سیاوش مفیدی تا به حال با همسر و فرزندش  در هیچ مجله‌ای حضور نداشته و می‌شود گفت این اولین گفت‌وگوی خانوادگی‌آنهاست.  نکته جالب این گفت‌و‌گو در این است که شیوا سلیمی، همسر وی نیز از شاگردان استاد سمندریان بوده اما ۱۷سال قبل که با هم ازدواج کردند ترجیح داده که حضور مستقیم بر تربیت علی مفیدی پسرشان داشته باشد وبه همین دلیل از فضای بازیگری فاصله گرفته؛ با این حال از صمیم قلب می‌گوید: دوست دارم سیاوش روزبه‌روز موفق‌تر شود و سختی‌های کار او را تحمل می‌کنم.

چرا مستند شوک؟

جدیدترین کاری که در حال حاضر دارم یک فیلم سینمایی است با برادر آقای اطیابی که در شمال کار می‌کنیم و کار کودک است و  مستند شوک. مستند شوک چند سالی است که پخش می‌شود. در بعضی از قسمت‌ها مجری هست و در بعضی از قسمت‌ها مجری نبود. یک قسمت شهاب حسینی برنامه را اجرا کرد، رامین راستاد و بعد یک مجری ثابت آوردند. یک قسمتی به نام رانندگی ایرانی ساختند و با من تماس گرفتند و من نیز قبول کردم چون شوک را دیده بودم و آن را دوست داشتم برای اینکه برنامه‌ای چالشی است و سعی آن بر این است که مشکلات و معضلات جامعه را به تصویر بکشد تا آنجایی که خط قرمز تلویزیون اجازه بدهد.

 در قسمت رانندگی ایرانی خط قرمزها کمتر بود. برنامه در مورد فرهنگ ایرانی در رانندگی بود. همانطور که ما می‌گوییم فیلم فارسی، یک رانندگی هم داریم به نام رانندگی ایرانی که با همه دنیا متفاوت است و متاسفانه حرکت‌های پرخاشگرانه ما در حین رانندگی خیلی زیاد و غیرقابل کنترل است. من در برنامه هم گفتم در ایران رانندگی شبیه نبرد گلادیاتورهاست و همه می‌خواهند در یک مبارزه برنده شوند. ما پشت فرمان دشمن هم می‌شویم و این خیلی غم‌انگیز و تاسف‌بار است. قسمت بعدی در مورد تخریب محیط زیست و معضل زمین‌خواری در ایران بود که آن هم پخش شد.

سوژه‌ها هم معمولا با نظر من و تهیه‌کننده، کارگردان و بقیه بچه‌ها گروه انتخاب می‌شود و مدیر شبکه، مدیرگروه و سازمان هم نظر می‌دهند که سوژه قابل پخش و تولید است یا نه. در صورتی که مورد  تایید باشد ما کار را آغاز می‌کنیم. در حال حاضر قسمتی را تهیه می‌کنیم با سوژه اعتیاد به موادمخدر صنعتی مثل شیشه. من خودم فقط اجرا نمی‌کنم، تحقیق می‌کنم تا با سوژه آشنایی داشته باشم و بتوانم با تسلط برنامه را جلو ببرم و باید بر موضوع و فردی که در این زمینه درگیر است اشراف داشته و ذهنیت داشته باشم.  کنگره شصت جایی است برای ترک اعتیاد. بعضی جاها سم‌زدایی می‌کنند و بعضی جاها روی ذهن فردی که درگیر است کار می‌کنند. سم‌زدایی بخش کوچکی از کار است. شیشه، اسید و کراک قابل ترک هستند و باید سم‌زدایی شوند تا سم از بدن خارج شود اما مهم‌ترین قسمت کار باقی می‌ماند و آن هم قسمت روحی فرد درگیر است؛ یعنی کسی که می‌خواهد ترک کند باید جهان‌بینی و زندگی‌اش را تغییر دهد.

فقط نکشیدن ماده مخدر فرد را سالم  نمی‌کند؛ تریاک و هروئین یک طرف و مواد صنعتی یک طرف دیگر هستند؛ دسته دوم به ذهن آسیب‌های بیشتری می‌زنند. مهندس طاهری که مسئول این کنگره است قدم بزرگی در این زمینه برداشته و آدم‌های زیادی در اینجا به سلامت کامل رسیده‌اند. خیلی‌ها هم آمدند و وسط راه جا زده‌اند و ادامه ندادند اما خیلی‌ها را هم می‌شناسم که ترک کردند و زندگی عادی دارند.

متاسفانه آدم‌های  تحصیلکرده زیاد درگیر اعتیاد می‌شوند

نمی‌دانم جدیدا چرا مد شده که دانشجوها ادعا می‌کنند برای شب بیدار بودن و درس خواندن یا برای تمرکز بیشتر و شب‌های امتحان می‌توانند با موادمخدر موفق‌تر باشند؟ آخر مگر می‌شود که یک فرد  تحصیلکرده تشخیص ندهد که موادمخدر آسیب‌های غیرقابل جبرانی دارد؟ کلمه تفریحی هم که در بین معتادها زیاد شنیده می‌شود. کسی که ۲بار موادمخدر مصرف کند معتاد است و تفریح یعنی کوه، فیلم، ورزش نه کشیدن موادمخدر. این توجیه است بدن که به مواد مضر عادت کند دیگر نامش را می‌گذاریم معتاد و باید به درمان ریشه‌ای فکر کنیم.

فرد معتاد باید خودش بخواهد تا ترک کند

شخص معتاد خودش مهم‌ترین نقش را در به دست آوردن سلامت دارد. همانطور که اطرافیان باعث اعتیاد نمی‌شوند به همان نسبت هم نمی‌توانند عامل ترک باشند.

به نظر من خود آدمی که گرفتار شده باید به جایی برسد که تصمیم به سلامت دوباره بگیرد. در این قسمتی که درحال تولید آن هستیم با پسر جوانی صحبت می‌کنیم که به شیشه، اسید و هروئین اعتیاد داشته؛ روزی ۵گرم هروئین و یک گرم شیشه و اسید. اما اکنون این پسر ترک کرده. قبل از حرف زدن از او پرسیدم قصه همان قصه درک نکردن پدرومادر و رفیق ناباب بود؟ گفت نه. همه اینها توجیه است. خود فرد معتاد می‌شود خود فرد هم ترک می‌کند چرا گناه و خطای خودم را گردن دیگران بیندازم؟

چه می‌کنیم که برای هم تکراری نباشیم

ما برای هم تکراری نشدیم. زندگی را با صداقت شروع کردیم و هر روز نسبت به دیروز یکدیگر را بیشتر دوست داریم. اینکه می‌گویند زندگی‌های هنری تداوم ندارد اصلا درست نیست. این ربطی به هنر ندارد. هر دو نفری که عاقلانه یکدیگر را انتخاب کنند و صادقانه ادامه بدهند قطعا همیشه با هم هستند و اگر غیر از این باشد به جدایی ختم می‌شود، چه هنرمند باشند و چه نباشند. من یک خانم هستم و درک می‌کنم که سختی زیادی روی شانه مردهاست. دلیل اصلی اختلافات، روابط خارج از خانواده است که آدم‌ها تنوع‌طلب هستند. جامعه نباید رو به این سو پیش برود. این ربطی به شغل ندارد.

