بایگانی برچسب: s

سیستم های بازی در فوتبال: (قسمت هشتم: سیستم ۱-۶-۳ سه دفاع-شش هافک-یک مهاجم )

این سیستم برای تیمی خوب است که بیشتر بازیکنانش با قابلیت های دفاعی هستند. یا تیمی که در یک بازی نتیجه را جلو افتاده و می خواهد از نتیجه نگهداری کند. در هر صورت این سیستم به خط میانی تیم شما قدرت می بخشد. ( البته خط میانی شما به این سیستم در وسط زمین قدرت می بخشد نه سیستم به خط میانی!!!!!)

از شش نفر خط میانی چهار نفر در مرکز زمین و دو نفر در کناره ها قرار می گیرند. دو نفر مرکزی شامل دو هافک دفاعی در جلو خط دفاع  سه نفره و دو نفر هم طراح و بازی ساز برای قدرت حمله می باشند.

نکته ی مهم یک مربی برای انتخاب این سیستم بهره گیری از یک فروارد متخصص گل زدن است. تیم شما در این سیستم باید یک بازیکن ذاتاً گل زن داشته باشد. کسی که در خط حمله از کوچکترین موقعیت ها گل بسازد.

در این فرم می توان از دو هافبک بازی ساز ترکیبی استفاده کرد.از تناوب های دیگری که قابلیت تبدیل به این آرایش را دارند می توان از سیستم ۱ – ۲ – ۴ – ۳ یا ۳ – ۴ – ۳ لوزی شکل(همراه با دو بال نفوذی پوششی)  نام برد.

این سیستم همچنین برای مهار قدرت تیمی که از بازیکنان خلاق و تآثیر گذار در خط میانی بهره مند است مفید است. با این سیستم , تیم شما به راحتی در میانه میدان تعدد نفرات را بدست آورده و می تواند هر تیمی را در مرکز زمین پرس کند. همچنین این سیستم به درد تیم هایی که می توانند با ارسال پاس های کوتاه تمرکز حریف را به هم بریزند خواهد خورد.

تک مهاجم تیم باید قابلیت تاکتیک پذیری بالایی داشته باشد و با نزدیک شدن به خط میانی  و ارسال پاس های رو به عقب ایجاد موقعیت و فضاسازی  نماید. تمرکز این تاکتیک روی کنترل توپ در جریان بازی  همراه با پاس های کوتاه و وقت گیر است . هنگامی که تیم در نتیجه عقب می افتد حد اقل یکی ار هافبک های  بازی ساز متمایل به عمق بازی میکند.” گاس هیدینگ ” در تیم استرالیا  به همراه چند مربی دیگر در جام جهانی ۲۰۰۶ از این آرایش استفاده می کردند.

این نوع آرایش از جمله آرایش های مدرنی است که  روی تصرف توپ در میانه میدان تمرکز دارد. بسیار دور از انتظار است که این فرم تیمی را به عنوان استراتزی  اصلی در نظر بگیریم و بیشتر برای در گیری های موقتی و کنترل توپ ربایی های میانه میدان از آن در مواقع نیاز استفاده می شود. معمولا برای حفظ نتیجه می توان از این آرایش استفاده نمود.

پایگاه خبری باشگاه فرهنگی ورزشی گازال جناح

سیستم های بازی در فوتبال: (قسمت هشتم: سیستم ۱-۶-۳ سه دفاع-شش هافک-یک مهاجم )

این سیستم برای تیمی خوب است که بیشتر بازیکنانش با قابلیت های دفاعی هستند. یا تیمی که در یک بازی نتیجه را جلو افتاده و می خواهد از نتیجه نگهداری کند. در هر صورت این سیستم به خط میانی تیم شما قدرت می بخشد. ( البته خط میانی شما به این سیستم در وسط زمین قدرت می بخشد نه سیستم به خط میانی!!!!!)

از شش نفر خط میانی چهار نفر در مرکز زمین و دو نفر در کناره ها قرار می گیرند. دو نفر مرکزی شامل دو هافک دفاعی در جلو خط دفاع  سه نفره و دو نفر هم طراح و بازی ساز برای قدرت حمله می باشند.

نکته ی مهم یک مربی برای انتخاب این سیستم بهره گیری از یک فروارد متخصص گل زدن است. تیم شما در این سیستم باید یک بازیکن ذاتاً گل زن داشته باشد. کسی که در خط حمله از کوچکترین موقعیت ها گل بسازد.

در این فرم می توان از دو هافبک بازی ساز ترکیبی استفاده کرد.از تناوب های دیگری که قابلیت تبدیل به این آرایش را دارند می توان از سیستم ۱ – ۲ – ۴ – ۳ یا ۳ – ۴ – ۳ لوزی شکل(همراه با دو بال نفوذی پوششی)  نام برد.

این سیستم همچنین برای مهار قدرت تیمی که از بازیکنان خلاق و تآثیر گذار در خط میانی بهره مند است مفید است. با این سیستم , تیم شما به راحتی در میانه میدان تعدد نفرات را بدست آورده و می تواند هر تیمی را در مرکز زمین پرس کند. همچنین این سیستم به درد تیم هایی که می توانند با ارسال پاس های کوتاه تمرکز حریف را به هم بریزند خواهد خورد.

تک مهاجم تیم باید قابلیت تاکتیک پذیری بالایی داشته باشد و با نزدیک شدن به خط میانی  و ارسال پاس های رو به عقب ایجاد موقعیت و فضاسازی  نماید. تمرکز این تاکتیک روی کنترل توپ در جریان بازی  همراه با پاس های کوتاه و وقت گیر است . هنگامی که تیم در نتیجه عقب می افتد حد اقل یکی ار هافبک های  بازی ساز متمایل به عمق بازی میکند.” گاس هیدینگ ” در تیم استرالیا  به همراه چند مربی دیگر در جام جهانی ۲۰۰۶ از این آرایش استفاده می کردند.

این نوع آرایش از جمله آرایش های مدرنی است که  روی تصرف توپ در میانه میدان تمرکز دارد. بسیار دور از انتظار است که این فرم تیمی را به عنوان استراتزی  اصلی در نظر بگیریم و بیشتر برای در گیری های موقتی و کنترل توپ ربایی های میانه میدان از آن در مواقع نیاز استفاده می شود. معمولا برای حفظ نتیجه می توان از این آرایش استفاده نمود.

