بسیاری از مراجعان به کلینیک ها و مطب های تخصصی پوست و مو، از کیفیت و جنس پوست صورت خود آگاهی ندارند. به طور مثال، هستند افرادی که با تصور خشک بودن پوست صورت شان،سال هاست که روزانه چندین بار از کرم های مختلف برای چرب کردن پوست صورت خود استفاده می کنند. در مقابل این افراد، کسانی هستند که با تصور چرب بودن صورت شان، آن را مکرر می شویند.
درصد بالایی از مراجعه ها به متخصصان پوست و مو برای رفع و رجوع عوارض ناشی از ناآگاهی از جنس پوست انجام می گیرد. در اینجا به چند نکته اشاره می کنیم تا پوست صورت خود را بهتر بشناسید.
پوستی که چرب است، نیازی به چرب کردن مجدد با کرم های بهداشتی ندارد. چرب کردن این پوست ها منجر به پیدایش تدریجی جوش های قرمز و سفید پراکنده در صورت و به ویژه در حاشیه ها می شود. پوست این افراد، اغلب براق است و در معاینه، همیشه چرب است.
باتوجه به این که پوست چرب، کرم چرب را جذب نمی کند، در سطح پوست، لایه ای از کرم چرب باقی می ماند. چرب کردن مکرر پوست،گاهی موجب خارش یا تشدید خارش و قرمزی و پوسته پوسته شدن نواحی چرب وسط صورت، مثل حاشیه پره های بینی،فاصله بین دو ابرو و نیز در آقایان در محل رویش ریش و سبیل و نیز در هر دو جنس در ناحیه ابروها می شود. این افراد همیشه از سنگینی و حس تعریق بیش از حد صورت، به ویژه در فصول گرم سال شاکی هستند.
با توجه به این که اکثر فرآورده های آرایشی ( کرم پودرها و مرطوب کننده ها ) قوام چرب دارند، روی پوست افراد با پوست چرب تحمل نمی شوند و احساس خوبی ایجاد نمی کنند.
به طور کلی، جوش ( به طور خاص جوش غرور جوانی ) روی پوست چرب ایجاد می شود. بنابراین هر ناحیه از صورت را که دارای جوش غرور است، می توان چرب درنظر گرفت. در مقابل این افراد، افراد با پوست صورت خشک قرار دارند. اینها کسانی هستند که همیشه از جنس و وضعیت پوست صورت خود ناراضی هستند، چرا که با وجود چرب کردن مکرر، همچنان احساس سوزش و نیز قرمزی، به خصوص در نواحی گونه، چانه و دور لب آزارشان می دهد.
افراد با پوست خشک، در فصول خشک و سرد یا در نواحی کوهستانی و فضای باز، بیشتر مشکل دارند. حساسیت های پوستی به صابون ها و شوینده های ملایم و معطر و بسیاری از عوامل محیطی مثل گرد و خاک، عطر گل ها، نفت، بنزین و نفتالین و نیز حساسیت به فلزات، پلاستیک، پشم و پر در این افراد شایع تر است. با گذر از دوران بلوغ، درصد زیادی از این افراد به گروه پوست های چرب منتقل می شوند.
افراد با پوست خشک ( به طور خاص پوست صورت ) باید از شست و شوی مکرر پوست صورت خود اجتناب کنند. گاهی اوقات ملایم ترین صابون ها نیز برای این افراد غیر قابل تحمل است. بنابر این برای پاک کردن صورت خود دچار مشکل هستند.
حمام های طولانی، استخرهای مکرر و طولانی و دوش های آب داغ برای پوست صورت خشک مناسب نیست. آب و هوای مرطوب ( مناطق شمال کشور ) و نیز آب و هوای فصول گرم سال برای چنین پوست هایی مطلوب تر است. حال با بیان این نکات، پوست صورت خود را بشناسید و با پوست خود در حد شایستگی و نیاز پوست تان رفتار کنید.
منبع: نشریه زیبایی شماره ۵۷
مجله خبری