سیاوش: این قضیه روابط خارج از خانه و خانواده ربطی به هنرمند بودن ندارد. یک کارمند یا یک خلبان هم می‌تواند این خطا را انجام دهد. اما دیده نمی‌شود چون هنرمندها زیر ذره‌بین مردم هستند پس خطاهایشان هم بیشتر دیده می‌شود و این را عمومیت می‌دهند که زندگی هنری دوام ندارد و من کاملا با این حرف مخالف هستم. اینکه می‌گویند سینما کثیف است نه عزیز من! فرد خودش کثیف است و گناه را به گردن محیط می‌اندازد. جدیدا هم یک عده از همکاران ما از سینما حرف می‌زنند و هتک حرمت می‌کنند و تا خودشان کم کار می‌‌شوند سینما و آلودگی آن را به میان می‌کشند و تا پیشنهاد خوب می‌گیرند دوباره برمی‌گردند. اگر سینما آلوده است پس چرا شما ۱۰، ۱۵ سال است که از این حرفه پول در می‌آورید؟ کلیپ کار می‌کنید و دیگران و محیط کار و همکاران را زیر سؤال می‌برید. این کار زشتی است.

شیوا: من در ایران زندگی کردم و نمی‌دانم آیا جاهای دیگر هم همینطور است یا نه…. هنرمندان خودشان، خودشان را زیر سؤال می‌برند و حرف درست می‌کنند. همه‌ چیز بستگی به خود فرد دارد. در هر محیطی پیشنهاد بد و خوب وجود دارد. آدم‌ها باید خودشان با وجدان باشند و مسیر درست را انتخاب کنند.

سیاوش: به قول بهرام رادان اگر سینما آلوده است، آقا یا خانم بازیگر! خب شما آن را رها کنید و شغل دیگری داشته باشید… فرهنگ ما خیلی دچار مشکل شده و این جای تاسف دارد..

من هم بازیگر هستم و هم تور لیدر

سیاوش: من اولین کار تلویزیونی‌ام با حسین محب‌اهری بود به تهیه‌کنندگی خانه ادبیات و دومین کار من با حمید جبلی بود. یک سریال تلویزیونی به نام« غبار نور»را کار کردم و بعد از چند سال تور لیدری را تجربه کردم. باجناقم مرا با این حرفه آشنا کرد. شغل فعال و جالبی است که یک سالی است آن را انجام نداده‌ام اما در واقع شغل دوم من همان تور لیدری است.

۱۷ سال است که ازدواج کرده‌ایم…

شیوا سلیمی هستم؛ متولد ۱۳۵۳٫ ما ۱۷سال است که ازدواج کردیم. ما هر دو شاگرد آقای سمندریان بودیم. من و سیاوش یک ماه با هم همدوره بودیم. ۲ هفته با هم یک اتود زدیم.

من با یکی از همکلاسی‌هایم قرار شد نمایش کوتاه کار کنم و دوست که کارگردانی کار را بر عهده گرفته گفت من یکی از پسرها را به تو برای این نمایش معرفی می‌کنم که خیلی موجه است و آن فرد موجه همین آقا سیاوش بود.

 ۲ هفته کار کردیم، یک اجرا هم در دانشگاه تهران با هم داشتیم. کارگردان نامش مینا بود از بچه‌های دانشگاه تهران؛ سال ۷۴٫ از بچه‌های کلاس ما شهاب حسینی، نیما رئیسی، ستاره اسکندری، پارسا پیروزفر، خدا بیامرز پیمان سنندجی‌زاده، یوسف تیموری بودند.

ما ۳، ۴ ماه بعد نامزد شدیم و ازدواج کردیم. من ۲۱ ساله و سیاوش ۲۷ ساله بود سیاوش متولد ۴۸ است. ۵ سال بعد از ازدواج علی پسر ما به دنیا آمد. زمانی که ما با هم ازدواج کردیم، پیشنهاد کار هم گرفتم و پدرم اجازه فعالیت بیشتر به من نداد. پدرم وقتی به کلاس‌ها می‌رفتم فکر نمی‌کرد قضیه جدی شود ولی جدی شد و من هم به نظر پدرم اهمیت دادم و فقط تئاتر کار کردم. سیاوش هم بعد مخالفت کرد و من هم ادامه ندادم.

وقتی فکر می‌کنم می‌بینم که الان دیگر دلم نمی‌خواهد، علی را تنها بگذارم و می‌خواهم روی تربیت او کامل نظارت داشته باشم. ما هم‌رشته بودیم و من کار را کنار گذاشتم اما اصلا غصه نمی‌خورم و دلم می‌خواهد سیاوش روز به روز موفق‌تر شود. من همان زمان به عنوان گریمور وارد کار شدم اما فضا را دوست نداشتم وکلا هنر را کنار گذاشتم.

زندگی ما هیجان دارد

سیاوش: همیشه دنبال زوایای تازه در زندگی هستم. دنبال نگاه تازه و دید تازه هستم که بتوانم طراوت زندگی‌ام را حفظ کنم. کار خاصی انجام نمی‌دهیم اما دنبال نگاه‌های تازه هستیم و همیشه به هم محبت می‌کنیم. کار خارق‌العاده‌ای نمی‌کنیم اما با یک هدیه خریدن، خرید رفتن، ایجاد موقعیت‌هایی که به همدیگر شادی و نشاط بدهیم تلاش می‌کنیم که دچار روزمرگی نشویم؛ حتی با یک دور زدن ۲ نفری در خیابان، قدم زدن و شرح کارهای روزانه، پیامک زدن، تماس‌های کوتاه و بامحبت و… باعث می‌شود زندگی ما هیجان داشته‌باشد.

شهرت هم عواقبی دارد…

شیوا: به علت این که همه سیاوش را در خیابان می‌شناسند یکسری محدودیت داریم. زمانی که بیرون می‌رویم گاهی محدود می‌شویم و کار زیاد سیاوش هم باعث می‌شود که کمتر با هم باشیم. اما وقتی کم کار کند روحیه‌اش به هم می‌ریزد البته وقتی سرکار نباشد، فوتبال بازی می‌کند. 

سیاوش: من از بچگی فوتبال دوست داشتم و درحال حاضر با بچه‌های بازیگر و خواننده یک تیم درست کرده‌ایم و در آن مشغول بازی هستیم. (تیم سینما و موسیقی)

اگر بچه‌ها هم دوست دارند، می‌توانند عضو تیم ما شوند. عارف لرستانی، کامبیز دیرباز، سام درخشانی، برزو ارجمند، مهدی صبایی، یزدان تهرانی، شهاب عباسی، آرش میراحمدی، جواد رضویان، محسن تنابنده، فرهاد جم، هومن سزاوار و… من هافبک بازی می‌کنم البته درحال حاضر آسیب دیده‌ام و در حال فیزیوتراپی هستم…

برای تربیت علی زیاد وقت می‌گذاریم

سیاوش: من پسرمان علی را سر ورزش و گاهی فیلمبرداری هم می‌برم. زحمت درسی و کلاس‌های علی با شیواست اما تایم آزاد که دارم حتما برای پسرم وقت می‌گذارم و او را با خودم به جمع‌های مردانه می‌برم. البته او را زیاد سر فیلمبرداری نمی‌برم. در یکی، دو تا آیتم خنده‌بازار بازی کرد. دلم نمی‌خواهد در کودکی آلوده کار شود اما من مانع کار علی نمی‌شوم.

