَرَنَا بِهَا قُلْ إِنَّ اللهَ لاَ یَأْمُرُ بِالْفَحْشَاء أَتَقُلُونَ عَلَی اللهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ؛و چون کار زشتی کنند، می گویند: «پدران خود را بر آن یافتیم و خدا ما را بدان فرمان داده است.» بگو: «قطعاً خدا به کار زشت فرمان نمی دهد، آیا چیزی که نمی دانید به خدا نسبت می دهید؟»
الشَّیْطَانُ یَعِدُ کُمُ الْفَقْرَ وَ یَأْمُرُکُم بِالْفَحْشَاء وَ اللهُ یَعِدُکُم مَّغْفِرَةً مِّنْهُ وَ فَضْلاً وَ اللهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ؛ شیطان شما را از تهیدستی بیم می دهد و شما را به زشتی وا می دارد، و [لی] خداوند از جانب خود به شما وعده آمرزش و بخشش می دهد، و خداوند گشایشگر داناست.
سیره ی پیامبر اسلام (ص) نیز گویای این مدعاست؛ امام صادق (ع) می فرماید: مردی نزد پیامبر(ص) آمد و گفت: ای رسول خدا! آمده ام با شما بیعت کنم. پیامبر(ص) فرمود: بیعت می کنم به شرط آن که پدرت را بکشی. مرد منصرف شد و دست خود را کشید. دوباره گفت: ای رسول خدا! با من بیعت کن. پیامبر(ص) فرمود: به این شرط که پدرت را بکشی. مرد گفت: آری، به این شرط که پدرم را بکشم. پیامبر(ص) فرمود: اکنون دانستم کسی را بر خدا و پیامبر و مؤمنان برنمی گزینی. ما تو را فرمان نمی دهدیم پدرت را بکشی، بلکه دستور می دهیم او را گرامی بداری.
در واقع هدف پیامبر(ص) از بیان این شرط آن بود که فرد در بیعت خود با پیامبر(ص) هیچ غرض دیگری جز اطاعت از وی در سر نداشته باشد. به دیگر بیان، هدف پیامبر(ص) آزمودن این فرد بوده است؛ چنان که وقتی خداوند به ابراهیم (ع) دستور داد فرزند خود اسماعیل را قربانی کند، تنها می خواست او را در اطاعت بی قید و شرط از خود بیازماید.
|
از صفحات دیگر
نیز دیدن نمایید |
|
|
|
