هواداران , بازیکنان و همه فوتبال دوستان همواره در محافل خود این بحث جالب و مهم را پیش می کشند که سال آینده چه خواهد شد؟ هزینه های سنگین شرکت در مسابقات لیگ استان از کجا خواهد آمد؟ اگر پول های باشگاه تمام شود چه اتفاقی خواهد افتاد؟ اهداف ورزشی باشگاه چیست و چه دورنمایی برای آینده قابل تصور است؟ و …….

در جواب به این سوالات و سوالات مشابه باید گفت آینده ی باشگاه گازال با چند حالت مختلف قابل تصور است:

حالت اول: باقی ماندن گازال در لیگ برتر استان.

حالت دوم: سقوط گازال به لیگ های پایین تر.

حالت سوم: صعود گازال به لیگ های بالاتر و حضور در لیگ  دو کشوری.

در حالت اول اگر گازال در لیگ برتر استان باقی بماند هزینه سنگینی توسط باشگاه تقبل خواهد شد تا هر سال بتوان در این مسابقات شرکت کرد. اما تأمین این هزینه غیر ممکن نیست. هزینه های یک تیم متوسط لیگ برتری سالانه ۵۰میلیون تومان است. و با تأمین این مبلغ می توان تا سالیان سال در لیگ برتر استان بازی کرد. در حالت دوم هزینه ها کم خواهد شد و تآمین هزینه برای باشگاه آسان تر خواهد بود.اما در حالت سوم به سرمایه زیادی نیاز خواهیم داشت.

هر عقل سلیمی قبول دارد که درجا زدن یا سقوط (حالت های  اول و دوم) قابل قبول نیست و باید حالت سوم عملی شود. در اینجا سوال مهمی پیش می آید و آن سوال اینست که آیا فکر کردن به لیگ دو کشوری تفکری اتوپیایی است؟ یا واقعگرایانه؟…. هزینه این لیگ قرار است از کجا تأمین شود و …..

منبع تآمین هزینه های باشگاه گازال و سایر باشگاه های فعال در جناح کاملاً روشن و مشخص است. ( کمک های مردمی) خیرین عزیز و پول های آنها گازال و سایر تیم های جناح را سرپا نگه داشته. اما تا کی و تا کجا این وضعیت می تواند و باید ادامه پیدا کند.؟

را حل باصرفه جهت تأمین هزینه های این حرکت بزرگ و حرکت به لیگ کشوری نهادینه کردن پدیده اسپانسر خواهد بود. میناب طیور میناب , البدر بندرکنگ , زرین دشت لمزان و …. نمونه های خوبی از این وضعیت هستند. بنابراین این مسئله, دستیافتنی است.

قطعاً حضور گازال در لیگ های کشوری مشوق خوبی برای تجار و سرمایه داران عزیزی است که تمایل دارند تا در ورزش سرمایه گذاری کنند. معافیت مالیاتی و …. از جمله تسهیلاتی است که قانون برای این مسئله پیشبینی کرده است. و در صورت نهادینه شدن این  پدیده ( جذب اسپانسر) علاوه بر دریافت این تسهیلات , تبلیغات نیز مورد توجه قرار خواهد گرفت. البدر بندر کنگ نمونه ای بسیار گویا و موفق از این وضعیت به شمار می رود.

۲ نمونه از مثال های موفق استان هرمزگان در این زمینه ( البدر – میناب طیور) نشان داده اند که این ایده قابل دفاع است اما در جناح هنوز نگاه به فوتبال و کمک به آن یک نگاه سنتی است. در این نگاه سنتی, کمک کننده با هدف خوشحال شدن جوان و فراهم کردن زمینه سلامت جامعه و …. به ورزش کمک می کند. اما در نگاه جدید و امروزین به صنعت فوتبال, باید, کمک کننده در کنار اهداف انسانی و فرهنگی گفته شده با هدف کسب پیشرفت و تلاش جهت مطرح شدن – ( منظور هم ورزشی و هم تجاری است) – و مهمتر از همه سود مادی و معنوی ناشی از این وضعیت , پول هایش را خرج باشگاه های ورزشی کند. 