 شیوا: من دلم نمی‌خواهد علی بازیگر شود. اصلا دلم نمی‌خواهد مشکلاتی که سیاوش داشت علی هم داشته باشد، البته سیاوش جاده را هموار می‌کند و علی راحت‌تر می‌تواند به هدفش برسد اما در آخر فعالیت او بهایی ندارد شاید مشکلات در دوره او بیشتر از امروز هم باشد و شاید هم نباشد. اما در کل دوست دارم رشته اصلی و حرفه دیگری داشته باشد که در‌آمدش از آن راه باشد و اگر خواست بازیگری را هم انجام دهد. بازیگری حرفه جالبی است و یک چهره برای مردم محبوب و مورد توجه است اما این همه داستان نیست او باید درس بخواند و شغل پولسازی داشته باشد اگر بازیگری را هم انجام داد آن موقع راضی هستم… آینده و امنیت شغلی علی برایم مهم است.

علی موسیقی را شروع کرده و پیانو هم می‌نوازد… هرکلاسی که دوست داشته باشد او را می‌برم تا در آینده خودش تصمیم بگیرد که می‌خواهد چه رشته‌ای را ادامه بدهد…

دفترچه یادداشت آنلاین یک پسر تنها

سیاوش مفیدی تا به حال با همسر و فرزندش  در هیچ مجله‌ای حضور نداشته و می‌شود گفت این اولین گفت‌وگوی خانوادگی‌آنهاست.  نکته جالب این گفت‌و‌گو در این است که شیوا سلیمی، همسر وی نیز از شاگردان استاد سمندریان بوده اما ۱۷سال قبل که با هم ازدواج کردند ترجیح داده که حضور مستقیم بر تربیت علی مفیدی پسرشان داشته باشد وبه همین دلیل از فضای بازیگری فاصله گرفته؛ با این حال از صمیم قلب می‌گوید: دوست دارم سیاوش روزبه‌روز موفق‌تر شود و سختی‌های کار او را تحمل می‌کنم.

چرا مستند شوک؟

جدیدترین کاری که در حال حاضر دارم یک فیلم سینمایی است با برادر آقای اطیابی که در شمال کار می‌کنیم و کار کودک است و  مستند شوک. مستند شوک چند سالی است که پخش می‌شود. در بعضی از قسمت‌ها مجری هست و در بعضی از قسمت‌ها مجری نبود. یک قسمت شهاب حسینی برنامه را اجرا کرد، رامین راستاد و بعد یک مجری ثابت آوردند. یک قسمتی به نام رانندگی ایرانی ساختند و با من تماس گرفتند و من نیز قبول کردم چون شوک را دیده بودم و آن را دوست داشتم برای اینکه برنامه‌ای چالشی است و سعی آن بر این است که مشکلات و معضلات جامعه را به تصویر بکشد تا آنجایی که خط قرمز تلویزیون اجازه بدهد.

 در قسمت رانندگی ایرانی خط قرمزها کمتر بود. برنامه در مورد فرهنگ ایرانی در رانندگی بود. همانطور که ما می‌گوییم فیلم فارسی، یک رانندگی هم داریم به نام رانندگی ایرانی که با همه دنیا متفاوت است و متاسفانه حرکت‌های پرخاشگرانه ما در حین رانندگی خیلی زیاد و غیرقابل کنترل است. من در برنامه هم گفتم در ایران رانندگی شبیه نبرد گلادیاتورهاست و همه می‌خواهند در یک مبارزه برنده شوند. ما پشت فرمان دشمن هم می‌شویم و این خیلی غم‌انگیز و تاسف‌بار است. قسمت بعدی در مورد تخریب محیط زیست و معضل زمین‌خواری در ایران بود که آن هم پخش شد.

سوژه‌ها هم معمولا با نظر من و تهیه‌کننده، کارگردان و بقیه بچه‌ها گروه انتخاب می‌شود و مدیر شبکه، مدیرگروه و سازمان هم نظر می‌دهند که سوژه قابل پخش و تولید است یا نه. در صورتی که مورد  تایید باشد ما کار را آغاز می‌کنیم. در حال حاضر قسمتی را تهیه می‌کنیم با سوژه اعتیاد به موادمخدر صنعتی مثل شیشه. من خودم فقط اجرا نمی‌کنم، تحقیق می‌کنم تا با سوژه آشنایی داشته باشم و بتوانم با تسلط برنامه را جلو ببرم و باید بر موضوع و فردی که در این زمینه درگیر است اشراف داشته و ذهنیت داشته باشم.  کنگره شصت جایی است برای ترک اعتیاد. بعضی جاها سم‌زدایی می‌کنند و بعضی جاها روی ذهن فردی که درگیر است کار می‌کنند. سم‌زدایی بخش کوچکی از کار است. شیشه، اسید و کراک قابل ترک هستند و باید سم‌زدایی شوند تا سم از بدن خارج شود اما مهم‌ترین قسمت کار باقی می‌ماند و آن هم قسمت روحی فرد درگیر است؛ یعنی کسی که می‌خواهد ترک کند باید جهان‌بینی و زندگی‌اش را تغییر دهد.

فقط نکشیدن ماده مخدر فرد را سالم  نمی‌کند؛ تریاک و هروئین یک طرف و مواد صنعتی یک طرف دیگر هستند؛ دسته دوم به ذهن آسیب‌های بیشتری می‌زنند. مهندس طاهری که مسئول این کنگره است قدم بزرگی در این زمینه برداشته و آدم‌های زیادی در اینجا به سلامت کامل رسیده‌اند. خیلی‌ها هم آمدند و وسط راه جا زده‌اند و ادامه ندادند اما خیلی‌ها را هم می‌شناسم که ترک کردند و زندگی عادی دارند.

متاسفانه آدم‌های  تحصیلکرده زیاد درگیر اعتیاد می‌شوند

نمی‌دانم جدیدا چرا مد شده که دانشجوها ادعا می‌کنند برای شب بیدار بودن و درس خواندن یا برای تمرکز بیشتر و شب‌های امتحان می‌توانند با موادمخدر موفق‌تر باشند؟ آخر مگر می‌شود که یک فرد  تحصیلکرده تشخیص ندهد که موادمخدر آسیب‌های غیرقابل جبرانی دارد؟ کلمه تفریحی هم که در بین معتادها زیاد شنیده می‌شود. کسی که ۲بار موادمخدر مصرف کند معتاد است و تفریح یعنی کوه، فیلم، ورزش نه کشیدن موادمخدر. این توجیه است بدن که به مواد مضر عادت کند دیگر نامش را می‌گذاریم معتاد و باید به درمان ریشه‌ای فکر کنیم.

