قلب خود را باید به روی دوست گشود و او را به خانه دل دعوت كرد. اگر جز این محبت از تو چیز دیگری می‌خواهد حتما اشتباه آمده و راه را گم كرده است. این مساله را باید به او تفهیم كرد.

نباید تسلیم تنبلی و سستی شوی. حیف است كه اراده‌ات با ویروسهای تنبلی مسموم شده و از بین برود. باید برای رسیدن به آرزوهایت تلاش كنی و از آینده نترسی.