مرتضی احمدی آخرین بازمانده از نسل طلایی هنر ایران است. مردی که همه زندگی اش را وقف هنر کرده است. فرای زندگی کاری او که همواره برای بسیاری الگو بوده، او در زندگی شخصی اش هم بسیار موفق بوده است. یکی از نکته های جالب پیرامون او این است که در طول ۸۸ سال زندگی اش حتی یک بار هم قرص و دارو نخورده و به دکتر هم مراجعه نکرده و تنها از درمان های خانگی و گیاهی استفاده نموده است، او برای ما از ریشه زندگی سالمش گفت و این که چرا به داروهای شیمیایی اعتماد نمی کند.
سلامتی در تیررس زندگی مدرن
به نظر می آید امروزه یکی از علت های اصلی ابتلا به بیماری در افراد، زندگی مدرن است. بیشتر این سبک زندگی به جای کمک در چشیدن طعم سلامت و رفاه باعث شده است دچار نوعی فرسودگی شویم. شاید به همین خاطر است که همیشه از زندگی مدرن و پر از تکنولوژی بیزارم و سعی می کنم به نوعی از آن دور باشم چرا که معتقدم این ابزارها کوچک ترین کمکی در جهت سلامت انسان ها نکرده است. شاید وقت آن رسیده باشد که تجدید نظری در نحوه زندگی مان داشته باشیم و به جای آن که سلامتی را قربانی رفاه طلبی کنیم، به زندگی سالم فکر کنیم.
پیتزا که آبگوشت نمیشه
شاید عجیب به نظر برسد اما دلم برای گذشته ها لک زده است. برای روزگاری که هوای پاک تنفس می کردیم ، غذای سالم می خوردیم و در زندگی مان خبری از این همه استرس و شلوغی نبود. این روزها تمامی غذاها سر از قوطی و کیسه های نایلونی درآورده اند و تحت عنوان غذای آماده به خورد مردم داده می شوند، غافل از آنکه هیچ چیز نمی تواند جای آبگوشت، قورمه سبزی، قیمه و … را بگیرد. این روز ها غذای مورد علاقه جوان ها پیتزا و ساندویچ است در حالی که این غذاها تهدیدی جدی برای سلامتی آنها محسوب می شوند و نه تنها ویتامین های لازم برای بدن آنها را تامین نمی کند بلکه باعث ابتلا به انواع بیماری ها نیز می شود.
وقتی دنیا چشم مان زد
یکی از بهترین اتفاقات زندگی من آشنایی و ازدواج با همسرم بود چرا که در طول زندگی با او خودم را خوشبخت ترین مرد دنیا می دانستم. اما ظاهراً دنیا که تاب دیدن خوشبختی ما را نداشت چشم مان زد و همسرم را از من گرفت. بعد از او هرگز نتوانستم خودم را برای ازدواج مجدد متقاعد کنم و هم اکنون روزگارم را با خاطرات او سپری می کنم. این روزها نوه هایم لحظه ای من را تنها نمی گذارند. لذت کنار آنها بودن میل به زندگی را در من بیدار می کند.
خنده دوای هر درد است
بی دلیل نیست که از گذشته های دور می گفتند خنده بر هر درد بی درمان دواست. اما ظاهراً غرق شدن در زندگی شهری و درگیری های کاری آنقدر زیاد شده است که حتی فرصت خندیدن را هم نداریم و این نعمت بزرگ را از خودمان دریغ کرده ایم. این در حالی است که شاید با یک لبخند ساده بسیاری از مشکلات به دست فراموشی سپرده شود. نباید از یاد ببریم عمر مانند یک چشم برهم زدن می گذرد و باید قدر لحظه لحظه آن را دانست و به شادی از آن لذت برد.
احیای فرهنگ کهن
یکی از بزرگترین دغدغه های من در طول زندگی حفظ فرهنگ کهن مان است. چرا که در طول سالها هیچ گاه آن طور که باید به آن رسیدگی نکرده و تا حدی نسبت به آن بی تفاوت بوده ایم. همه این عوامل باعث شد تصمیم بگیرم از شهر خودم یعنی تهران شروع کنم. سعی کردن به مردم ساکن در این ابر شهر که مانند یک هیولای دود زا است بگویم این شهر روزگاری تا چه اندازه سرسبز و به دور از آلودگی و هوای کوهپایه ای آن چطور میزبان شهروندان بوده است. اما هجوم بی رویه به این شهر آن را آنقدر غول آسا و ترسناک کرد که حتی برای امثال من که عمرشان را در این دیار سپری کردند دیگر قابل شناسایی نیست.
پیری، دوران سعادت
گاهی از افراد پا به سن گذاشته می شنوم که پیری دوران کسالت باری برایشان است و جدال با بیماری های مختلف مجال لذت بردن از زندگی را از آنها می گیرد. در حالی که من معتقدم دوران پیری دوران سعادت است و افراد باید در این روزها بیشترین لذت را از زندگی شان ببرند چرا که خداوند این فرصت را به آنها داده است تا از نعمت حضور در کنار خانواده بهره و در کمال آرامش از دنیای پیرامون خود لذت ببرند. وقتی به چروک های صورتم نگاه می کنم به جای احساس ناراحتی خوشحال می شوم چرا که معتقدم پشت هر یک از آنها کوله باری از تجربه قرار دارد و نشان می دهد برای رسیدن به جایگاهی که الان در آن قرار دارم تا چه حد تلاش کرده ام.
به نسخه مادربزرگ ها و پدربزرگ ها اعتماد کنید.
نمی دانم واقعاً این چه تصور اشتباهی است که فکرم می کنیم هر چیز قدیمی خوب نیست و به کار نمی آید. بسیاری از کشورهای توسعه یافته با وجود پیشرفت در زمینه های مختلف، بعد سال ها به این نتیجه رسیده اند که باید نگاهی به طب سنتی و استفاده بهینه از داروهای گیاهی نیز داشته باشند.این در حالی است که ما نسبت به این پیشینه عظیم و گرانبها بی تفاوت هستیم. کاملاً واصح است که بدن انسان نسبت به داروهای گیاهی بیش از داروهای شیمیایی انطباق پذیری نشان می دهدو گاهی لازم است به اندوخته های خودمان رجوع کنیم و تا این حد نسبت به نسخه های پدربزرگ ها و مادربزرگ ها بی تفاوت نباشیم. نیاز نیست برای یک سرماخوردگی ساده حتماً قرص سرماخوردگی مصرف کنیم چرا که مقاومت بدنمان پایین می آید. در این شرایط یک دم کرده خوش طعم می تواند شما را حسابی به وجد آورد.
عشق به ورزش
از آنجایی که تحرک لازمه داشتن زندگی سالم است، ورزش یکی از ارکان اصلی سلامت به حساب می آید. از دوران کودکی عاشق ورزش بودم. در آن زمان بیش از هر چیز ورزش زورخانه ایی مرسوم بود و مشخصه یک مرد سالم حضور در زورخانه ها بود. همواره به موازات ورزش های زورخانه های، نیم نگاهی به فوتبال هم داشتم و یکی از مخاطبان پر و پا قرص این رشته بودم. شاید برایتان جالب باشد که بدانید قراداد های کاری ام را به گونه ای تنظیم می کنم که بتوانم بازی های تیم محبوبم را ببینم. اگر فرصت کنم به استادیوم می روم و در غیر این صورت از طریق تلویزیون آنها را تشویق می کنم.
منبع : نشریه روز نو شماره ۱
مجله خبری