فرد معتاد باید خودش بخواهد تا ترک کند

شخص معتاد خودش مهم‌ترین نقش را در به دست آوردن سلامت دارد. همانطور که اطرافیان باعث اعتیاد نمی‌شوند به همان نسبت هم نمی‌توانند عامل ترک باشند.

به نظر من خود آدمی که گرفتار شده باید به جایی برسد که تصمیم به سلامت دوباره بگیرد. در این قسمتی که درحال تولید آن هستیم با پسر جوانی صحبت می‌کنیم که به شیشه، اسید و هروئین اعتیاد داشته؛ روزی ۵گرم هروئین و یک گرم شیشه و اسید. اما اکنون این پسر ترک کرده. قبل از حرف زدن از او پرسیدم قصه همان قصه درک نکردن پدرومادر و رفیق ناباب بود؟ گفت نه. همه اینها توجیه است. خود فرد معتاد می‌شود خود فرد هم ترک می‌کند چرا گناه و خطای خودم را گردن دیگران بیندازم؟

چه می‌کنیم که برای هم تکراری نباشیم

ما برای هم تکراری نشدیم. زندگی را با صداقت شروع کردیم و هر روز نسبت به دیروز یکدیگر را بیشتر دوست داریم. اینکه می‌گویند زندگی‌های هنری تداوم ندارد اصلا درست نیست. این ربطی به هنر ندارد. هر دو نفری که عاقلانه یکدیگر را انتخاب کنند و صادقانه ادامه بدهند قطعا همیشه با هم هستند و اگر غیر از این باشد به جدایی ختم می‌شود، چه هنرمند باشند و چه نباشند. من یک خانم هستم و درک می‌کنم که سختی زیادی روی شانه مردهاست. دلیل اصلی اختلافات، روابط خارج از خانواده است که آدم‌ها تنوع‌طلب هستند. جامعه نباید رو به این سو پیش برود. این ربطی به شغل ندارد.

سیاوش: این قضیه روابط خارج از خانه و خانواده ربطی به هنرمند بودن ندارد. یک کارمند یا یک خلبان هم می‌تواند این خطا را انجام دهد. اما دیده نمی‌شود چون هنرمندها زیر ذره‌بین مردم هستند پس خطاهایشان هم بیشتر دیده می‌شود و این را عمومیت می‌دهند که زندگی هنری دوام ندارد و من کاملا با این حرف مخالف هستم. اینکه می‌گویند سینما کثیف است نه عزیز من! فرد خودش کثیف است و گناه را به گردن محیط می‌اندازد. جدیدا هم یک عده از همکاران ما از سینما حرف می‌زنند و هتک حرمت می‌کنند و تا خودشان کم کار می‌‌شوند سینما و آلودگی آن را به میان می‌کشند و تا پیشنهاد خوب می‌گیرند دوباره برمی‌گردند. اگر سینما آلوده است پس چرا شما ۱۰، ۱۵ سال است که از این حرفه پول در می‌آورید؟ کلیپ کار می‌کنید و دیگران و محیط کار و همکاران را زیر سؤال می‌برید. این کار زشتی است.

شیوا: من در ایران زندگی کردم و نمی‌دانم آیا جاهای دیگر هم همینطور است یا نه…. هنرمندان خودشان، خودشان را زیر سؤال می‌برند و حرف درست می‌کنند. همه‌ چیز بستگی به خود فرد دارد. در هر محیطی پیشنهاد بد و خوب وجود دارد. آدم‌ها باید خودشان با وجدان باشند و مسیر درست را انتخاب کنند.

سیاوش: به قول بهرام رادان اگر سینما آلوده است، آقا یا خانم بازیگر! خب شما آن را رها کنید و شغل دیگری داشته باشید… فرهنگ ما خیلی دچار مشکل شده و این جای تاسف دارد..

من هم بازیگر هستم و هم تور لیدر

سیاوش: من اولین کار تلویزیونی‌ام با حسین محب‌اهری بود به تهیه‌کنندگی خانه ادبیات و دومین کار من با حمید جبلی بود. یک سریال تلویزیونی به نام« غبار نور»را کار کردم و بعد از چند سال تور لیدری را تجربه کردم. باجناقم مرا با این حرفه آشنا کرد. شغل فعال و جالبی است که یک سالی است آن را انجام نداده‌ام اما در واقع شغل دوم من همان تور لیدری است.

۱۷ سال است که ازدواج کرده‌ایم…

شیوا سلیمی هستم؛ متولد ۱۳۵۳٫ ما ۱۷سال است که ازدواج کردیم. ما هر دو شاگرد آقای سمندریان بودیم. من و سیاوش یک ماه با هم همدوره بودیم. ۲ هفته با هم یک اتود زدیم.

من با یکی از همکلاسی‌هایم قرار شد نمایش کوتاه کار کنم و دوست که کارگردانی کار را بر عهده گرفته گفت من یکی از پسرها را به تو برای این نمایش معرفی می‌کنم که خیلی موجه است و آن فرد موجه همین آقا سیاوش بود.

 ۲ هفته کار کردیم، یک اجرا هم در دانشگاه تهران با هم داشتیم. کارگردان نامش مینا بود از بچه‌های دانشگاه تهران؛ سال ۷۴٫ از بچه‌های کلاس ما شهاب حسینی، نیما رئیسی، ستاره اسکندری، پارسا پیروزفر، خدا بیامرز پیمان سنندجی‌زاده، یوسف تیموری بودند.

ما ۳، ۴ ماه بعد نامزد شدیم و ازدواج کردیم. من ۲۱ ساله و سیاوش ۲۷ ساله بود سیاوش متولد ۴۸ است. ۵ سال بعد از ازدواج علی پسر ما به دنیا آمد. زمانی که ما با هم ازدواج کردیم، پیشنهاد کار هم گرفتم و پدرم اجازه فعالیت بیشتر به من نداد. پدرم وقتی به کلاس‌ها می‌رفتم فکر نمی‌کرد قضیه جدی شود ولی جدی شد و من هم به نظر پدرم اهمیت دادم و فقط تئاتر کار کردم. سیاوش هم بعد مخالفت کرد و من هم ادامه ندادم.

وقتی فکر می‌کنم می‌بینم که الان دیگر دلم نمی‌خواهد، علی را تنها بگذارم و می‌خواهم روی تربیت او کامل نظارت داشته باشم. ما هم‌رشته بودیم و من کار را کنار گذاشتم اما اصلا غصه نمی‌خورم و دلم می‌خواهد سیاوش روز به روز موفق‌تر شود. من همان زمان به عنوان گریمور وارد کار شدم اما فضا را دوست نداشتم وکلا هنر را کنار گذاشتم.

