معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت از ارزآوری ۱۵ میلیارد دلاری صنعتگران برای کشور در سال گذشته خبر داد و گفت: از مجموع ۳۲٫۵ میلیارد دلار صادرات غیرنفتی در سال ۹۱ سهم صنعتگران ۱۵ میلیارد دلار بوده است.

حمید صافدل در گفتگو با مهر با اشاره به سهم ۱۵ میلیارد دلاری صادرات صنعت از مجموع صادرات غیرنفتی کشور گفت: صنعتگران در حوزه های مختلف صنعتی و معدنی باوجود شرایط تحریم توانستند عملکرد مناسب و قابل قبولی را داشته باشند به نحوی که صادرات غیرنفتی که در سال گذشته بدون احتساب میعانات گازی ۶۹ میلیون تن به ارزش ۳۲٫۵ میلیارد دلار بوده است، حدود ۱۵ میلیارد دلار سهم داشته باشند.

معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت افزود: میزان صادرات غیرنفتی در بخش صنعت با کل عملکرد صادرات سال ۸۳ قابل مقایسه نیست؛ چرارکه در آن زمان کل صادرات غیرنفتی کشور ۷ میلیارد دلار بوده است در حالیکه تنها برای یکسال صادرات صنعتی کشور به ۱۵ میلیارد دلار رسیده است.

وی تصریح کرد: آمارها حکایت از این دارد که ایران رتبه ۵ تولید سیمان دنیا را بعد از چین، هند، آمریکا و برزیل در اختیار دارد و صادرات سیمان در سال گذشته از مرز ۱۲ میلیون تن عبور کرده است.

به گفته صافدل رشد ۲۵ درصدی در صادرات سیمان نشان از به بار نشستن تلاش صنعتگران در این حوزه دارد.

وی در ادامه به افزایش صادرات کاشی و سرامیک اشاره و خاطر نشان کرد: ایران در تولید کاشی و سرامیک در دنیا رتبه چهارم را بعد از چین، هند و برزیل دارد و توانسته علی رغم اینکه ظرفیت سرمایه گذاری شده در صنعت کاشی و سرامیک ۶۰۵ میلیون متر مربع بوده است، تا پایان سال ۹۱ از ۴۵۰ میلیون متر مربع آن بهره‌برداری کرده و ۹۰ میلیون متر مربع صادرات از این محصولات داشته باشد.

رئیس کل سازمان توسعه تجارت ایران ادامه داد: اگرچه بازارهای مهم صادراتی در این دو صنعت عراق، افغانستان، ترکمنستان، آذربایجان و کشورهای همسایه آسیایی هستند و این حضور کاشی و سرامیک ایران در ایتالیا و اسپانیا حکایت از مقبولیت کیفیت و طراحی کاشی ایرانی دارد.

صافدل با اشاره به رتبه ۱۵ تولید فولاد در دنیا خاطر نشان کرد: سال قبل ۱۷ میلیون تن تولید فولاد داشته ایم که ۱٫۹ میلیون دلار آن صادر شده است.

وی در ادامه به صادرات خودرو اشاره کرد و گفت: در سال ۹۱ بالاترین ظرفیت صادرات خودرو صورت گرفته و ۲۴ هزار و ۳۳۴ دستگاه خودرو صادر شده است که اگرچه سهم قابل توجهی از آن به بارزار عراق بوده، ولی آذربایجان اکراین افغانستان و قزاقستان نیز در آن سهم داشتند.

معاون وزیر صنعت و معدن و تجارت ادامه داد: در صنعت خودرو در سال ۹۰ از مرز یک میلیون و ۶۵۰ هزار دستگاه عبور کرده ایم، رکوردی به ثبت رسیده و امیدواریم با رفع برخی از مشکلات بتوانیم مجدد از این رکورد عبور کنیم.

صافدل گفت: در حال حاضر از بین ۳۹ تولیدکننده بزرگ دنیا، ایران جایگاه دوازدهم در آسیا را به خود اختصاص داده است.

