فال حافظ ناطق

ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است به یاد لعل تو و چشم مست میگونت ز مشرق سر کو آفتاب طلعت تو حکایت لب شیرین کلام فرهاد است دلم بجو که قدت همچو سرو دلجوی است ز دور باده به جان راحتی رسان ساقی از آن دمی که ز چشمم برفت رود عزیز چگونه شاد شود اندرون غمگینم

ببین که در طلبت حال مردمان چون است ز جام غم می لعلی که می خورم خون است اگر طلوع کند طالعم همایون است شکنج طره لیلی مقام مجنون است سخن بگو که کلامت لطیف و موزون است که رنج خاطرم از جور دور گردون است کنار دامن من همچو رود جیحون است به اختیار که از اختیار بیرون است

ز بیخودی طلب یار می کند حافظ چو مفلسی که طلبکار گنج قارون است

تعبیر: از دوری عزیزی در رنج و عذابی و آرزوی دیدن او را داری. صبر کن تا دوره ی هجران به سر آید. ارتباط خود را با او قطع نکن. مال و سرمایه ای را از دست داده ای. دوباره با کمی صبر آن را بدست خواهی آورد.

چنانچه صدای متن فال برای شما پخش نمی شود

لطفا روی دکمه پخش پلیر زیر کلیک کنید