زندگی ما هیجان دارد

سیاوش: همیشه دنبال زوایای تازه در زندگی هستم. دنبال نگاه تازه و دید تازه هستم که بتوانم طراوت زندگی‌ام را حفظ کنم. کار خاصی انجام نمی‌دهیم اما دنبال نگاه‌های تازه هستیم و همیشه به هم محبت می‌کنیم. کار خارق‌العاده‌ای نمی‌کنیم اما با یک هدیه خریدن، خرید رفتن، ایجاد موقعیت‌هایی که به همدیگر شادی و نشاط بدهیم تلاش می‌کنیم که دچار روزمرگی نشویم؛ حتی با یک دور زدن ۲ نفری در خیابان، قدم زدن و شرح کارهای روزانه، پیامک زدن، تماس‌های کوتاه و بامحبت و… باعث می‌شود زندگی ما هیجان داشته‌باشد.

شهرت هم عواقبی دارد…

شیوا: به علت این که همه سیاوش را در خیابان می‌شناسند یکسری محدودیت داریم. زمانی که بیرون می‌رویم گاهی محدود می‌شویم و کار زیاد سیاوش هم باعث می‌شود که کمتر با هم باشیم. اما وقتی کم کار کند روحیه‌اش به هم می‌ریزد البته وقتی سرکار نباشد، فوتبال بازی می‌کند. 

سیاوش: من از بچگی فوتبال دوست داشتم و درحال حاضر با بچه‌های بازیگر و خواننده یک تیم درست کرده‌ایم و در آن مشغول بازی هستیم. (تیم سینما و موسیقی)

اگر بچه‌ها هم دوست دارند، می‌توانند عضو تیم ما شوند. عارف لرستانی، کامبیز دیرباز، سام درخشانی، برزو ارجمند، مهدی صبایی، یزدان تهرانی، شهاب عباسی، آرش میراحمدی، جواد رضویان، محسن تنابنده، فرهاد جم، هومن سزاوار و… من هافبک بازی می‌کنم البته درحال حاضر آسیب دیده‌ام و در حال فیزیوتراپی هستم…

برای تربیت علی زیاد وقت می‌گذاریم

سیاوش: من پسرمان علی را سر ورزش و گاهی فیلمبرداری هم می‌برم. زحمت درسی و کلاس‌های علی با شیواست اما تایم آزاد که دارم حتما برای پسرم وقت می‌گذارم و او را با خودم به جمع‌های مردانه می‌برم. البته او را زیاد سر فیلمبرداری نمی‌برم. در یکی، دو تا آیتم خنده‌بازار بازی کرد. دلم نمی‌خواهد در کودکی آلوده کار شود اما من مانع کار علی نمی‌شوم.

 شیوا: من دلم نمی‌خواهد علی بازیگر شود. اصلا دلم نمی‌خواهد مشکلاتی که سیاوش داشت علی هم داشته باشد، البته سیاوش جاده را هموار می‌کند و علی راحت‌تر می‌تواند به هدفش برسد اما در آخر فعالیت او بهایی ندارد شاید مشکلات در دوره او بیشتر از امروز هم باشد و شاید هم نباشد. اما در کل دوست دارم رشته اصلی و حرفه دیگری داشته باشد که در‌آمدش از آن راه باشد و اگر خواست بازیگری را هم انجام دهد. بازیگری حرفه جالبی است و یک چهره برای مردم محبوب و مورد توجه است اما این همه داستان نیست او باید درس بخواند و شغل پولسازی داشته باشد اگر بازیگری را هم انجام داد آن موقع راضی هستم… آینده و امنیت شغلی علی برایم مهم است.

علی موسیقی را شروع کرده و پیانو هم می‌نوازد… هرکلاسی که دوست داشته باشد او را می‌برم تا در آینده خودش تصمیم بگیرد که می‌خواهد چه رشته‌ای را ادامه بدهد…

دفترچه یادداشت آنلاین یک پسر تنها

چه کار کنیم فرزندانی موفق داشته باشیم؟ این پرسشی است که هر پدر و مادری از خودش می پرسد. اگر می خواهید فرزندان موفقی داشته باشید به نکاتی که در ادامه می آید توجه و آنها را رعایت کنید.

افرادی که پدر و مادر می شوند، در برابر فرزندانشان مسئول هستند. اولین و مهم ترین راه کسب موفقیت فرزندانمان این است که مسئولیت پذیر باشیم و به وظایف خود به عنوان پدر و مادر به طور جدی عمل کنیم. اصولا پدر و مادری به همین معناست؛ پذیرفتن مسئولیت. پس برای داشتن فرزندانی موفق، خوب، سالم، بانشاط و بااخلاق، باید پدر و مادری مسئول و وظیفه شناس بوده و مراقب اعمال و رفتار خود باشیم و با صبر و آرامش با فرزندان خویش برخورد کنیم. بنابراین در مرحله اول باید وظایف پدر و مادری را خوب بشناسیم و همچنین بدانیم تعلیم و تربیت فرزندان، یکی از مهم ترین وظایف هر پدر و مادری به شمار می رود پس موضوع تعلیم و تربیت را نباید ناچیز بشماریم.

اهمیت دادن به خانواده

انجام کارهای روزانه والدین امری کاملا طبیعی است اما شما والدین آگاه و مسئول نباید خیلی خودتان را درگیر کارهای روزمره و خانگی کنید. بلکه باید به اعضای خانواده بویژه کودکان اهمیت بدهید. واژه زندگی در کنار تک تک افراد خانواده است که معنا پیدا می کند و شما نباید تمام وقت خود را صرف کارهایی مثل ظرف یا لباس شستن و… کنید. بنابراین سعی کنید همه وقت خود را صرف کارهای روزانه نکنید، چرا که این کار به فرزندانتان نشان می دهد که کارهای روزانه برای شما مهم تر از خانواده است.

شما باید کمی هم به خودتان استراحت بدهید، یعنی در طول روز زمانی را به خودتان اختصاص بدهید، وقتی در طول شبانه روز فقط کار می کنید، خوب طبیعی است که خسته می شوید و این خستگی در روحیه شما تاثیر می گذارد، افراد خانواده بویژه بچه ها پدر و مادری شاد و سرحال می خواهند نه یک پدر و مادر خسته و بی حوصله، بهتر است کمی به خودتان استراحت بدهید. مثلا بعدازظهرها در کنار اعضای خانواده بنشینید و یک استکان چای بنوشید، یا بلیت سینما یا تئاتر بخرید یا با بچه ها ورزش و بازی کنید. بنابراین زمانی که باید میان کار و زندگی یکی را انتخاب کنید، خانواده را در اولویت قرار دهید.

ارزش با هم بودن

سعی کنید زمان بیشتری را با فرزندانتان سپری کنید، برایشان وقت بگذارید، برنامه ریزی کنید و به همراه یکدیگر به بیرون بروید. آنها به محبت و حضور شما در کنار خودشان احتیاج دارند. طی روز ساعتی را مشخص و در کنار فرزندانتان لحظاتی را با خوشی سپری کنید، این گونه فرزندانتان فکر می کنند شما برایشان ارزش قائل هستید و آنها را دوست دارید.