وی اظهار داشت: در آسیا کشورهایی همچون چین، ژاپن، کره حنوبی و هند سهم تولیدی بیش از سه میلیون دستگاه را داشته اند که چنانچه ایران بتواند تولید خود را از مرز ۲ میلیون دستگاه عبور دهد، به طور قطع به جایگاه هشتم ارتقاء خواهد یافت.

معاون وزیر صنعت و معدن و تجارت همچنین در ادامه به آمار صادرات غیرنفتی در دو ماهه سال ۹۲ اشاره و خاطر نشان کرد: حجم کل تجارت کشور ۱۱٫۸ میلیون دلار بوده که از این مقدار ۶٫۱۳ میلیارد دلار صادرات و ۵٫۷ میلیارد دلار واردات بوده است.

Tabnak.IR | تابناک

اولین آرایش موفقی که برای مدتی طولانی نیز ازآن استفاده شد. این آرایش از دهه۱۸۸۰ در اروپا و بویژه انگلستان کاربرد داشت. به دلیل شکل هرمی شکلش به همین نام شناخته شد و در دهه ۱۸۹۰ آرایش استاندارد در انگلستان بود و از آنجا به تمام دنیا گسترش یافت . حتی با ایجاد تنوع هایی بعضی از تیم های طراز اول دهه ۱۹۴۰ ازآن استفاده می کردند.
در این سیستم دو دفاع ( به صورت خطی) وظایف دفاعی را به انجام رسانده و به سایر بازیکنان پوشش می دهند. در خط جلوتر سه هافک دفاعی قرار دارند که به ترتیب در هافک دفاعی مرکزی, چپ و راست قرار می گیرند. و در خط جلوتر ۵ بازیکن بازی می کنند که شامل دو بال چپ و راست, یک هافک هجومی (مهاج دوم), یک هافک میانی هجومی(هافک مرکزی) و سرانجام مهاجم مرکزی قرار دارند. . هافبک مرکزی دفاعی و هجومی در این سیستم نقش کلیدی برای طراحی حمله و یا یارگیری مهاجمین ایفا می کنند. بنابراین تیمی که از این سیستم استفاده می کند قطعاً از دو هافک مرکزی بهره مند است که یکی قابلیت دفاعی بالاتری داشته و بازی را مدیریت می کند. بعبارت دیگر این بازیکن باید بتواند خوب درگیر شود. خوب حفظ توپ کند . خوب طراحی کند, بچرخد و جناح بازی را با پاس های بلند و کوتاه عوض کند. هافک دیگر این تیم که هافک مرکزی هجومی است باید یک طراح حمله باهوش بوده و تکنیکی باشد. همچنین این بازیکن باید توان ارسال پاس های عمقی را داشته باشد و بتواند در شلوغی ها سریع تصمیم گیری کند.
هنگام استفاده از این آرایش این برا ی اولین بار بود که توازنی مناسب بین دفاع و حمله بر قرار بود. هنگام دفاع کردن مدافعین پوششی مراقب بال های کناری تیم مهاجم بوده و هافبک ها نیز مراقب مهاجمین بودند
نهایتا این یکی از آرایش هایی بود که بعد ها باعث شماره گذاری پیراهن بازیکنان گردید.
مدل مدرسه دانبی:
مدل مدرسه دانبی آرایش متنوعی از آرایش ” ۵ – ۳ – ۲ ” است که در سال های ۱۹۲۰ توسط بازیکنان مجارستان – اتریش و جمهوری چک بازی شد. روز های اوج اتریشی ها در سال های ۱۹۳۰ با این سیسم همراه بود. اساس این آ رایش روی پاسکاری کوتاه و مهارت های فردی تکیه دارد.

مدل متدو:
این مدل توسط ” ویتوریو پوزو ” مربی فوتبال ایتالیا در دهه ۱۹۳۰ ابداع شد. اصولا این مدل از مدل ” مدرسه دانبی ” استخراج شده بود.
اساس آن آرایش ” ۵ – ۳ – ۲ ” بود . “پوزو ” متوجه شد که هافبک ها برای برتری در میانه میدان نیاز به پشتیبانی بهتری دارند. به همین منظور با قرار دادن ۲ مهاجم جلوی هافبک ها یک آرایش ۳ – ۲ – ۳ – ۲ ایجاد نمود. این فرم دارای استحکام دفاعی بیشتری نسبت به وضعیت قبلی بود و باعث به وجو آمدن ضد حمله های موثر تری می شد. تیم ملی فوتبال ایتالیا با استفاده از این سیستم در سال های ۱۹۳۴ و ۱۹۳۸ به طور متوالی برنده جام جهانی شد.