پایگاه خبری باشگاه فرهنگی ورزشی گازال جناح

سیستم های بازی در فوتبال: (قسمت چهارم: ترکیب ۵ – ۳ -۲ هرمی, مدل متدو و دانبی )

اولین آرایش موفقی که برای مدتی طولانی نیز ازآن استفاده شد. این آرایش از دهه۱۸۸۰ در اروپا و بویژه انگلستان کاربرد داشت. به دلیل شکل هرمی شکلش به همین نام شناخته شد و در دهه ۱۸۹۰ آرایش استاندارد در انگلستان بود و از آنجا به تمام دنیا گسترش یافت . حتی با ایجاد تنوع هایی بعضی از تیم های طراز اول دهه ۱۹۴۰ ازآن استفاده می کردند.
در این سیستم دو دفاع ( به صورت خطی) وظایف دفاعی را به انجام رسانده و به سایر بازیکنان پوشش می دهند. در خط جلوتر سه هافک دفاعی قرار دارند که به ترتیب در هافک دفاعی مرکزی, چپ و راست قرار می گیرند. و در خط جلوتر ۵ بازیکن بازی می کنند که شامل دو بال چپ و راست, یک هافک هجومی (مهاج دوم), یک هافک میانی هجومی(هافک مرکزی) و سرانجام مهاجم مرکزی قرار دارند. . هافبک مرکزی دفاعی و هجومی در این سیستم نقش کلیدی برای طراحی حمله و یا یارگیری مهاجمین ایفا می کنند. بنابراین تیمی که از این سیستم استفاده می کند قطعاً از دو هافک مرکزی بهره مند است که یکی قابلیت دفاعی بالاتری داشته و بازی را مدیریت می کند. بعبارت دیگر این بازیکن باید بتواند خوب درگیر شود. خوب حفظ توپ کند . خوب طراحی کند, بچرخد و جناح بازی را با پاس های بلند و کوتاه عوض کند. هافک دیگر این تیم که هافک مرکزی هجومی است باید یک طراح حمله باهوش بوده و تکنیکی باشد. همچنین این بازیکن باید توان ارسال پاس های عمقی را داشته باشد و بتواند در شلوغی ها سریع تصمیم گیری کند.
هنگام استفاده از این آرایش این برا ی اولین بار بود که توازنی مناسب بین دفاع و حمله بر قرار بود. هنگام دفاع کردن مدافعین پوششی مراقب بال های کناری تیم مهاجم بوده و هافبک ها نیز مراقب مهاجمین بودند
نهایتا این یکی از آرایش هایی بود که بعد ها باعث شماره گذاری پیراهن بازیکنان گردید.
مدل مدرسه دانبی:
مدل مدرسه دانبی آرایش متنوعی از آرایش ” ۵ – ۳ – ۲ ” است که در سال های ۱۹۲۰ توسط بازیکنان مجارستان – اتریش و جمهوری چک بازی شد. روز های اوج اتریشی ها در سال های ۱۹۳۰ با این سیسم همراه بود. اساس این آ رایش روی پاسکاری کوتاه و مهارت های فردی تکیه دارد.

مدل متدو:
این مدل توسط ” ویتوریو پوزو ” مربی فوتبال ایتالیا در دهه ۱۹۳۰ ابداع شد. اصولا این مدل از مدل ” مدرسه دانبی ” استخراج شده بود.
اساس آن آرایش ” ۵ – ۳ – ۲ ” بود . “پوزو ” متوجه شد که هافبک ها برای برتری در میانه میدان نیاز به پشتیبانی بهتری دارند. به همین منظور با قرار دادن ۲ مهاجم جلوی هافبک ها یک آرایش ۳ – ۲ – ۳ – ۲ ایجاد نمود. این فرم دارای استحکام دفاعی بیشتری نسبت به وضعیت قبلی بود و باعث به وجو آمدن ضد حمله های موثر تری می شد. تیم ملی فوتبال ایتالیا با استفاده از این سیستم در سال های ۱۹۳۴ و ۱۹۳۸ به طور متوالی برنده جام جهانی شد.

پایگاه خبری باشگاه فرهنگی ورزشی گازال جناح

سیستم های بازی در فوتبال: (قسمت چهارم: ترکیب ۵ – ۳ -۲ هرمی, مدل متدو و دانبی )

اولین آرایش موفقی که برای مدتی طولانی نیز ازآن استفاده شد. این آرایش از دهه۱۸۸۰ در اروپا و بویژه انگلستان کاربرد داشت. به دلیل شکل هرمی شکلش به همین نام شناخته شد و در دهه ۱۸۹۰ آرایش استاندارد در انگلستان بود و از آنجا به تمام دنیا گسترش یافت . حتی با ایجاد تنوع هایی بعضی از تیم های طراز اول دهه ۱۹۴۰ ازآن استفاده می کردند.
در این سیستم دو دفاع ( به صورت خطی) وظایف دفاعی را به انجام رسانده و به سایر بازیکنان پوشش می دهند. در خط جلوتر سه هافک دفاعی قرار دارند که به ترتیب در هافک دفاعی مرکزی, چپ و راست قرار می گیرند. و در خط جلوتر ۵ بازیکن بازی می کنند که شامل دو بال چپ و راست, یک هافک هجومی (مهاج دوم), یک هافک میانی هجومی(هافک مرکزی) و سرانجام مهاجم مرکزی قرار دارند. . هافبک مرکزی دفاعی و هجومی در این سیستم نقش کلیدی برای طراحی حمله و یا یارگیری مهاجمین ایفا می کنند. بنابراین تیمی که از این سیستم استفاده می کند قطعاً از دو هافک مرکزی بهره مند است که یکی قابلیت دفاعی بالاتری داشته و بازی را مدیریت می کند. بعبارت دیگر این بازیکن باید بتواند خوب درگیر شود. خوب حفظ توپ کند . خوب طراحی کند, بچرخد و جناح بازی را با پاس های بلند و کوتاه عوض کند. هافک دیگر این تیم که هافک مرکزی هجومی است باید یک طراح حمله باهوش بوده و تکنیکی باشد. همچنین این بازیکن باید توان ارسال پاس های عمقی را داشته باشد و بتواند در شلوغی ها سریع تصمیم گیری کند.
هنگام استفاده از این آرایش این برا ی اولین بار بود که توازنی مناسب بین دفاع و حمله بر قرار بود. هنگام دفاع کردن مدافعین پوششی مراقب بال های کناری تیم مهاجم بوده و هافبک ها نیز مراقب مهاجمین بودند
نهایتا این یکی از آرایش هایی بود که بعد ها باعث شماره گذاری پیراهن بازیکنان گردید.
مدل مدرسه دانبی:
مدل مدرسه دانبی آرایش متنوعی از آرایش ” ۵ – ۳ – ۲ ” است که در سال های ۱۹۲۰ توسط بازیکنان مجارستان – اتریش و جمهوری چک بازی شد. روز های اوج اتریشی ها در سال های ۱۹۳۰ با این سیسم همراه بود. اساس این آ رایش روی پاسکاری کوتاه و مهارت های فردی تکیه دارد.

مدل متدو:
این مدل توسط ” ویتوریو پوزو ” مربی فوتبال ایتالیا در دهه ۱۹۳۰ ابداع شد. اصولا این مدل از مدل ” مدرسه دانبی ” استخراج شده بود.
اساس آن آرایش ” ۵ – ۳ – ۲ ” بود . “پوزو ” متوجه شد که هافبک ها برای برتری در میانه میدان نیاز به پشتیبانی بهتری دارند. به همین منظور با قرار دادن ۲ مهاجم جلوی هافبک ها یک آرایش ۳ – ۲ – ۳ – ۲ ایجاد نمود. این فرم دارای استحکام دفاعی بیشتری نسبت به وضعیت قبلی بود و باعث به وجو آمدن ضد حمله های موثر تری می شد. تیم ملی فوتبال ایتالیا با استفاده از این سیستم در سال های ۱۹۳۴ و ۱۹۳۸ به طور متوالی برنده جام جهانی شد.