به مناسبت های مختلف برای فرزندانتان هدیه بخرید، آنها را به خاطر کارهای خوبی که انجام می دهند تشویق و از آنها تعریف و تمجید کنید، آنها را در آغوش بگیرید و به آنها محبت کنید. به این نکته توجه داشته باشید که به فرزندان تان ارزش با هم بودن را بیاموزید و خیلی دوستانه به آنها بگویید که چقدر این لحظات با هم بودن زیبا و باارزش است.

ابراز محبت

اگر می خواهید فرزندانی موفق داشته باشید، باید به قدر کافی به آنها محبت کرده و رابطه دوستانه ای با آنها برقرار کنید و همچنین حامی آنها در زندگی باشید. بچه ها به محبت و علاقه پدر و مادرشان نیازمند هستند و دوست دارند پدر و مادرشان آنها را در آغوش بگیرند، ببوسند و نوازش کنند. بنابراین عشق و محبت خودتان را به آنها نشان بدهید. این نکته حائز اهمیت است که شما باید شخصی شاد و پرانرژی باشید، برای این که بچه ها پدر و مادری شاد و پرانرژی می خواهند.

گوش خوبی باشید

سعی کنید در گفتار و رفتارتان صادق باشید. به افراد خانواده بخصوص بچه ها توجه کنید. وقتی فرزندتان صحبت می کند حرف های او را قطع نکنید. وقتی از شما سوالی می پرسند، خوب گوش کنید و سپس پاسخ بدهید، اگر شما نسبت به حرف های آنها بی توجهی کنید آنها احساس نادیده شدن می کنند. این نکته مهم است و تعجبی هم ندارد که گوش کردن به حرف های بچه ها اعتماد به نفس شان را تقویت می کند. بنابراین اجازه بدهید آنها خیلی راحت و صمیمی با شما صحبت کنند، اگر به آنها اجازه ندهید که با شما حرف بزنند، در آینده نیز نمی توانند با دیگران ارتباط برقرار کنند.

ابراز علاقه

به فرزندتان بگویید که چقدر دوستش دارید و عاشقش هستید و همچنین با رفتار و گفتارتان این عشق و علاقه را به او نشان بدهید، اجازه بدهید او محبت شما را نسبت به خویش احساس کند. ببینید فرزندتان به چه کار و فعالیتی علاقه دارد. اگر دوست دارد به کلاس زبان برود او را تشویق کنید، کنارش بنشینید و از او بخواهید به شما هم یاد بدهد.

سعی کنید از فرزندتان خیلی انتقاد نکنید

اگر از او رفتار غیرمعقولی سر زد، بهتر است به جای سرزنش کردن، با او دوستانه و نیز با احترام برخورد کنید، زیرا این احترام تاثیر مثبتی روی رفتار او می گذارد. این نکته حائز اهمیت است که هیچ گاه جلوی دیگران بخصوص خواهر یا برادرش از او انتقاد نکنید. و موجب خجالت و ناراحتی او نشوید. اگر می خواهید از او انتقاد کنید، دور از چشم همه با او صحبت کنید. یا برایش نامه بنویسید و از او بخواهید دلیل رفتارش را توضیح بدهد.

هیچ گاه اسم یا لقبی را به فرزندتان نسبت ندهید

با آنها درست رفتار کنید. مثلا به او نگویید، تو بی زبان، خجالتی، یا احساساتی هستی. بلکه همیشه به او احترام بگذارید تا دیگران جرات نکنند به کودک دلبندتان بی احترامی کنند یا لقبی به او بدهند.

هرگز تنبیه نکنید

اگر فرزندتان اشتباهی مرتکب شد و شما خواستید او را تنبیه کنید، سعی کنید با او دعوای فیزیکی یا کلامی نکنید، زیرا او به واسطه کتک خوردن عادت می کند که در برابر زور بدون چون و چرا تسلیم شود، او نسبت به پدر و مادرش کینه به دل می گیرد، ترسو و بزدل بار می آید و غالبا اصلاح نمی شود. پس با رفتاری منطقی با او برخورد کنید.

گاهی دوستان فرزندتان را به خانه دعوت کنید

وقتی به خانه می آید در واقع او را تشویق کنید تا دوستانش را به خانه دعوت کند. این گونه متوجه می شوید که فرزندتان با چه افرادی ارتباط دارد. زیرا دوست روی رفتار فرزندتان تاثیر می گذارد.

از او استقبال کنید

وقتی به خانه می آید به او نشان دهید که چقدر از دیدنش خوشحال هستید. البته این نکته بسیار ساده اما مهم است که برای افراد خانواده بخصوص کودکان آرایش کنید و لباس های آراسته و زیبا بپوشید.

برای فرزندتان از اصل و نسب تان بگویید

داستان هایی را که در دوران کودکی دوست داشتید یا از میان دفتر خاطرات تان برای کودکتان یک خاطره قشنگ بخوانید. یا این که به چه چیزهایی علاقه داشته اید. آلبوم دوران کودکی خود را با آنها ورق بزنید. وقتی که کودک می خواهد بخوابد، او را در آغوش بگیرید، نوازش کنید و آهسته برایش قصه بخوانید البته هر شب و از کتاب های مختلف. بعضی شب ها هم از او بخواهید تا او برای شما قصه بگوید.

احترام گذاشتن را به او بیاموزید

احترام گذاشتن به اقوام و دوستان بخصوص افراد خانواده را به فرزندانتان آموزش دهید. به آنها یاد بدهید که به پدر بزرگ و مادربزرگ، خاله، عمه، عمو، دایی… احترام بگذارند و با آنها بدرستی رفتار کنند. البته این نکته مهم است که بچه ها از رفتار و گفتار شما الگوبرداری می کنند. پس فقط گفتن کافی نیست بلکه باید در عمل هم به آنها نشان بدهید. آنها را به خانه اقوام و دوستان ببرید و فرزندانتان را به آنها معرفی کنید. کاری کنید در خانه احساس آرامش کند. اگر می خواهید فرزندانتان موفق باشند باید تمام سعی و تلاش خودتان را بکنید تا خانه ای امن و آرام و نیز پر از مهر داشته باشید.

نسرین علی محمدی
منبع: articlebase.com

نوشته روش هایی ساده برای موفقیت های بزرگ فرزندان اولین بار در اس ام اس،عکس،مدل لباس،دکوراسیون | بی کلک پدیدار شد.

اس ام اس،عکس،مدل لباس،دکوراسیون | بی کلک

امروزه رایانه یکی از ابزارهای ضروری در زندگی است و در بسیاری از شهرهای بزرگ، قابلیت اتصال به اینترنت نیز برای همگان فراهم شده و کاربران فراوانی به این شبکه پهناور دسترسی دارند. دسترسی به رایانه و شبکه اینترنت بسیار مفید است، اما همین موضوع یکی از دغدغه های والدین هنگام استفاده فرزندانشان از رایانه و اینترنت به شمار می رود.

به همین دلیل و با توجه به حساسیت این موضوع، شرکت مایکروسافت در نسخه جدید سیستم عامل خود یعنی ویندوز ۸ امکاناتی را در اختیار والدین قرار داده تا بتوانند براحتی به کنترل فرزندانشان بپردازند و علاوه بر نظارت روی فعالیت فرزندانشان، محدودیت هایی را در استفاده از اینترنت و نرم افزارها اعمال کنند.