پایگاه خبری باشگاه فرهنگی ورزشی گازال جناح

اولین آرایش موفقی که برای مدتی طولانی نیز ازآن استفاده شد. این آرایش از دهه۱۸۸۰ در اروپا و بویژه انگلستان کاربرد داشت. به دلیل شکل هرمی شکلش به همین نام شناخته شد و در دهه ۱۸۹۰ آرایش استاندارد در انگلستان بود و از آنجا به تمام دنیا گسترش یافت . حتی با ایجاد تنوع هایی بعضی از تیم های طراز اول دهه ۱۹۴۰ ازآن استفاده می کردند.
در این سیستم دو دفاع ( به صورت خطی) وظایف دفاعی را به انجام رسانده و به سایر بازیکنان پوشش می دهند. در خط جلوتر سه هافک دفاعی قرار دارند که به ترتیب در هافک دفاعی مرکزی, چپ و راست قرار می گیرند. و در خط جلوتر ۵ بازیکن بازی می کنند که شامل دو بال چپ و راست, یک هافک هجومی (مهاج دوم), یک هافک میانی هجومی(هافک مرکزی) و سرانجام مهاجم مرکزی قرار دارند. . هافبک مرکزی دفاعی و هجومی در این سیستم نقش کلیدی برای طراحی حمله و یا یارگیری مهاجمین ایفا می کنند. بنابراین تیمی که از این سیستم استفاده می کند قطعاً از دو هافک مرکزی بهره مند است که یکی قابلیت دفاعی بالاتری داشته و بازی را مدیریت می کند. بعبارت دیگر این بازیکن باید بتواند خوب درگیر شود. خوب حفظ توپ کند . خوب طراحی کند, بچرخد و جناح بازی را با پاس های بلند و کوتاه عوض کند. هافک دیگر این تیم که هافک مرکزی هجومی است باید یک طراح حمله باهوش بوده و تکنیکی باشد. همچنین این بازیکن باید توان ارسال پاس های عمقی را داشته باشد و بتواند در شلوغی ها سریع تصمیم گیری کند.
هنگام استفاده از این آرایش این برا ی اولین بار بود که توازنی مناسب بین دفاع و حمله بر قرار بود. هنگام دفاع کردن مدافعین پوششی مراقب بال های کناری تیم مهاجم بوده و هافبک ها نیز مراقب مهاجمین بودند
نهایتا این یکی از آرایش هایی بود که بعد ها باعث شماره گذاری پیراهن بازیکنان گردید.
مدل مدرسه دانبی:
مدل مدرسه دانبی آرایش متنوعی از آرایش ” ۵ – ۳ – ۲ ” است که در سال های ۱۹۲۰ توسط بازیکنان مجارستان – اتریش و جمهوری چک بازی شد. روز های اوج اتریشی ها در سال های ۱۹۳۰ با این سیسم همراه بود. اساس این آ رایش روی پاسکاری کوتاه و مهارت های فردی تکیه دارد.

مدل متدو:
این مدل توسط ” ویتوریو پوزو ” مربی فوتبال ایتالیا در دهه ۱۹۳۰ ابداع شد. اصولا این مدل از مدل ” مدرسه دانبی ” استخراج شده بود.
اساس آن آرایش ” ۵ – ۳ – ۲ ” بود . “پوزو ” متوجه شد که هافبک ها برای برتری در میانه میدان نیاز به پشتیبانی بهتری دارند. به همین منظور با قرار دادن ۲ مهاجم جلوی هافبک ها یک آرایش ۳ – ۲ – ۳ – ۲ ایجاد نمود. این فرم دارای استحکام دفاعی بیشتری نسبت به وضعیت قبلی بود و باعث به وجو آمدن ضد حمله های موثر تری می شد. تیم ملی فوتبال ایتالیا با استفاده از این سیستم در سال های ۱۹۳۴ و ۱۹۳۸ به طور متوالی برنده جام جهانی شد.

