مقاله مفید پیچک شماره 103

مدیریت : مدیریت
مدیریت فرایند به کارگیری مؤثر و کارآمد منابع مادی و انسانی در برنامه‌ریزی، سازماندهی، بسیج منابع و امکانات، هدایت و کنترل است که برای دستیابی به اهداف سازمانی و بر اساس نظام ارزشی مورد قبول صورت می‌گیرد.

تاکنون، تعاریف متعددی برای مدیریت، ارائه شده است. برخی از مهمترین تعاریفی که ارایه شده، به قرار زیر است:




هنر انجام امور به‌وسیله دیگران
فرآیندی که طی آن تصمیم‌گیری در سازمان‌ها صورت می‌پذیرد
انجام وظایف برنامه‌ریزی، سازماندهی، رهبری، هماهنگی و کنترل
علم و هنر هماهنگی کوشش‌ها و مساعی اعضای سازمان و استفاده از منابع برای نیل به اهداف سازمانی
بازی کردن نقش رهبر، منبع اطلاعاتی، تصمیم‌گیرنده و رابط برای اعضای سازمان

مدیریت از دید کارکردی شامل وظایفی همچون برنامه ریزی، تصمیم گیری، سازماندهی، نوآوری، هماهنگی، ارتباطات، رهبری، انگیزش و کنترل می‌گردد. این نوع تعاریف از مدیریت اگر چه با کمی و کاستی یا فزونی‌هایی در واژه‌های بیان کنندهٔ وظایف روبرو است، اما به نظر روان تر از تعاریفی است که می‌کوشند مدیریت را محصور به یک ویژگی خاص نمایند و یا ارزش فلسفی خاصی به مفهوم بیفزایند. با اینحال تعاریف متعدد از مدیریت با توجه به کارکردهای آن از سوی محققانی چون فایول و یا گیولیک دارای تفاوت‌هایی است که به سادگی نمی‌توان از آنها گذر کرد. آنچه واضح است علم مدیریت هنوز نتوانسته است تعریف خود را مدیریت کند.


اثربخشی
اثربخشی (به انگلیسی: Effectiveness) عبارت است از درجه و میزان نیل به اهداف تعیین شده. به بیان دیگر اثربخشی نشان می‌دهد که تا چه میزان از تلاش‌های انجام شده نتایج مورد نظر حاصل شده است. این واژه کاربری زیادی در تعریف و اندازه گیری بهره‌وری دارد.




مدیریت بحران

مدیریت بحران مجموعه‌ای از چاره جویی‌ها و تصمیماتی است که در مقابله با بحران انجام می‌گیرد و هدف آن کاهش روند بحران، کنترل بحران و کاهش و رفع بحران است.

کلیه اقدامات مربوط به پیشگیری و مدیریت ریسک، سازماندهی و مدیریت منابع مورد نیاز در پاسخ به بحران می‌باشد. مدیریت بحران شامل: برنامه‌ها، ایجاد ساختارها و تدوین مقرراتی است که منجر به کمک و یاری رسانی به دولت و سازمان‌های غیردولتی در برخورد با حوادث می‌شود.
بحرانها ممکن است در دو محیط داخلی یا خارجی بوده و از حیث ماهیت به اجتماعی - سازمانی و یا فنی - اقتصادی تقسیم می شود.از ترکیب محیط و ماهیت ذکر شده چهارحوزه بحران به شرح زیر بدست می آید که باید پیش بینی ها و تصمیمات لازم برای هر کدام اتخاذ نمود: 1- بحران فنی - اقتصادی داخلی 2- بحران سازمانی - اجتماعی داخلی 3- بحران فنی - اقتصادی خارجی 4- بحران سازمانی - اجتماعی خارجی( رضائیان،علی ، مبانی سازمان و مدیریت،1385 انتشارات سمت)



مدیریت دارایی

مدیریت دارایی‌، (به انگلیسی: Asset management) به مجموعه‌ای از سیستم‌ها و فرآیندهای روش‌مند برای نگهداری، به‌کارگیری و توسعه دارایی‌های یک نهاد، شرکت یا گروه، اطلاق می‌گردد. در این چارچوب عمومأ روش‌های مهندسی، با تجربیات و تئوری‌های اقتصادی ترکیب می‌شوند و با تکمیل این فرآیند، ابزاری بوجود می‌آید، که بصورت منظم و با روندی منطقی، در تصمیم‌گیری‌های آتی، بکار برده می‌شود.

به عبارت دیگر، مدیریت دارایی چارچوبی را برای طراحی و پیاده‌سازی برنامه‌های بلندمدت و کوتاه‌مدت آینده یک گروه یا مجموعه مشخص می‌نماید.
به طور ساده هدف از این کار، افزایش سود و منفعت یک مجموعه، در جهت پیشبرد اهداف تعریف شده برای آن، بر پایه امکانات و منابع موجود است. این روش، ارزیابی‌های اقتصادی در سطوح مدیریت سرمایه‌گذاری‌های پروژه‌ای، شبکه‌ای و سیستمی را با هم ترکیب می‌کند. اطلاعات بدست آمده از این روش، به تصمیم‌گیری در جهت سرمایه‌گذاری‌های سودده آتی مجموعه مورد نظر، کمک می‌نماید.



توسعه سازمانی

توسعهٔ سازمانی عبارت از کاربرد سیستمی دانش علوم رفتاری، برای توسعهٔ برنامه‌ریزی شده و تقویت و تأکید بر استراتژی‌ها، ساختارها و فرایندهای سازمانی برای بهبود اثربخشی سازمان است.

طبق نظریهٔ ریچارد بکهارد توسعهٔ سازمانی تلاشی است برنامه‌ریزی شده، در کل سازمان، هدایت شده از طرف مدیریت ردهٔ عالی سازمان برای اثربخشی و سلامت سازمان از طریق مداخلات طرح‌ریزی شده در فرایندهای سازمانی با استفاده از دانش علوم رفتاری.