اگر شما هم قصد دارید روی فعالیت فرزندانتان کنترل بیشتری داشته باشید و با خیال راحت آنها را در دنیای مجازی تنها بگذارید، می توانید با استفاده از این قابلیت این کار را انجام دهید:

۱ـ برای فعال سازی قابلیت Family Safety باید یک کاربری جدید را برای فرزند خود ایجاد کنید، سپس روی این کاربری قابلیت فوق را فعال کرده و در نهایت به اعمال تنظیمات مورد نظر روی آن بپردازید. ابتدا برای ایجاد کاربری جدید در ویندوز باید به کنترل پانل مراجعه و در بخش User Accounts، روی گزینه Add a user کلیک کنید. پس از وارد کردن اطلاعات کاربر جدید باید با فعال سازی علامت چک مارک کنار عبارت ?Is this a child’s account مشخص کنید که قصد دارید این کاربر را محدود و فعالیت های آن را کنترل کنید.

۲ـ پس از ایجاد کاربری جدید باید به کنترل پانل بروید، سپس به بخش User Accounts and Family Safety رفته و در نهایت Family Safety را کلیک کنید.

۳ـ در این بخش فهرستی از کاربران موجود در سیستم عامل برای شما نمایش داده می شود. برای اعمال تغییرات مربوط به هر کاربر روی نام آن کلیک کرده و در صفحه جدید به اعمال تغییرات دلخواه بپردازید.

برخی تنظیمات قابل انتخاب در این بخش عبارت است از:

فعال و غیرفعال کردن قابلیت کنترل

فعال و غیرفعال کردن ایجاد گزارش از فعالیت های کاربر

فیلتر وب: اعمال محدودیت دسترسی به سایت ها و دانلود فایل از اینترنت. اجازه دسترسی به برخی سایت ها یا مسدود کردن دسترسی به برخی سایت ها از جمله امکانات قابل استفاده در این بخش است.

محدودیت زمانی: تعیین مدت زمان مجاز برای استفاده از رایانه، اینترنت یا نرم افزارها از جمله امکانات این بخش به شمار می رود. این محدودیت ها می تواند به صورت روزانه، هفتگی و… مشخص شود.

محدودیت بازی: ارائه مجوز اجرا یا عدم اجرای بازی ها روی رایانه از امکاناتی است که در این بخش در اختیار شما قرار می گیرد.

محدودیت برنامه: اگر دوست ندارید برخی نرم افزارها توسط فرزندانتان قابل اجرا باشد، می توانید از این بخش کمک بگیرید.

مشاهده گزارش فعالیت ها: از دیگر بخش های قابل دسترسی در این صفحه، View activity reports است. با استفاده از این گزینه می توانید جزئیات فعالیت های صورت گرفته توسط کاربر را در قالب گزارش هایی مشاهده کرده و به این ترتیب فرزندان خود را کنترل کنید تا از خطرات احتمالی استفاده از رایانه و اینترنت در امان باشند.

بی کلک

امروزه رایانه یکی از ابزارهای ضروری در زندگی است و در بسیاری از شهرهای بزرگ، قابلیت اتصال به اینترنت نیز برای همگان فراهم شده و کاربران فراوانی به این شبکه پهناور دسترسی دارند. دسترسی به رایانه و شبکه اینترنت بسیار مفید است، اما همین موضوع یکی از دغدغه های والدین هنگام استفاده فرزندانشان از رایانه و اینترنت به شمار می رود.

به همین دلیل و با توجه به حساسیت این موضوع، شرکت مایکروسافت در نسخه جدید سیستم عامل خود یعنی ویندوز ۸ امکاناتی را در اختیار والدین قرار داده تا بتوانند براحتی به کنترل فرزندانشان بپردازند و علاوه بر نظارت روی فعالیت فرزندانشان، محدودیت هایی را در استفاده از اینترنت و نرم افزارها اعمال کنند.

اگر شما هم قصد دارید روی فعالیت فرزندانتان کنترل بیشتری داشته باشید و با خیال راحت آنها را در دنیای مجازی تنها بگذارید، می توانید با استفاده از این قابلیت این کار را انجام دهید:

۱ـ برای فعال سازی قابلیت Family Safety باید یک کاربری جدید را برای فرزند خود ایجاد کنید، سپس روی این کاربری قابلیت فوق را فعال کرده و در نهایت به اعمال تنظیمات مورد نظر روی آن بپردازید. ابتدا برای ایجاد کاربری جدید در ویندوز باید به کنترل پانل مراجعه و در بخش User Accounts، روی گزینه Add a user کلیک کنید. پس از وارد کردن اطلاعات کاربر جدید باید با فعال سازی علامت چک مارک کنار عبارت ?Is this a child’s account مشخص کنید که قصد دارید این کاربر را محدود و فعالیت های آن را کنترل کنید.

۲ـ پس از ایجاد کاربری جدید باید به کنترل پانل بروید، سپس به بخش User Accounts and Family Safety رفته و در نهایت Family Safety را کلیک کنید.

۳ـ در این بخش فهرستی از کاربران موجود در سیستم عامل برای شما نمایش داده می شود. برای اعمال تغییرات مربوط به هر کاربر روی نام آن کلیک کرده و در صفحه جدید به اعمال تغییرات دلخواه بپردازید.

برخی تنظیمات قابل انتخاب در این بخش عبارت است از:

فعال و غیرفعال کردن قابلیت کنترل

فعال و غیرفعال کردن ایجاد گزارش از فعالیت های کاربر

فیلتر وب: اعمال محدودیت دسترسی به سایت ها و دانلود فایل از اینترنت. اجازه دسترسی به برخی سایت ها یا مسدود کردن دسترسی به برخی سایت ها از جمله امکانات قابل استفاده در این بخش است.

محدودیت زمانی: تعیین مدت زمان مجاز برای استفاده از رایانه، اینترنت یا نرم افزارها از جمله امکانات این بخش به شمار می رود. این محدودیت ها می تواند به صورت روزانه، هفتگی و… مشخص شود.

محدودیت بازی: ارائه مجوز اجرا یا عدم اجرای بازی ها روی رایانه از امکاناتی است که در این بخش در اختیار شما قرار می گیرد.

محدودیت برنامه: اگر دوست ندارید برخی نرم افزارها توسط فرزندانتان قابل اجرا باشد، می توانید از این بخش کمک بگیرید.

مشاهده گزارش فعالیت ها: از دیگر بخش های قابل دسترسی در این صفحه، View activity reports است. با استفاده از این گزینه می توانید جزئیات فعالیت های صورت گرفته توسط کاربر را در قالب گزارش هایی مشاهده کرده و به این ترتیب فرزندان خود را کنترل کنید تا از خطرات احتمالی استفاده از رایانه و اینترنت در امان باشند.

