پسر:

به انسان مذکر در سنین پایین پسر گفته می‌شود. همچنین به فرزند مذکر نیز پسر گفته می‌شود حتی اگر ازدواج کرده و متاهل باشد. واژهٔ پسر به عنوان متضاد واژهٔ دختر به کار می‌رود.

پسران بزرگسال در اتیوپیاطلاق عنوان «پسر» به یک فرد، می‌تواند اشاره به جنسیت واقعی او یا نقش اجتماعی او داشته باشد. ممکن است واژهٔ پسر یا مرد در توصیف فردی به کار برود که اگرچه از لحاظ ظاهری و اجتماعی مانند افراد مذکّر است، از نظر ژنتیکی مؤنث باشد.


واژهٔ پسر در زبان‌های دیگر
در زبان‌های غیر فارسی عموماً دو واژهٔ مختلف به عنوان معادل واژهٔ پسر به کار می‌رود. به عنوان نمونه، در زبان انگلیسی کلمهٔ boy به معنی «انسان مذکر جوان» به کار می‌رود و کلمهٔ son به معنی «فرزند پسر» (حتی اگر جوان نباشد) به کار می‌رود.

در حالی که در فارسی به «انسان مذکر» تا زمانی که ازدواج نکرده باشد پسر گفته می‌شود و بعد از ازدواج به او مرد می‌گویند. هرچند پسر به عنوان «فرزند پسر»، همواره به او گفته می‌شود اما واژه دقیق تر برای این معنی (پور) است.



پسران در اجتماع
در طول تاریخ نقشی که برای پسران (به عنوان مردان آینده) در نظر گرفته می‌شده، با دختران تفاوت‌های اساسی داشته‌است. به عنوان نمونه، پسران بیشتر تحت تعلیمات نظامی قرار می‌گرفته‌اند و کمتر برای آشپزی آموزش می‌دیده‌اند.


پسران و هنر
پسران قبل از سن بلوغ صدایی زنانه دارند (از دید موسیقی صدای سوپرانو دارند) و به همین خاطر، در برخی موارد که امکان استفاده از خوانندهٔ زن وجود نداشته (مانند گروه‌های کُر در کلیساها) از پسران برای ایفای نقش خوانندهٔ سوپرانو استفاده می‌شده‌است.