پایگاه خبری باشگاه فرهنگی ورزشی گازال جناح

اولین آرایش موفقی که برای مدتی طولانی نیز ازآن استفاده شد. این آرایش از دهه۱۸۸۰ در اروپا و بویژه انگلستان کاربرد داشت. به دلیل شکل هرمی شکلش به همین نام شناخته شد و در دهه ۱۸۹۰ آرایش استاندارد در انگلستان بود و از آنجا به تمام دنیا گسترش یافت . حتی با ایجاد تنوع هایی بعضی از تیم های طراز اول دهه ۱۹۴۰ ازآن استفاده می کردند.
در این سیستم دو دفاع ( به صورت خطی) وظایف دفاعی را به انجام رسانده و به سایر بازیکنان پوشش می دهند. در خط جلوتر سه هافک دفاعی قرار دارند که به ترتیب در هافک دفاعی مرکزی, چپ و راست قرار می گیرند. و در خط جلوتر ۵ بازیکن بازی می کنند که شامل دو بال چپ و راست, یک هافک هجومی (مهاج دوم), یک هافک میانی هجومی(هافک مرکزی) و سرانجام مهاجم مرکزی قرار دارند. . هافبک مرکزی دفاعی و هجومی در این سیستم نقش کلیدی برای طراحی حمله و یا یارگیری مهاجمین ایفا می کنند. بنابراین تیمی که از این سیستم استفاده می کند قطعاً از دو هافک مرکزی بهره مند است که یکی قابلیت دفاعی بالاتری داشته و بازی را مدیریت می کند. بعبارت دیگر این بازیکن باید بتواند خوب درگیر شود. خوب حفظ توپ کند . خوب طراحی کند, بچرخد و جناح بازی را با پاس های بلند و کوتاه عوض کند. هافک دیگر این تیم که هافک مرکزی هجومی است باید یک طراح حمله باهوش بوده و تکنیکی باشد. همچنین این بازیکن باید توان ارسال پاس های عمقی را داشته باشد و بتواند در شلوغی ها سریع تصمیم گیری کند.
هنگام استفاده از این آرایش این برا ی اولین بار بود که توازنی مناسب بین دفاع و حمله بر قرار بود. هنگام دفاع کردن مدافعین پوششی مراقب بال های کناری تیم مهاجم بوده و هافبک ها نیز مراقب مهاجمین بودند
نهایتا این یکی از آرایش هایی بود که بعد ها باعث شماره گذاری پیراهن بازیکنان گردید.
مدل مدرسه دانبی:
مدل مدرسه دانبی آرایش متنوعی از آرایش ” ۵ – ۳ – ۲ ” است که در سال های ۱۹۲۰ توسط بازیکنان مجارستان – اتریش و جمهوری چک بازی شد. روز های اوج اتریشی ها در سال های ۱۹۳۰ با این سیسم همراه بود. اساس این آ رایش روی پاسکاری کوتاه و مهارت های فردی تکیه دارد.

مدل متدو:
این مدل توسط ” ویتوریو پوزو ” مربی فوتبال ایتالیا در دهه ۱۹۳۰ ابداع شد. اصولا این مدل از مدل ” مدرسه دانبی ” استخراج شده بود.
اساس آن آرایش ” ۵ – ۳ – ۲ ” بود . “پوزو ” متوجه شد که هافبک ها برای برتری در میانه میدان نیاز به پشتیبانی بهتری دارند. به همین منظور با قرار دادن ۲ مهاجم جلوی هافبک ها یک آرایش ۳ – ۲ – ۳ – ۲ ایجاد نمود. این فرم دارای استحکام دفاعی بیشتری نسبت به وضعیت قبلی بود و باعث به وجو آمدن ضد حمله های موثر تری می شد. تیم ملی فوتبال ایتالیا با استفاده از این سیستم در سال های ۱۹۳۴ و ۱۹۳۸ به طور متوالی برنده جام جهانی شد.

پایگاه خبری باشگاه فرهنگی ورزشی گازال جناح