درجات و مراتب صبر صبر نیز چون دیگر صفت های ایمانی مراتب و درجاتی دارد. برخی دانشمندان اخلاق، مراتب چهارگانه ی صبر را این گونه بیان کرده اند: نخست صبر در طاعت که سیصد درجه در ثواب بیفزاید؛ دوم صبر از آنچه حرام است که ششصد درجه بیفزاید؛ سوم صبر در معصیت در اول آن، که نهصد درجه بیفزاید و چهارم صبر بر بلا که درجه صدیقان است. همچنین نراقی بر پایه ی انگیزه شخص صابر، صبر را سه درجه می داند: نخست صبر برای نشان دادن قوت نفس خود به مردم. این صبر عوام است که جز این دنیا را نمی بینند؛ دوم صبر برای رسیدن به پاداش هایی که خداوند وعده کرده است. این صبر زاهدان و پرهیزکاران است که خداوند فرموده است: «إِنَّمٰا یُوَفَّی الصّٰابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَیْرِ حِسٰابٍ»؛ سوم، خوشحال شدن از سختی ها و بلاها بدین سبب که هر چه از دوست رسد، نیکوست. در روایات نیز مراتبی برای صبر بیان شده است. در روایتی از پیامبر (ص) آمده است: صبر سه گونه است: صبر در مصیبت و صبر در معصیت. کسی که در هنگام مصیبت و سختی، صبر پیشه کند تا به خوبی آن را برگرداند، خداوند برای او سیصد درجه می نویسد که فاصله هر درجه با دیگری به اندازه ی فاصله ی میان زمین و آسمان است. کسی که بر او طاعت و پیروی از خداوند متعال صبر کند، خداوند برای او ششصد درجه می نویسد که فاصله ی هر درجه با دیگری به اندازه ی فاصله میان زمین تا عرش است و کسی که از معصیتخداوند صبر کند، خداوند برای او نهصد درجه می نویسد که فاصله هر درجه با دیگری به اندازه فاصله ی زمین تا انتهای عرش است.
| از صفحات دیگر نیز دیدن نمایید | |
|
|
|