پایگاه خبری باشگاه فرهنگی ورزشی گازال جناح

سیستم های بازی در فوتبال: (قسمت پنجم: سیستم سوئیپر )

همانطوریکه در بخش سوم گفتیم در دوران گذشته مدافعین تقریبآ روی یه خط بازی می کردند. ( مثل سیستم ام دبلیو و ۵-۳-۲ ) بنا بر این دو راه خیلی ابتدایی و ساده برای شکست سد این دفاع ها وجود داشت:
۱-ارسال پاس بلند پشت دفاع برای مهاجمان سرعتی . درست مثل مجارستان که با این کار رکورد تعداد گل زده در جام جهانی را به نام خودش ثبت کرده و فرانس پوشکاش با این روش بهترین گلزن تاریخ فوتبال جهان شد (البته قبل از علی دایی)
۲- حرکات ترکیبی مثل ۱٫۲٫که این راه برای تیم هایی مثل برزیل خیلی کاربرد دارد و خوب هم نتیجه داده است.

سوال : چگونه می توان با این تهاجم ها مقابله کرد؟

بهترین کار جهت مقابله با دو راه حمله ای که ذکر شد اینست که یک نفر در پشت دفاع ها قرار گیرد. در این صورت اولآ خط دفاعی از پاس بلند جا نمانده و ثانیآ حرکات ترکیبی هم توسط این بازیکن که عقب تر از دفاع ها بازی می کند خنثی خواهد شد. .بازیکنی که این وظیفه را بر عهده گرفته را سوئیپر می نامند.
سوئیپر باید چه توانایی هایی داشته باشد؟
-از لحاظ فیزیکی حتمآ باید قد بالای ۱۸۵ داشته باشد تا بتواند در توپهای بلند مسلط عمل کند.
-قدرت بدنی فراوان
-سرعت خوب
اما از لحاظ تکنیکی باید:
– خونسرد
-تکنیک قابل قبول خصوصاً کنترل و بازیسازی را حتماً باید خوب بلد باشد.( یک سوئیپر خوب زیر توپ نمی زند)
-جاگیری مناسب و کنترل سایر بازیکنان خط دفاعی بویژه دفاع جلو زن.
-قدرت رهبری بسیار بسیار بسیار بالا.باید مدام با بازیکنای جلوییش و گلر صحبت کرده و هماهنگی ایجاد نماید.
-قدرت بازیخوانی
– ضریب هوشی بالا
– اخلاق

سوئپرهای معروف؟:
چزاره مالدینی , بوخالد و … باره سی یکی از بهترین بازیکنای جام جهانی سال ۹۴ و از سوئیپرهای مطرح فوتبال جهان است. در زمان نزدیک تر هم تورام و وورنز سوئیپرهای موفقی بودند. در ایران هم محمد پنجعلی دفاع آخر پرسپولیس بدون شک بهترین بازیکن این پست بود.حاجیلو ، غلام پیروانی ، افشین پیروانی ، محمدخانی ، فرهاد عباسی ودر بین بازیکنان نسل فعلی هم محسن نیسانی ، تقی پور ، یحیی گل محمدی و … از خوبهای این پست هستند.
مشکل این پست چیست؟
حذف سوئیپر از حمله مشکل اساسی این پست بود که فرانس بکن بائر وظیفه سوئیپر را به حمله کردن تغییر داد. سوئیپر گاهی در جلوی مدافعان بازی می کرد و گاهی هم توپ را تا نیمه حریف پیش می برد. اما باید توجه کنیم که گزینش و پرورش یک سوئیپر کار آسانی نیست. این بازیکن باید ضمن اینکه دفاع خوبی باشد , بازیساز خوبی هم باشد و همچنین در حملات هم شرکت کند و این ویژگیهای خیلی کمیابی است.

پایگاه خبری باشگاه فرهنگی ورزشی گازال جناح

سیستم های بازی در فوتبال: (قسمت پنجم: سیستم سوئیپر )

همانطوریکه در بخش سوم گفتیم در دوران گذشته مدافعین تقریبآ روی یه خط بازی می کردند. ( مثل سیستم ام دبلیو و ۵-۳-۲ ) بنا بر این دو راه خیلی ابتدایی و ساده برای شکست سد این دفاع ها وجود داشت:
۱-ارسال پاس بلند پشت دفاع برای مهاجمان سرعتی . درست مثل مجارستان که با این کار رکورد تعداد گل زده در جام جهانی را به نام خودش ثبت کرده و فرانس پوشکاش با این روش بهترین گلزن تاریخ فوتبال جهان شد (البته قبل از علی دایی)
۲- حرکات ترکیبی مثل ۱٫۲٫که این راه برای تیم هایی مثل برزیل خیلی کاربرد دارد و خوب هم نتیجه داده است.

سوال : چگونه می توان با این تهاجم ها مقابله کرد؟

بهترین کار جهت مقابله با دو راه حمله ای که ذکر شد اینست که یک نفر در پشت دفاع ها قرار گیرد. در این صورت اولآ خط دفاعی از پاس بلند جا نمانده و ثانیآ حرکات ترکیبی هم توسط این بازیکن که عقب تر از دفاع ها بازی می کند خنثی خواهد شد. .بازیکنی که این وظیفه را بر عهده گرفته را سوئیپر می نامند.
سوئیپر باید چه توانایی هایی داشته باشد؟
-از لحاظ فیزیکی حتمآ باید قد بالای ۱۸۵ داشته باشد تا بتواند در توپهای بلند مسلط عمل کند.
-قدرت بدنی فراوان
-سرعت خوب
اما از لحاظ تکنیکی باید:
– خونسرد
-تکنیک قابل قبول خصوصاً کنترل و بازیسازی را حتماً باید خوب بلد باشد.( یک سوئیپر خوب زیر توپ نمی زند)
-جاگیری مناسب و کنترل سایر بازیکنان خط دفاعی بویژه دفاع جلو زن.
-قدرت رهبری بسیار بسیار بسیار بالا.باید مدام با بازیکنای جلوییش و گلر صحبت کرده و هماهنگی ایجاد نماید.
-قدرت بازیخوانی
– ضریب هوشی بالا
– اخلاق

سوئپرهای معروف؟:
چزاره مالدینی , بوخالد و … باره سی یکی از بهترین بازیکنای جام جهانی سال ۹۴ و از سوئیپرهای مطرح فوتبال جهان است. در زمان نزدیک تر هم تورام و وورنز سوئیپرهای موفقی بودند. در ایران هم محمد پنجعلی دفاع آخر پرسپولیس بدون شک بهترین بازیکن این پست بود.حاجیلو ، غلام پیروانی ، افشین پیروانی ، محمدخانی ، فرهاد عباسی ودر بین بازیکنان نسل فعلی هم محسن نیسانی ، تقی پور ، یحیی گل محمدی و … از خوبهای این پست هستند.
مشکل این پست چیست؟
حذف سوئیپر از حمله مشکل اساسی این پست بود که فرانس بکن بائر وظیفه سوئیپر را به حمله کردن تغییر داد. سوئیپر گاهی در جلوی مدافعان بازی می کرد و گاهی هم توپ را تا نیمه حریف پیش می برد. اما باید توجه کنیم که گزینش و پرورش یک سوئیپر کار آسانی نیست. این بازیکن باید ضمن اینکه دفاع خوبی باشد , بازیساز خوبی هم باشد و همچنین در حملات هم شرکت کند و این ویژگیهای خیلی کمیابی است.

