بارداری در هر سنی، مزایا و معایبی دارد که با برخی از این معایب و مزایا آشنا می‌شویم. بارداری در ۲۰ سالگی
گفته می شود فاصله ۲۰ تا ۳۰ سالگی، بهترین دهه برای بارداری و بچه‌دار شدن است. به گفته محققان، قدرت باروری زنان در ۲۴ سالگی در اوج است.
همه دختران هنگام تولد، حدود یک میلیون تخمک دارند و در سالهای باروری تعداد تخمک‌ها حدود ۳۰۰ عدد است. با افزایش سن، سن تخمدان‌ها هم افزایش می‌یابد و تخمک‌ها نیز کیفیت ابتدایی را نخواهند داشت.
خطر سقط جنین در زنان ۲۰ تا ۲۴ ساله، فقط ۱۰ درصد است، در حالی که بین سنین ۳۵ تا ۳۹ سالگی، به ۱۸ افزایش پیدا می‌کند. احتمال سقط جنین در زنان ۴۰ ساله، ۳۴ درصد است. در ۲۰ سالگی خانم ها کمتر دچار مشکلات زنانگی نظیر فیبروم و اندومتریوز شوند، در حالی که با افزایش سن خطر این بیماری‌ها افزایش می‌یابد.
در هر سیکل قاعدگی و تخمک‌گذاری، شانس باروری ۲۵ درصد است و بررسی‌ها نشان می‌دهد، شانس بارداری در اوایل ۲۰ سالگی ۹۸ درصد و در اواخر ۲۰ سالگی ۸۴ درصد است و فقط ۷ درصد از زنان ۲۰ ساله، نابارور خواهند بود،
در حالی که حدود دو سوم زنان بالای ۴۰ سال، دچار ناباروری می‌شوند.
۶ درصد از زنان ۲۰ ساله با وجود درمان ناباروری، هرگز بچه‌دار نمی‌شوند، در حالی که شانس اینکه زنان ۴۰ ساله هرگز بچه‌دار نشوند، ۶۴ درصد است.
احتمال سقط جنین در زنان ۴۰ ساله، سه برابر زنان ۲۰ ساله است و شانس داشتن فرزند مبتلا به سندرم داون (منگولیسم) در ۲۰ سالگی، یک در هر ۱۲۹۵ تولد است، اما این تعداد در زنان ۳۰ ساله، به یک در هر ۷۵۹ تولد می‌رسد.
۲۰ تا ۳۰ سالگی بهترین دوره سنی برای بچه‌دار شدن زنان است.
بارداری در ۳۰ سالگی
۳۵ سالگی سنی است برای تسویه‌حساب کردن با زنانی که قصد بچه‌دار شدن دارند. در اوایل ۳۰ سالگی، شانس بارداری بسیار کمتر از ۲۰ سالگی است و خطر سقط و تولد فرزند مبتلا به سندرم داون بسیار بیشتر است، اما در ۳۵ سالگی احتمال ناباروری بیشتر است و خطر بروز ناهنجاری‌های ژنتیکی هم نگران‌کننده است؛ بنابراین بسیاری از پزشکان انجام آزمون‌هایی مثل آمنیوسنتز، بررسی ویلوس کوریونی و سایر آزمون‌های غربالگری جنینی را توصیه می‌کنند.
احتمال سقط و عوارض مرتبط با بارداری نیز با افزایش سن بیشتر میشود. یک زن ۳۵ ساله بیشتر از یک زن جوان دچار بارداری خارج رحمی میشود و همچنین احتمال سزارین برای زنان بالای ۳۵ سال بیشتر است.
محققان معتقدند زنان ۳۵ ساله به بالا نیاز به مراقبت‌های دوران بارداری بیشتری دارند، مخصوصا اگر بیش از یک فرزند بخواهند.
در فاصله بین ۲۹ تا ۳۵ سالگی میزان باروری کاهش پیدا می‌کند. در ۳۰ سالگی شانس بارداری در هر تخمک‌گذاری ۱۵ درصد است. به گفته محققان موسسه ناباروری سنت‌لوییس، شانس بارداری یک سال پس از تصمیم به بارداری در حدود ۷۵ درصد است، اما در صورت تاخیر در بارداری این شانس به ۶۵ درصد کاهش پیدا می‌کند.
شانس سقط نیز از ۱۲ درصد در ۳۰ تا ۳۴ سالگی، به ۱۸ درصد در ۳۵ تا ۳۹ سالگی افزایش پیدا می‌کند.
زنانی که در ۳۵ سالگی صاحب اولین فرزند خود می‌شوند ۴۰ درصد احتمال سزارین دارند و خطر تولد فرزند مبتلا به سندرم داون در ۳۰ سالگی یک در ۷۵۹ تولد است که این آمار در سن ۳۵ سالگی به یک در هر ۳۰۲ تولد می‌رسد.
احتمال دوقلوزایی در زنان ۳۵ تا ۳۹ ساله نیز بسیار بیشتر میشود.
بارداری در ۴۰ سالگی
هر چه بارداری بیشتر به تاخیر بیفتد و سن خانم بالاتر برود، احتمال وقوع آن کمتر میشود. بارداری در ۴۰ سالگی، یعنی بچه‌دار شدن ۱۵ سال پیش از یائسگی و باز هم یعنی کاهش تعداد تخمک‌ها که این با افزایش مشکلات کروموزومی همراه است که خطر سقط و نقایص جنینی از پیامدهای آن است.
بین تخمک‌های تولید شده در اوایل ۴۰ سالگی تا اواسط و حتی اواخر آن تفاوت آشکاری وجود دارد. به نوشته نشریه باروری و ناباروری، باردار شدن در ۴۱ سالگی بهتر از بارداری در ۴۳ سالگی است.
زنان ۴۰ سالهای که به دلیل ناباروری تحت درمان هستند، ۲۵ درصد شانس بارداری دارند، در حالی که زنان ۴۳ ساله ۱۰ درصد احتمال دارد بچه‌دار شوند.
بعد از ۴۰ سالگی احتمال درمان ناباروری با تخمک‌های خود زن بسیار کم میشود و نیاز به درمان‌های کمکی و استفاده از تخمک‌های اهدایی بیشتر می گردد.
عوارض بارداری از دیگر نگرانی‌های مادران ۴۰ ساله است. اگر قصد دارید در ۴۰ سالگی باردار شوید، ممکن است در معرض خطر فشار خون بالا و دیابت بارداری قرار بگیرید. مشکلات مربوط به جفت و عوارض زایمان نیز در کمین شما است.
احتمال زایمان زودرس و نوزاد نارس در زنان ۴۰ ساله بیشتر است. میزان مرده‌زایی در زنان ۴۰ ساله نیز بیشتر خواهد بود.
دفترچه یادداشت آنلاین یک پسر تنها