احسان علیخانی، مجری محبوبی که بنا بر دلایلی نامعلوم برنامه «ماه عسل» امسال را اجرا نکرد و علی ضیا جایگزین او شد، یادداشتی در واکنش به ماه عسل امسال منتشر کرد که در ادامه می خوانید.

خدایا
سلام…
یادم میاد یک سال پیش همین موقع ها
همین ثانیه ها
و همین لحظه ها
یادم می آید به تو گفتم که بد جور دلم برای این حال و هوا تنگ شده بود…
یادم می آید سر سجاده نمازم
هنگامی که دست هایم به سویت دراز شده بود
به تو گفتم
حالم را خوب کن… از همان احسن الحال ها میخواستم و چه قدر زود جواب خواسته ام را دادی
و در شب سیاهم ماهی را قرار دادی که با نورش زندگی ام را عوض کرد
ماهی که شیرینی اش زیاد بود
مثل عسل…
و نمیدانم چه شد که ماه ام رفت… میخواست پشت سرش را نگاه کند اما نگذاشتند
از تو خواستم که به من او را برگردانی و تو گفتی که صلاحت نیست
و من چه میتوانستم بگویم؟؟؟
امسال میخواهم بزرگ شوم… میخواهم قد بکشم… و روزه سکوت در پیش بگیرم در برابر
تاریکی شب هایم…
محسن چاووشی عزیز راست میگفت
ماه ات آنقدر شیرین است که تلخ ترین چیز ها هم در شیرینی اش خللی ایجاد نمیکنند.

بی کلک

متن زیر نوشته ریچارد کورلیس، دبیر سرویس سینمایی هفته نامه تایم درباره اصغر فرهادی است:

« زمستان گذشته، هنگامی که کاندیداهای حزب جمهوریخواه ایالات متحده هیاهوی جنگ طلبانه ای علیه ایران و سیاست های هسته ای به راه انداخته بودند و از سوی رژیم اشغالگر صهیونیستی هم تهدیدهایی درباره حمله به ایران به گوش می رسید، یک ایرانی به تنهایی جنبشی برخلاف همه اینها به راه انداخت که باعث به وجود آمدن یک درک جهانی درمورد ایران شد. اصغر فرهادی ۴۰ ساله، یک فیلمساز است، نه یک دیپلمات و فیلمش، جدایی، به هیچ وجه یک اثر سیاسی درباره صلح نیست اما همچنان که فیلم، جایزه های بسیاری از جمله جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی را برنده می شد، فرهادی هم به واقع تبدیل به سخنگوی ملتی شد که از سوی قدرت های جهان در محاصره قرار گرفته بودند و فیلمش هم به نوعی دیگر نشان دهنده چهره پیچیده این جامعه مدرن شد. فیلم جدایی با به تصویر کشیدن اختلاف ۲ زوج تهرانی که یکی از طبقه متوسط و دیگری از طبقه کارگر و مذهبی است؛ می تواند همزمان یک فیلم ایرانی و جهانی باشد. مردان عصبی فیلم را به راحتی می توان یک مرد آمریکایی شهری در مقابل یک آمریکایی متعصب روستایی تصور کرد. در کشوری که فیلمسازان بزرگی را به دنیا معرفی کرده است، حرف زدن بی پروا از حقیقت در قالب تصویر یک فیلم طوری که همه دنیا بتواند آن را ببیند، افتخاری بزرگ برای یک فیلمساز است.»

منبع: نشریه تپش

مجله خبری