پایگاه خبری باشگاه فرهنگی ورزشی گازال جناح

سیستم های بازی در فوتبال: (قسمت چهارم: ترکیب ۵ – ۳ -۲ هرمی, مدل متدو و دانبی )

اولین آرایش موفقی که برای مدتی طولانی نیز ازآن استفاده شد. این آرایش از دهه۱۸۸۰ در اروپا و بویژه انگلستان کاربرد داشت. به دلیل شکل هرمی شکلش به همین نام شناخته شد و در دهه ۱۸۹۰ آرایش استاندارد در انگلستان بود و از آنجا به تمام دنیا گسترش یافت . حتی با ایجاد تنوع هایی بعضی از تیم های طراز اول دهه ۱۹۴۰ ازآن استفاده می کردند.
در این سیستم دو دفاع ( به صورت خطی) وظایف دفاعی را به انجام رسانده و به سایر بازیکنان پوشش می دهند. در خط جلوتر سه هافک دفاعی قرار دارند که به ترتیب در هافک دفاعی مرکزی, چپ و راست قرار می گیرند. و در خط جلوتر ۵ بازیکن بازی می کنند که شامل دو بال چپ و راست, یک هافک هجومی (مهاج دوم), یک هافک میانی هجومی(هافک مرکزی) و سرانجام مهاجم مرکزی قرار دارند. . هافبک مرکزی دفاعی و هجومی در این سیستم نقش کلیدی برای طراحی حمله و یا یارگیری مهاجمین ایفا می کنند. بنابراین تیمی که از این سیستم استفاده می کند قطعاً از دو هافک مرکزی بهره مند است که یکی قابلیت دفاعی بالاتری داشته و بازی را مدیریت می کند. بعبارت دیگر این بازیکن باید بتواند خوب درگیر شود. خوب حفظ توپ کند . خوب طراحی کند, بچرخد و جناح بازی را با پاس های بلند و کوتاه عوض کند. هافک دیگر این تیم که هافک مرکزی هجومی است باید یک طراح حمله باهوش بوده و تکنیکی باشد. همچنین این بازیکن باید توان ارسال پاس های عمقی را داشته باشد و بتواند در شلوغی ها سریع تصمیم گیری کند.
هنگام استفاده از این آرایش این برا ی اولین بار بود که توازنی مناسب بین دفاع و حمله بر قرار بود. هنگام دفاع کردن مدافعین پوششی مراقب بال های کناری تیم مهاجم بوده و هافبک ها نیز مراقب مهاجمین بودند
نهایتا این یکی از آرایش هایی بود که بعد ها باعث شماره گذاری پیراهن بازیکنان گردید.
مدل مدرسه دانبی:
مدل مدرسه دانبی آرایش متنوعی از آرایش ” ۵ – ۳ – ۲ ” است که در سال های ۱۹۲۰ توسط بازیکنان مجارستان – اتریش و جمهوری چک بازی شد. روز های اوج اتریشی ها در سال های ۱۹۳۰ با این سیسم همراه بود. اساس این آ رایش روی پاسکاری کوتاه و مهارت های فردی تکیه دارد.

مدل متدو:
این مدل توسط ” ویتوریو پوزو ” مربی فوتبال ایتالیا در دهه ۱۹۳۰ ابداع شد. اصولا این مدل از مدل ” مدرسه دانبی ” استخراج شده بود.
اساس آن آرایش ” ۵ – ۳ – ۲ ” بود . “پوزو ” متوجه شد که هافبک ها برای برتری در میانه میدان نیاز به پشتیبانی بهتری دارند. به همین منظور با قرار دادن ۲ مهاجم جلوی هافبک ها یک آرایش ۳ – ۲ – ۳ – ۲ ایجاد نمود. این فرم دارای استحکام دفاعی بیشتری نسبت به وضعیت قبلی بود و باعث به وجو آمدن ضد حمله های موثر تری می شد. تیم ملی فوتبال ایتالیا با استفاده از این سیستم در سال های ۱۹۳۴ و ۱۹۳۸ به طور متوالی برنده جام جهانی شد.

پایگاه خبری باشگاه فرهنگی ورزشی گازال جناح

سیستم های بازی در فوتبال: ( قسمت دوم: سیستم wm):

همانطوریکه قولش را دادیم از این پس اطلاعات جامعی را در باره انواع سیستم های بازی فوتبال در اختیارتان قرار خواهیم داد. ما سعی خواهیم کرد تا سیستم های فوتبال را به ترتیب تاریخی اعتبارشان مورد بررسی قرار دهیم. بنابراین سیستم های رایج فوتبال روز دنیا را در قسمت های پایانی خواهیم آورد. البته از آنجاییکه سیستم ها در فوتبال در رد سیستم های قبلی و جهت مقابله با آنها پدید آمده اند بنابراین شناخت تاریخی آنها علاوه بر آشنایی با تاریخ تکوین سیستم های بازی در فوتبال به خواننده این امکان را نیز می دهد تا برای مقابله با سیستم هایی مشخص تدابیر لازم را به کار گیرد. به عبارت دیگر برای شکست یک تیم با یک سیستم قدیمی باید سیستم جدیدی که در زمانه و تاریخی خاص جهت مقابله با آن پدید آمده را شناخت. البته این تنها کار نیست.

جا به جائی مهره ها در تابلو ، یا تشریح بازی روی تخته سیاه ، هیچ گاه پاسخگوی ظرافت های توپ گرد نیست . این اصول یک شیوه بازی است که اهمیت دارد مسئله بسیار مهم در انتخاب سیستم بازی , کیفیت بازیکنان و ویژگی های آن ها است. البته عوامل دیگری هم در انتخاب سیستم بازی یک تیم در وضعیتهای مشخص تأثیرگذارند . از این موارد است: میزبانی یا میهمانی, نیاز به برد یا مساوی, وضعیت آب و هوایی, ویژگی و کیفیت زمین بازی و  . . . . 
شیوه بازی متناسب با ویژگی های تیم و بازیکنان قابل تغییر است . اما به تحول فوتبال نیز باید توجه کرد ، شیوه های بازی بدین دلیل بوجو می آیند که شیوه های دیگر را رد کنند . هر چه در قبال شیوه بازی مستقل تر عمل کنید ، کنترل توانائی های شما برای حریف دشوارتر خواهد بود 
یکی از قدیمی ترین سیستم های بازی در فوتبال سیستم ام دبلیو نام دارد. این مدل در اواسط  دهه ۱۹۲۰ تغییری بود که  توسط ” هربرت چاپ من ” در باشگاه ارسنال برا ی مقابله به مثل با قانون آفساید ابداع شد.

 این تغییر باعث شد تعداد بازیکنانی (از تیم مقابل ) که مهاجمین بین خودشان و خط دروازه نیاز داشتند کاهش یابد.  همین موضوع باعث شد که یک مدافع مرکزی برای  جلوگیری از پیشروی مهاجم مرکزی در این سیستم  در نظر گرفته شود تا توازن بین دفاع و حمله را  حفظ کند. این آرایش در اواخر دهه ۱۹۳۰  بسیار فرم موفقی بود و اکثر باشگاه های انگلیسی از آن استفاده می کردند. با نگاهی به گذشته می توان دریافت که آرایش دبلیوم  به عنوان آرایش  ۵ ۳ ۲ یا ۳ ۴ ۳ نیز شناخته می شده است .   البته  همان طور که از فرم الفبایی آن پیدا ست از آن به  شکل  آرایش ۳ -۲ ۲- ۳ نیز  یاد شده است.

