|
مقالات مفید پیچک: منظور از خوف و رجا چیست |
|
 |
 |
مفهوم خوف و رجا
ترس و امید یا خوف و رجا دو حالت نفسانی اند که در شرایطی خاص بر انسان عارض می شوند. هر گاه کسی بداند یا احتمال دهد در آینده امری ناخوشایند برای او رخ می دهد، دچار ترس می شود و به عکس، اگر بداند یا احتمال دهد امری خوشایند برای او روی خواهد داد، حالت امیدواری بر او عارض می شود.
بیم و امید دو بالی هستند که انسان را در مسیر رضای خدا به پرواز درآورده، او را از آسیب ها و خطرها حفظ می کنند. ترس، انسان را در برابر خطرها هشیار می کند و امید نیز به او نشاط و انگیزه فعالیت می دهد.
البته باید دانست که ترس از خدا باید به گونه ای باشد که امید به رحمت و فضل الهی را در انسان از میان نبرد؛ چنان که امید به خدا نیز باید بدان سان باشد که آدمی را به ارتکاب گناهان و سرپیچی از فرمان های خداوند واندارد. امام صادق (ع) می فرماید:
چنان به خداوند امیدوار باش که جرئت سرپیچی از خداوند را در تو ایجاد نکند و چنان از خداوند بترس که تو را از رحمت خداوند نا امید نکند.
به بیان دیگر، این دو حالت در مؤمن کاملاً مساوی اند و هیچ یک بر دیگری ذره ای نمی چربد.
بنابراین خوف و رجا، مؤمن را از گناهان باز می دارد و به انجام رفتارهای شایسته و اطاعت از فرمان های خدا تشویق می کند:
و آنها [=خوف و رجا] دو بال ایمان هستند که بنده ی مؤمن با آنها به سوی رضای خدا پرواز می کند و خوف باز دارنده از عقاب است و امید برانگیزاننده به سوی فضل و رحمت خدا. امید، قلب را زنده می کند و ترس، نفس را می کشد.
|
از صفحات دیگر
نیز دیدن نمایید |
|
|
|