بی کلک

نتایج یک تحقیق علمی نشان می‌دهد، اختلاف در میزان هوش، فرزندان خانواده‏های
فقیر را از فرزندان خانواده‌های مرفه متمایز می‌سازد. این کشف می‌تواند منجر به
شناسائی شیوه‌هائی برای بهبود فرآیند یادگیری در کودکانی باشد که در خانواده‌های
محروم بسر می‌برند و از دایره فعالیت کمتری برخوردارند.

نتیجه حاصل از انجام تست‌های هوش و همینطور امتحانات برگزارشده در مدارس نشان می‌دهد
که کودکانی که خانواده‌های آنها درآمد بیشتری داشته و از تحصیلات بالاتری نیز
برخوردار هستند، درمقایسه با کودکان هم سن و سال خود که از مزایای کمتری برخوردارند،
عملکرد بهتری داشته‌اند. شاید دلیل چنین اختلافی دسترسی آسانتر و بهتر کودکان دسته
اول به کتاب و اسباب بازی‌های آموزشی و همینطور دور بودن نسبی محیط زندگی آنها از
تنش‌ها و فشارهای عصبی باشد.

مارک کیشیاما در دانشگاه کالیفرنیا برکلی و همکارانش بمنظور کشف پایه و اساس
عصبی برای اختلاف موجود، دست به ردیابی فعالیت‌های مغزی در گروهی از کودکان بین ۷
تا ۱۳ سال زدند. در این آزمایش از کودکان خواسته شده بود اشکال بعضی از اشیاء که
استفاده زیادی ندارند را شناسائی کنند. تقریبا عملکرد همه کودکان خوب بود، اما
کودکانی که به خانواده‌هائی با موقعیت اجتماعی و اقتصادی پائین تعلق داشتند فعالیت
کمتری را در قسمت کورتکس پیش مغزی نشان دادند. این قسمت از مغز میزان توجه و تمرکز
شخص را کنترل می کند و به منابع اطلاعاتی مغز اختصاص دارد.

کیشیاما اظهار می‌دارد که کاهش موجود در فعالیت میتواند پایه و اساس عملکرد ضعیف
کودکان بهنگام انجام کارهای مشکلتری که نیاز به فهم و ادراک بیشتری دارند را تشکیل
دهد. او توصیه می کند برای تقویت و فعال شدن این بخش از مغز در کودکان باید انجام
بعضی از کارها را به آنها واگذار کرد. بررسی‌های انجام شده در قالب ام.آر.آی
هیچگونه تفاوت ساختاری را مابین این دو گروه نشان نمی‌دهد و گویای این واقعیت است
که چنین تفاوتی نمیتواند دائمی و پایدار باشد. مقاله تفصیلی مربوط به تحقیق مذکور
در نشریه کگنیتیو نوروساینس بچاپ خواهد رسید.

یاقوت

نتایج یک تحقیق علمی نشان می‌دهد، اختلاف در میزان هوش، فرزندان خانواده‏های
فقیر را از فرزندان خانواده‌های مرفه متمایز می‌سازد. این کشف می‌تواند منجر به
شناسائی شیوه‌هائی برای بهبود فرآیند یادگیری در کودکانی باشد که در خانواده‌های
محروم بسر می‌برند و از دایره فعالیت کمتری برخوردارند.

نتیجه حاصل از انجام تست‌های هوش و همینطور امتحانات برگزارشده در مدارس نشان می‌دهد
که کودکانی که خانواده‌های آنها درآمد بیشتری داشته و از تحصیلات بالاتری نیز
برخوردار هستند، درمقایسه با کودکان هم سن و سال خود که از مزایای کمتری برخوردارند،
عملکرد بهتری داشته‌اند. شاید دلیل چنین اختلافی دسترسی آسانتر و بهتر کودکان دسته
اول به کتاب و اسباب بازی‌های آموزشی و همینطور دور بودن نسبی محیط زندگی آنها از
تنش‌ها و فشارهای عصبی باشد.

مارک کیشیاما در دانشگاه کالیفرنیا برکلی و همکارانش بمنظور کشف پایه و اساس
عصبی برای اختلاف موجود، دست به ردیابی فعالیت‌های مغزی در گروهی از کودکان بین ۷
تا ۱۳ سال زدند. در این آزمایش از کودکان خواسته شده بود اشکال بعضی از اشیاء که
استفاده زیادی ندارند را شناسائی کنند. تقریبا عملکرد همه کودکان خوب بود، اما
کودکانی که به خانواده‌هائی با موقعیت اجتماعی و اقتصادی پائین تعلق داشتند فعالیت
کمتری را در قسمت کورتکس پیش مغزی نشان دادند. این قسمت از مغز میزان توجه و تمرکز
شخص را کنترل می کند و به منابع اطلاعاتی مغز اختصاص دارد.

کیشیاما اظهار می‌دارد که کاهش موجود در فعالیت میتواند پایه و اساس عملکرد ضعیف
کودکان بهنگام انجام کارهای مشکلتری که نیاز به فهم و ادراک بیشتری دارند را تشکیل
دهد. او توصیه می کند برای تقویت و فعال شدن این بخش از مغز در کودکان باید انجام
بعضی از کارها را به آنها واگذار کرد. بررسی‌های انجام شده در قالب ام.آر.آی
هیچگونه تفاوت ساختاری را مابین این دو گروه نشان نمی‌دهد و گویای این واقعیت است
که چنین تفاوتی نمیتواند دائمی و پایدار باشد. مقاله تفصیلی مربوط به تحقیق مذکور
در نشریه کگنیتیو نوروساینس بچاپ خواهد رسید.

یاقوت

در گزارش تحقیقاتی انجمن روانشناسان انگلستان آمده است: افرادی که تنها فرزند
خانواده‌ خود هستند، همواره شاد، خوشحال و فعال‌تر هستند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا دکتر «روث کوپارد» ـ یک روانشناس کودک ـ در
مصاحبه‌ای با پایگاه اطلاع رسانی تلگراف، تصریح کرد: تحقیقات مشترک میان پژوهشگران
هندی و انگلیسی این موضوع را نشان داد که نیمی از کودکانی که تنها فرزند خانواده‌
خود هستند از زندگیشان خشنودند، در حالی که دیگر کودکانی که دارای خواهر یا برادرند،
همواره ناراحت و پریشان هستند.

این روانشناس در ادامه خاطر نشان کرد: از دیگر عوامل خشنودی زیاد تک فرزندان این
است که این افراد هیچ گاه مجبور نیستند، مایملک و متعلقات خود را با دیگران قسمت
کنند.

به گزارش ایسنا، «گاندی نیز» ـ یکی دیگر از محققان این پروژه ـ در این رابطه
بیان کرد: در تحقیقی که توسط گروه پژوهشگران و روانشناسان هندی و انگلیسی صورت گرفت،
۲ هزار و ۵۰۰ کودک و نوجوان شرکت کردند که هفت کودک از هر ۱۰ کودک، از وضعیت تک
فرزند بودن خود بسیار راضی بوده و اعلام کردند که هیچگاه دوست ندارند، زندگی خود را
با خواهر یا برادر دیگری شریک شوند.

یاقوت