ترتیب آن در زمین عبارت است از : یک دروازه بان ، سه مدافع شامل دو مدافع کنار و یک مدافع وسط ، دو هافبک عقب ، دو هافبک جلو ، سه مهاجم شامل دو مهاجم کنار و یک مهاجم وسط . 
در این شیوه بازی سه بازیکن پر قدرت ، یعنی دروازه بان ، مدافع میانی و مهاجم وسط اهمیت زیادی دارند . این سه بازیکن ستون های شیوه WM هستند . 
وضعیت بدنی آنها باید بهتر از تکنیکشان باشد . آنها با حضور خود ، جای یارانشان را در زمین مشخص می کنند . فوتبالیست هائی که در کنار آنها قرار می گیرند، مسئولیت تکنیکی بازی را به عهده می گیرند ( هافبک های عقب و جلو .
نقش آنها بازی سازی و هدایت توپ است ، به طوری که با اصول شیوه WM تناقضی نداشته باشد . 
این شیوه که بیشتر گروهی است تا فردی ، نیاز به کوششی همه جانبه از سوی بازیکنان دارد . در این سیستم از کار انداختن حریف با یارگیری شدید فردی ( برعکس شیوه معمول امروزی که غالبا یارگیری به صورت منطقه ای انجام می گیرد ) صورت می گیرد . هر چند که این شیوه بسیار ساده است ، اما با گذشت زمان ، ارزش زیادی به تیم می دهد . 
شیوه WM به حالت های مختلف در می آید . ویژگی آن به اندازه ای تعدیل می شود که آزادی عمل بسیار زیادی در انجام حرکات به بازیکنان می دهد . بجز مدافعین ، بازیکنان دیگر استقلال خواهند داشت . WM شیوه ای است که شیوه های دیگری را نیز به وجود آورده است ، زیرا اصول آن در جاگیری و بکار گیری بازیکنان در زمین ( که تعادلی میان حمله و دفاع ایجاد می کند ) به گونه ای است که می تواند به عنوان شیوه ای نمونه مورد استفاده قرار گیرد .

WM و وظیفه بازیکنان                                                                                                                              

در هنگام حمله ، مهاجمین کنار و مهاجم آزاد وسط نیروی ضربتی تیم را تشکیل می دهند . هافبک های جلو درست در پشت آنها ، به عنوان حامیان هافبک های عقب و مهاجمین عمل می کنند . هافبک های عقب در مقایسه با هافبک های امروزی نقش کمتری دارند. 
در آن زمان دو بازیکن ۴ و ۶ ( هافبک عقب و جلو) تنها یک وظیفه داشتند : پر کردن تمام شکاف های میانه زمین ، بدون شرکت در بازی سازی . این هافبک های عقب رابطی میان هافبک های جلو و مدافعین بودند . در جلو دروازه بان ، مدافعین کنار و مدافع وسط از گوشه های زمین حفاظت می کردند . 
شیوه WM مدتها بحث های زیادی را برانگیخت . این شیوه دقیقا به چه دلیل مورد سرزنش قرار می گرفت ؟ بخاطر اینکه سطح کیفی فوتبال را پائین می آورد ، بازی را بیش از حد منطقی می کرد ، یا خلاصه اینکه روح تفکر و خلاقیت را از بین می برد. 
این مطالب غالبا پایه و اساسی نداشتند ، زیرا هنگامی که دو تیم خوب مقابل هم قرار می گرفتند ، شیوه WM جلوه ای زیبا در زمین داشت . هنگامی که از این شیوه بد استفاده می شد ، یعن فقط حالت دفاعی آن اجرا می شد ، آهنگ بازی به هم می ریخت . اما اساس این شیوه نه تنها اطاعت تاکتیکی تمام بازیکنان را طلب نمی کرد ، بلکه کاملا برعکس بود . 
تیم های بزرگ تغییراتی در این شیوه به وجود آوردند . گاهی اوقات هافبک جلو جانشین هافبک عقب می شد و بالعکس . مهاجم غالبا برای دستیابی به آزادی عمل بیشتر ، از طریق شکاف موجود به عقب می آمد . روش WM همانند شیوه های دیگر ، زمانی که با شرایط واقعی زمین تطبیق داده نشود ، خطر ایجاد می کند . 
شیوه WM به مرور زمان تغییراتی کرده است . اما این دو شیوه اخیر ( شیوه های دیوار بتنی و دفاع سوئیسی ) تنها یک هدف داشته اند : مخالفت با ابراز وجود و شکوفائی روش WM ، و بدین وسیله حرکت ضد WM بوجود آمد .



 

پایگاه خبری باشگاه فرهنگی ورزشی گازال جناح

سیستم های بازی در فوتبال (قسمت اول: مقدمه)

یکی از اطلاعات ضروری هر مربی و بازیکن فوتبال شناخت انواع سیستم های بازی در فوتبال است. بحث پیرامون سیستم های بازی در فوتبال بسیار گسترده و پرداختن به آن به زمان زیادی نیاز دارد. در این پست کوشیده ایم تا اطلاعات مختصر اما تقریباً جامعی از سیستم های بازی در فوتبال در اختیار خوانندگان عزیز قرار دهیم . امیدواریم این مباحث مورد توجه علاقه مندان قرار گیرد.

با توجه به گستردگی مباحث مربوط به سیستم های بازی در فوتبال و انواع آن, این بخش را به صورت مجزا و در قسمت های مختلفی ارائه خواهیم کرد که در هر قسمت یکی از سیستم های رایج در گذشته و حال فوتبال روز دنیا را تو ضیح خواهیم داد و مزایا و معایب آن را بازگو خواهیم کرد.

اما در این بخش که نقش مقدمه این بحث گسترده را دارد اجازه می خواهیم تا به انواع شیوه های بازی بپردازیم:

هر مربی قبل از شروع یک مسابقه باید با توجه به وضعیت تیم خودی و حریف , میزبانی یا مهمان بودن, شرایط آب و هوایی, مصدومین و محرومیت بازیکنان, بازیکنان کلیدی تیم خودی و حریف و ویژگیهای آنها و . . . . شیوه ی بازی خودش را در آن مسابقه مشخص کند. در یک تقسیم بندی کلی می توان انواع شیوه های بازی را به ۷ دسته تقسیم کرد که عبارتند از :

۱- بازی مستقیم: در این شیوه معمولاً توپهای بلند به خط دفاع حریف ارسال می شودو بازی مستقیم به سمت دروازه حریف در دستور کار تیم قرار دارد. مانند آلمان. در این شیوه تکیه روی سرعت بازی است. بازیکنانی در این سبک قابلیت بازی دارند که:

صاحب شرایط بدنی خیلی خوب از نظر آمادگی و مخصوصاً از نظر فیزیکی باشند آنها باید قادر باشند در کورس‌ها ۱٭۱ و درگیری‌های هوائی موفق باشند. باید سرزن‌های خوبی بوده و قابلیت انتقال بالائی از نظر موقعیت‌های پستی داشته باشند. تیم‌هائی که به این سبک بازی روی آوردند مثل آلمان و… تیم‌هائی بودند که در خط حمله صاحب بازیکنان بلندقامت، سریع، سرزن و خلاقی بودند. استفاده از این شیوه برای تیم هایی که از نظر تکنیکی و تاکتیکی از حریفشان ضعیف ترند توصیه می شود. بهترین راه تخریب بازی تیم هایی که قدرتشان از تیم شما برتر است نیز همین شیوه خواهد بود.

