مذهبی:

مذهب در اصطلاح علم كلام اسلامى، طريقه‌اى خاص در فهم مسائل اعتقادى، خاصه امامت كه منشأ اختلاف در آن توجيه مقدمات منطقى و يا تفسير ظاهر كتاب الهی است، مانند مذهب شيعه ی امامى، اشعرى، معتزله و ماتريدى و در اصطلاح فقهی روش خاص در استنباط احكام كلى فرعى از ظاهر كتاب و سنت مانند فقه مذهب شيعه، حنفى، مالكى، حنبلى و غيره است.
مذهب در گذشته به مكتب‌هاى فكرى درون یک دین (مانند مذاهب چندگانه فقه اسلامى) اطلاق مى‌شد. در مغرب‌زمین، واژه Religion به معناى مكتب‌هاى درون یک دین و به معناى خود دین به كار مى رود. حدود نیم قرن است كه در كشور ما تحت تاثیر این موضوع، كلمه مذهب را به هر دو معنا استعمال مى كنند. این اصطلاح در زبان عربی و فارسی به دو مفهوم بکار رفته است.
بر این اساس مذهب را می توان هر یک از شاخه های دینی هم معنی کرد.