بدون شک ورود اسپانسرها به عرصه ورزش جناح آینده این زیبا را نوید خواهد داد. در این راه باشگاه گازال مسیر بسیار همواری است تا این اتفاق رخ دهد……

پایگاه خبری باشگاه فرهنگی ورزشی گازال جناح

برای تعیین سطح فرهنگی یک خانواده، روستا، شهر یا کشور، شاخص هایی وجود دارد و با بررسی این شاخص ها می توان مشخص کرد که فلان روستا یا شهر از نظر فرهنگی در چه سطحی قرار دارد یا به قول معروف مردمش با فرهنگ یا …. هستند.البته بافرهنگ و بی فرهنگ خواندن مردم شهر یاروستایی خاص، یک عادت غلط و غیر علمی است. چه آنکه فرهنگ و جامعه انسانی لازم و ملزوم یکدیگرند. اگر فرهنگ را از جامعه ای بگیریم در واقع آن جامعه را کشته و نابود کرده ایم.اگر فرهنگ را از جامعه ای بگیریم آن جامعه را به مرز یک جامعه حیوانی تنزل داده ایم. در حقیقت فرهنگ یکی از مهمترین وجوه تمایز جوامع حیوانی از انسانی است.
می گویند در عصر جدید و موج سوم تمدن، ارتباطات، دغدغه اصلی و کانون توجه شهروندان متمدن جهان است. می گویند تسخیر فضا و شیوه های سریعتر و راحت تر برقراری ارتباط با دیگران و دستیابی به انرژیهای جدید و خلاصه پیشرفت و بهبود وضعیت زندگی مردمان وآسایش و آرامش ، خواست انسان متمدن موج سومی است. در کشور ما هم پیشرفتهای ارتباطی یکی پس از دیگری ، ارابه تمدن کهن و غنی ایرانی – اسلامی را به پیش می راند. اخیراً هم شمارش معکوس برای سفر ایرانیها به فضا آغاز شد و دیری نخواهد گذشت که فضا و کهکشان هم در دست انسان متمدن موج سومی اسیر و رام خواهد شد.

در زیر این باران پیشرفت و اخبار خوشی که از کشور به گوش میرسد باید گفت وضعیت ما جناحیها اما چندان تغییری نکرده. در این نوشتار خواهیم کوشید تا یکی از شاخص های مهم تعیین سطح فرهنگی را در این شهر بررسی کنیم. بهداشت سطح شهر یکی از شاخص های مهم تعیین سطح فرهنگ مردم یک شهر یا روستا است.
ظاهراً ما که ادعای فرهنگمان گوش فلق را کر می کند از جمع آوری زباله های شهرمان هم عاجزیم. در جناح از رفتگر و جارو و بهداشت و …. خلاصه از یکی از مهمترین مظاهر تمدن خبری نیست. قطعاً یکی از شاخص های مهم تعیین سطح فرهنگی یک شهر میزان رعایت بهداشت است. در جناح خیابانها جارو نمی شود و زباله ها هم کنار رودخانه و در وضعیتی فاجعه بار روی هم تلمبار می گردد. خیابانهای جناح حالا کم کم دارد خاکی می شود . چون گرد و خاکی که حالا چندین ماه از آخرین باری که جمع شده اندمی گذرد ، را کسی جارو نمی کند. این خیابانهای سیاه ، ظرف چند ماه آینده از خاک ، سفید خواهد شد و آشغال و کثافت شهر را فرا خواهد گرفت. البته شهرداری جناح و پرسنل زحمتکش آن در حال تلاش برای جمع آوری زباله هستند . اما پرسنل کم و امکانات کمتر و برنامه ریزی ….
امیدواریم شهرداری و شورای اسلامی شهر جناح هر چه سریعتر برای جاروی خیابانها تدبیری بیاندیشند. تا از نظر یکی از مهمترین شاخص های فرهنگ بتوانیم حرفی برای گفتن داشته باشیم.
از خوانندگان عزیز خواهشمندم با نظراتشون این مقاله را ادامه بدن….
چیزی که من از شما می خوام اینه که سایر مولفه های بهداشتی در شهر ما پیشرفت کرده یا پسرفت؟؟؟
با تشکر…
نویسنده:بهرام فولادچنگ

پایگاه خبری باشگاه فرهنگی ورزشی گازال جناح