۲- بازی فشرده و سپس ضد حمله مثل انگلیس, سنگال و یونان. بازی در این روش مستلزم شرایط خاصی است:

الف. داشتن بازیکنانی با خصوصیات فوق تخصصی در مهارت‌های دفاعی به‌طوری که آنها بتوانند به بهترین شکل در قابل دفاع تیمی فشرده قرار بگیرند.
ب. سرعت انتقال بسیار بالا در پست‌های مختلف.
ج. سرعت فردی بسیار بالا در نزد مهاجمین و بازیکنان کناری.
تیمی مثل یونان در جام ملت‌های اروپا به بهترین شکل ممکن ارائه‌گر این شیوه از بازی بود. آنها موفق شدند با سرعت بالای خود در ضدحملات تیم‌های بزرگی را از پای درآورند.

در یورو ۲۰۰۲ با تکیه بر این روش تا قهرمانی بازی‌ها پیش آمدند. با توجه به دیدگاه‌های جدیدی که بعد از یورو ۲۰۰۲ در نزد تیم‌های متوسط به‌وجود آمده در جام‌‌جهانی آینده، شاهد ظهور بیش از پیش نگرش‌های دفاعی خواهیم بود.

۳- بازی پرس: بر توان بدنی و آمادگی جسمانی زیاد بازیکنان متکی است و در این شیوه بازیکنان در هر نقطه که توپ قرار دارد بلافاصله حریف را زیر فشار قرار می دهند.  کره و ترکیه پرس را خوب انجام می دهند. این سبک مربوط به تیم‌هائی است که از نظر تکنیکی در یک سطح متوسطی از فوتبال دنیا قرار دارند؛ بنابراین وقتی آنها به مقابله تیم‌های بزرگی می‌آیند که قدرت مقابله پایاپای تکنیکی با آنها را ندارند، اقدام به انتخاب شیوه پرس در بازی خود می‌کنند.

بازیکنانی می‌توانند در این شیوه بازی کنند که قابلیت بالائی در تمامی درگیری‌های ۱٭۱ داشته باشند. آنها به هیچ وجه نباید دریبل بخورند. باید سطح آمادگی جسمانی آنها بسیار بالا باشد؛ چون بازی پرس از نظر بدنی بازی بسیار سنگینی است و بسیار مهم است که این بازیکنان از نظر روانی دارای یک خوی تهاجمی باشند به‌طوری که سطح اعتماد به‌نفس آنها طوری باشد که بعد از یورش به توپ، آن را از حریف بگیرند و برای این کار به‌طور ذاتی صاحب یک انگیزه شخصی باشند. قابل ذکر است که تیم‌هائی مانند ترکیه و کره موفق شدند با توسل به شیوه پرس، خلاء موجود بین فوتبال اروپا و فوتبال خودشان را تا حدی مرتفع سازند و با توسل به این شیوه موفق شدند برابر تیم‌های بزرگ قدعلم کنند و در واقع می‌توان گفت که این تیم‌ها پیشرفت خود را مرهون نگرشی هستند که آنها را به سمت این شیوه تأثیرگذار هدایت کرد.

۴- بازی گام به گام که بر خلاقیت های فردی بازیکنان متکی است . مثل آرژانتین و برزیل. توسل به این شیوه بازی، علاوه بر دارا بودن شرایط مختلف فنی نیاز به خصوصیات فرهنگی فوتبال آن منطقه دارد. برای مثال هیچ گاه تیمی مثل بلژیک، دانمارک یا حتی در اغلب مواقع آلمان‌ها نمی‌توانند از این روش استفاده کنند و می‌توان گفت شاید در اروپا تنها تیمی که قابلیت بازی با این روش را دارد پرتغالی‌ها باشند. در این شکل بازی شما مخصوصاً به بازیکنانی با مهارت بالای تکنیکی در دریبل و گذشتن از حریف نیاز دارید. تیم ملی ایران در حال حاضر با چنین سبکی بازی می‌کند؛ اما بدون شرایط بازی گام به گام. این شیوه بازی محدودیت‌ها و ظرفیت‌های مخصوصی دارد که شرح تمامی آنها در این بحث نمی‌گنجد. برزیل و آرژانتین، انگیزه‌های عینی، در این روش از بازی هستند به‌خصوص آرژانتینی‌ها در حال حاضر با توجه به داشتن بازیکنان با سبک تکنیکی بالا و حضور آنها در تیم‌های مطرح اروپائی صاحب تجربه بالائی هستند که شانس آنها را در جام‌جهانی تا حد یک تیم قهرمان بالا برده است.

۵- بازی همگرا : در این شیوه وظایف پستی سنگینی به بازیکنان ارائه می شود. مثل فرانسه , هلند , پرتغال و اسپانیا. یک بازی گروهی تمام عیار است. محدوده فعالیت بازیکنان کاملاً مشخص و بسیار سنگین است و برای انجام آن، نیاز به درک بسیار بالا و همچنین قابلیت جسمانی و مهارتی بسیار بالا دارند؛ به‌طوری که انجام کامل شرح وظایف پستی به قدری فوق‌تخصصی و مشکل است که از عهده هر بازیکنی برنمی‌آید؛ بنابراین در این تیم‌ها، کمترین تغییر در ترکیب به‌وجود می‌آید و شاید شما برای چند سال در این تیم‌ها شاهد تغییرات بسیار جزئی باشید و در صورتی که بازیکنی از ترکیب آنها آسیب ببیند یا بازنشسته شود، مربیان این تیم‌ها زمان زیادی را باید صرف بازیکن جایگزین نمایند که بتواند مانند بازیکن قبلی، مهارت فوق‌تخصصی در آن پست مخصوص را داشته باشد. در این شیوه تمامی ۱۱ پست دارای شرایط فوق‌تخصصی است و تنها ۲ پست مهاجم جانبی است که شرح وظایف آنها به هم نزدیک است.

البته شیوه های دیگری نیز در فوتبال روز دنیا مطرح می باشد که در این مجال به همین ۵شیوه بسنده می کنیم.

در بخش های بعدی منتظر بحث پیرامون سیستم های بازی باشید و خداحافظ……………………

پایگاه خبری باشگاه فرهنگی ورزشی گازال جناح

نمونه ای از برنامه تمرینات بدنسازی فوتبال – بدون وزنه -(قسمت دوم): مدت تمرینات: یک ماهه

یک برنامه بسیار مفید و خلاصه بدنسازی فوتبال برای مدت یک ماه جهت استفاده مربیان و بازیکنان عزیز تقدیم میگردد ضمن اینکه این برنامه بسیار ساده طراحی گردیده است. لذا عزیزان علاقمند ابتدا به چند نکته مهم توجه بفرمایند:

۱-              در پایان هر جلسه تمرین ذکر شده ضروری است که تمرینات تکنیک آموزش داده شود. ( تمرینات مختلف باتوپ با تأکید بر تنها یک موضوع در هر جلسه مثلاً اگر قرار است در برنامه تکنیک روز دوشنبه تکنیک پاس و دریافت آموزش دهیم باید حتماً در آن روز فقط روی تکنیک پاس و دریافت کار کنیم. باید توجه شود که این مسئله بویژه در سنین پایه از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است)

۲-              گرم کردن عمومی بدن به مدت ۱۰ الی ۲۵ دقیقه.( در تیم های نونهالان و نوجوانان معمولاً ۷تا۱۰دقیقه کافی است.)

۳-              دوهای اعلام شده با توجه به درصد می باشد و به صورت تداومی انجام می شود.استراحت فعال (کار با توپ, حرکات کششی و نرمشی و ….)

۴-              سرد کردن عمومی بدن به مدت ۱۰ الی ۱۵ دقیقه.

۵-              دوش گرفتن بعد از هر تمرین الزامی می باشد.

۶-               در خلال تمرینات استفاده از ۲۵۰ تا ۳۰۰ cc آب مفید است.  البته در صورت امکان نوشیدنیهای ورزشی و تهیه الکترولیت خیلی عالی است.

بعد از تمرینات بارگیری مواد غذایی تا دو ساعت اولیه مهم می باشد (با تأکید بر کربوهیدرات ها)

 

مدت برنامه: ۳۰ روز

 

*روز اول – دوم – سوم

۱- دویدن هوازی ۲۰ دقیقه با فشار ۵۰%( در دو تایم ۱۰ دقیقه ای با ۳ دقیقه استراحت فعال در بین دو تایم.)

۲- سرعت ۱۰*۶ متر (۶ بار مسافت ۱۰ متر را با سرعت طی نموده در برگشت به منطقه شروع بصورت راه رفتن.)

۳- در مسافت ۱۰ متر حرکات زانو بلند – گام ریز از جلو – گام ریز از پهلو از هر دو جهت – پا بکس از هر دو جهت.

۴- پرش آهویی – لی لی رو یک پا و بلند شدن روی هوا – هرکدام دو مرتبه و در هر مرتبه حداقل ۸پرش انجام شود.

۵- در ۴ سمت هر سمت ۱۰ مرتبه حرکت شکم.

۶-در ۳ سمت هرسمت ۱۰ مرتبه حرکت شنای سوئدی.

 

 

*روز چهارم استراحت کامل.

 

*روز پنجم و ششم و هفتم:

۱- دویدن هوازی ۳۰ دقیقه ۵۰%( در ۲ تایم ۱۵ دقیقه ای و ۵ دقیقه استراحت فعال در بین دو تایم.)

۲- ۱۲*۶متر زانو بلند(مسافت ۱۲ متری را ۶ مرتبه زانو بلند طی نمائید در برگشت استراحت راه رفتن تا منطقه شروع.)

۳- حرکات ریتمیک ( نرمشی و جهشی) ۳دقیقه.

۴- در ۵ سمت هرسمت ۱۰ مرتبه حرکت شکم.

۵- سه ست بارفیکس و یک ست حرکت از اول تا انتهای تیرک افقی دروازه با دست.

۶-  سه ست حرکت شنا سوئدی.

 

 

*روز هشتم و نهم:

۱- دویدن هوازی ۴۰ دقیقه ۵۰%( در دو تایم ۲۰ دقیقه ای با ۵ دقیقه استراحت فعال.

۲-۱۰*۷ متر سرعت(۷ بار مسافت ۱۰ متری را با سرعت طی نموده در برگشت به منطقه شروع راه رفتن.)

۳- ۵بار مسافت ۱۰ متر را زانو بلند – گام ریز از جلو – گام ریز از پهلو از هر دو طرف و پا بکس از هر دو جهت.

۴- پرش آهویی – لی لی رو یک پا و بلند شدن روی هوا- هرکدام ۳ مرتبه و در هر مرتبه حداقل ۱۰پرش انجام شود.

۵- در ۶سمت هر سمت ۱۰ مرتبه حرکت شکم .

۶-در ۵ سمت هر سمت ۱۰ مرتبه حرکت شنا سوئدی.

 

 

 

*روز دهم: استراحت( در صورت امکان یک بازی سبک):

 

 

 

*روز یازدهم و دوازدهم:

۱- دویدن هوازی ۴۵ دقیقه( در دو تایم ۲۲ دقیقه ای با ده دقیقه استراحت فعال.

۲- ۴ بار مسافت ۱۰ متر با سرعت طی نموده در برگشت به نقطه شروع راه بروید.

۳- ۴بار مسافت ۲۰ متر را طی نموده در برگشت به نقطه شروع, راه رفتن.

۴- ۶سمت هر سمت۱۵ بار حرکت شکم.

۵- ۵سمت هر سمت ۱۲ با حرکت شنای سوئدی.

 

 

 

*روز سیزدهم استراحت کامل.

 

 

 

*روز چهاردهم و پانزدهم:

۱- گرم کردن با حرکات ریتمیک و نرمش و جهش با کشش ۱۵ دقیقه ای.

۲- حرکت قدرتی پا –  به شرحی که در زیر آمده است – ۳ سمت هر سمت ۱۰ بار انجام شود:

بازیکن روی زمین دراز کشیده پاهای خود را به سینه نفر دوم می چسباند و با استفاده از قدرت پا بازیکن دوم را به عقب بر می گرداندو بعد پاهای خود را جمع می کند باز عمل را تکرار می نماید.( سعی شود نفر دوم وزنی معادل خود بازیکن و یا کمتر داشته باشد و در صورت نبود هم وزن از نیروی کمتری استفاده شود و فشار بیش از حد نباشد.

 

 

 

*روز شانزدهم و هفدهم:

۱- گرم کردن معمولی ۱۰ الی ۱۵ دقیقه.

 ۲- حرکات ریتمیک ۳ الی ۵ دقیقه.

۳- مسافت ۳۰ متر را با گامهای بلند طی نماید.۳ بار تکرار در هر بار ۱۵ ثانیه استراحت.

۴- ۶سمت هر سمت ۱۵ بار حرکت شکم.

۵- ۷سمت در هر سمت ۱۲ بار حرکت شنای سوئدی.

 

*روز هجدهم استراحت کامل.

 

 

 

*روز نوزدهم و بیستم:

۱- دویدن هوازی ۵۰% متوالی به مدت ۳۰ دقیقه.

۲-۷ سمت هر سمت ۱۰ بار حرکت شکم.

۳- کار قدرتی بر روی ران ها و زانو ( اسکات جمع) بدون وزنه.

۴- حرکت لانگ بدون وزنه: پای عقب را به صورت کشیده در عقب بدن روی سطحی که تقریباً تا زیر شکم ما ارتفاع داشته باشد قرار می دهیم. حرکات بلند شدن و فرود آمدن بر روی پای جلو انجام می دهیم. دقت شود که در زمان جمع کردن زانوها نباید زاویه پای جلو از نود دقیقه کمتر شود. سپس جای پای جلو و عقب را عوض می کنیم. هر پا ۱۰تا دوازده بار انجام می دهیم و سه ست برای هر پا.

 

 

 

*روز بیست و یکم:

استراحت( در صورت امکان سونا و استخر)

 

 

 

*روز بیست و دوم و بیست و سوم:

۱- گرم کردن عمومی بدن ۱۰ الی ۱۵ دقیقه.

۲-۱۰ ثانیه درجا دویدن سریع.

۳-۳۰ ثانیه استراحت.

۴-۲۰ ثانیه درجا دویدن سریع.

۵-۳۰ ثانیه استراحت.

۶-۴۰ ثانیه در جا دویدن سریع.

۷-۳۰ ثانیه استراحت.

۸-۵۰ ثانیه درجا دویدن سریع.

۹-۳۰ ثانیه استراحت.

۱۰-۱ دقیقه درجا دویدن سریع.

۱۱-۳۰ ثانیه استراحت.

۱۲-۵ دقیقه کشش و نرمش.

۱۳-۱ دقیقه درجا دویدن سریع.

۱۴-۳۰ ثانیه استراحت .

۱۵-۵۰ ثانیه درجا دویدن سریع.

۱۶-۳۰ ثانیه استراحت.

۱۷-۴۰ ثانیه درجا دویدن سریع.

۱۸-۳۰ ثانیه استراحت.

۱۹-۲۰ ثانیه درجا دویدن سریع.

۲۰-۳۰ ثانیه استراحت.

۲۱-۱۰ ثانیه درجا دویدن سریع.

۲۲-۳۰ ثانیه استراحت.

 

 

 

*روز بیست و چهارم استراحت کامل.

 

 

 

*روز بیست و پنجم و بیست و ششم:

۱- گرم کردن عمومی بدن با حرکات ریتمیک ۵ الی ۱۰ دقیقه.

۲-۳۰ دقیقه دویدن بصورت:

۱۰ دقیقه فشار ۵۰%

۵ دقیقه ۶۰%

۵ دقیقه ۷۰%

۵ دقیقه ۶۰%

۵ دقیقه ۵۰%

 

 

 

*روز بیست و هفتم:استراحت کامل(درصورت امکان سوناواستخر.)

 

 

 

*روز بیست و هشتم و بیست و نهم:

۱- گرم کردن با حرکات ریتمیک ۱۰ دقیقه کشش و نرمش.

۲- دویدن در ۳ تایم ۱۰ دقیقه ای با فشار ۷۰ درصد بین هر تایم ۳ دقیقه استراحت فعال.

 

 

 

روز سی ام: استراحت کامل

 

 

 

 

پایگاه خبری باشگاه فرهنگی ورزشی گازال جناح

نمونه ای از تمرینات بدون وزنه برای افزایش سریع قدرت ((قسمت اول))

افراد زیادی هستند که اگر نتوانند برای تمرین با وزنه به باشگاه بروند، به اشتباه، هیچ تمرینی برای تحریک عضلات انجام نمی‌دهند. این رویکردی بسیار تنگ نظراند به آمادگی جسمانی می‌باشد. حرکات زیادی برای تقویت بخش‌های مختلف بدن وجود دارند و این حرکات نیازی به هیچ وسیله‌ای ندارند. انجام این حرکات در هرجا و هر زمان، بدنتان را تقویت خواهد کرد و پلی میان جلسات تمرین با وزنه و تمرینات بدون وزنه برقرار می‌نماید

۱-   (تقویت عضلات پهلو و کمر): خم شدن به پهلودرحالت زانو زده:
روی زانوی چپ خود زانو بزنید و پای راست را به کنار صاف کنید. دست‌ها را پشت سر نگاه دارید و به سمت راست خم شوید. در آخرین نقطه مکث کنید، سپس به وضعیت شروع بالا بیائید. ۱۵ تکرار انجام دهید، سپس وضعیت پاها را برعکس کنید تا این بار به سمت چپ خم شود.
۲-  (تقویت عضلات پشت): بالاآوردن لگن:
به پشت بخوابید، پاهایتان را خم کنید، کف پاها روی زمین باشد و کف دست‌ها روبه پائین در پهلوها قرار گیرند. لگن تان را بالا بیاورید تا جائی‌که تنه و ران‌ها در یک راستا قرار گیرند. مکث کنید، سپس به وضعیت شروع پائین بروید. ۱۵ تکرار انجام دهید

۳-    (تقویت عضلات پهلو و شکم):حرکت آرنج تا زانو
به پشت بخوابید، دست‌ها پشت سر و پاها صاف باشند. بالاتنه را بالا بیاورید و آن را بچرخانید و آرنج چپ را به سمت زانوی راست بالا آمده بکشید. مکث کنید، سپس به وضعیت شروع پائین بروید و تکرار بعد را با آرنج و زانوی مخالف انجام دهید. ۱۵ تکرار را یک در میان برای هر طرف انجام دهید.
۴- (تقویت عضلات مچ پا و چهارسری):بالا آوردن پاشنه:
روی زانوی چپ خود زانو بزنید، دست راست را در حالی‌که پای راست محکم روی زمین قرار دارد، روی زانوی راست قرار دهید. با دست چپ به روی مچ راست خود فشار وارد کنید و پاشنه پای راست را تا جائی که ممکن است بالا بیاورید. مکث کنید، سپس آن را به وضعیت شروع پائین ببرید. ۱۵ تکرار انجام دهید، سپس وضعیت دست‌ها و پاها را برعکس کنید و تمرینی را برای ساق پای چپ انجام دهید.

۵- (تقویت عضلات پشت ران (همستیرینگ)):حرکت ران در حالت زانو زده:
روی دست‌ها و زانوها، زانو بزنید، پای راست را از پشت بالا بیاورید و به عقب بکشید. زانو را خم کنید و ساق پا را بالا ببرید. مکث کنید، آن را به وضعیت شروع پائین ببرید. ۱۵ تکرار انجام دهید، سپس همین تمرین را برای پای چپ انجام دهید.
۶- (تقویت عضلات شانه):حرکت متقاطع بازوها:
در حالی‌که دست‌ها روبه جلو کشیده شده و کف دست‌ها روبه یکدیگر هستند بایستید. بازوی راست را از روی بازوی چپ عبور دهید، در حین حرکت کف دست‌ها را روبه پائین بچرخانید. مکث کنید، سپس به وضعیت شروع بازگردید و در تکرار بعد بازوی چپ را از روی بازوی راست عبور دهید. ۳۰ تکرار یک در میان انجام دهید.

 

 

پایگاه خبری باشگاه فرهنگی ورزشی گازال جناح

دانلود آرشیو برترین آثار چارلی چاپلین – در قالب ۴۰ قسمت

مجموعه برترین آثار چارلی چاپلین – در قالب ۴۰ قسمت
(بخش ویژه وطن دانلود )
 

سِر چارلز اسپنسر چاپلین یکی از مشهورترین بازیگران و همچنین کارگردان و موسیقی‌دان برجستهٔ هالیوود و برندهٔ جایزه اسکار است. بیشتر فیلم‌های او کمدی و صامت هستند. 

چاپلین در زمینه سینما بیش از ۶۵ سال فعالیت کرد که شروع فعالیتهای وی از سالن ویکتوریا انگلستان به عنوان پسربچه‌ای آغاز شد و تا سن ۸۸ سالگی ادامه یافت. وی در سال ۱۹۱۹ همراه با تعدادی از دوستان سینمایی خود اتحادیه سینماگران را تاسیس کرد

 

مجموعه چهل قسمتی از برترین آثار این اسطوره را برای دانلود در سایت وطن دانلود قرار دادیم. باشد که یاد این مرد بزرگ را بتوانیم زنده نگاه داریم. امیدواریم از مشاهده این مجموعه زیبا لذت ببرید.

دانلود رایگان | وطن دانلود