اگر می‌توانستیم چشمانمان
را ببندیم و به پنجاه سال قبل بر‌گردیم، می‌دیدیم که اکثر ازدواج‌ها در محدوده
کوچکی صورت ‌گرفته است. در حقیقت بیشتر ازدواج‌ها فامیلی و یا در همسایگی
بودند، اما اکنون همه چیز متفاوت شده است. پسری که در دامنه‌های کوه زاگرس
متولد و بزرگ شده است، همسرش را در دانشگاه و یا از طریق گفت‌وگو در دنیای
مجازی پیدا می‌کند. او ممکن است دختری از دیار سرسبز گیلان و شاید هم دوشیزه‌ای
ساکن در مرکز کشور باشد و بدین طریق دفتر زندگی مشترک دو جوان با دو دنیای
متفاوت باز می‌شود. البته در مواردی نیز طی یک ازدواج کاملاً سنتی آقا داماد با
دختری در محله خودش، ولی چند کوچه بالاتر ازدواج می‌کند، اما آن‌ها متعلق به دو
خانواده با دو فرهنگ متفاوت هستند.

حال این فرهنگ چیست که این همه صاحب‌نظران و کارشناسان روی آن تأکید می‌کنند و
آن را در زمره‌ی معیارهایی که باید زن و مرد در آن هم‌کفو باشند، در نظر
می‌گیرند؟

فرهنگ عبارت است از مجموعه‌ی رفتار و افکاری که فرد در زندگی خود مورد استفاده
قرار می‌دهد. فرهنگ، در واقع در برگیرنده‌ی تمام ابعاد وجودی یک فرد است و
همه‌ی جنبه‌های شخصیت، از نحوه‌ی صحبت کردن گرفته تا شیوه‌ی رفتار و فکر،
علاقه‌ها، تنفرها و … تحت تأثیر قرار می‌دهد.

شاید در روزها و حتی ماه‌های ابتدایی آشنایی اختلافات فرهنگی و فکری زیاد
خودشان را نشان ندهند، ولی هر اندازه زن و شوهر به یکدیگر نزدیک‌تر شوند،
تفاوت‌ها و شباهت‌های فرهنگی، بیشتر بروز پیدا می‌کند. با افزایش تعداد
فعالیت‌های مشترک، تعداد اختلاف‌نظرها و تفاوت‌ها نیز بیشتر خواهد شد. حتی گاهی
خانواده همسر آینده‌تان به باورهایی اعتقاد دارند که به هیچ‌وجه مورد پذیرش شما
نیست. به طور مثال، آن‌ها تحصیل و فعالیت اجتماعی را برای دخترها مناسب و ضروری
نمی‌بینند و معتقدند که کار زن فقط خانه‌داری و بزرگ نمودن فرزندان است. و یا
رفتار و کلامی که در خانواده شما یک امر عادی و معمول تلقی می‌شود، در نظر
همسرتان و خانواده‌اش عملی خارج از عرف و حتی زشت قلمداد می‌شود. و این‌جا است
همان نقطه شروع اختلافات و بحث‌هایی که گاه تا جدایی زوجین نیز ادامه می‌یابد.
پس نقش فکر و فرهنگ مشابه را به عنوان یکی از عوامل تفاهم و خوشبختی نمی‌توان
انکار نمود.

مشابهت در افکار، باورها و نگرش‌های عروس و داماد آینده به جهت بر انگیختن
عواطف مثبت یا احساس تأیید و بالا رفتن عزت‌نفس، موجب جاذبه و دوستی آن‌ها
می‌گردد که در تداوم زندگی مشترک‌شان نقش عمده‌ای را ایفا می‌کند. همچنین
فراموش نشود که هم‌فکر بودن دختر و پسر برای داشتن یک زندگی شاد کافی نیست،
زیرا ازدواج در کشور ما پیوند دو خانواده است، نه فقط دو نفر. اگر دو خانواده
بتوانند از این لحاظ به سازگاری و توافق برسند و فرهنگ‌ و آداب و رسوم‌شان را
با هم تعدیل کنند، احتمال بروز مشکلات جدی به نظر بعید خواهد رسید. هر چند این
نکته را نباید فراموش کرد که هیچ‌گاه دو فرد با هماهنگی فکری و فرهنگی صد‌درصد
را نمی‌توان یافت. معمولاً هم‌سطح بودن تحصیلات، اصول اعتقادی و مذهبی و وضعیت
اقتصادی دو طرف موجب داشتن شباهت‌های فکری و فرهنگی بیشتر می‌شود.

یاقوت

برای تعیین سطح فرهنگی یک خانواده، روستا، شهر یا کشور، شاخص هایی وجود دارد و با بررسی این شاخص ها می توان مشخص کرد که فلان روستا یا شهر از نظر فرهنگی در چه سطحی قرار دارد یا به قول معروف مردمش با فرهنگ یا …. هستند.البته بافرهنگ و بی فرهنگ خواندن مردم شهر یاروستایی خاص، یک عادت غلط و غیر علمی است. چه آنکه فرهنگ و جامعه انسانی لازم و ملزوم یکدیگرند. اگر فرهنگ را از جامعه ای بگیریم در واقع آن جامعه را کشته و نابود کرده ایم.اگر فرهنگ را از جامعه ای بگیریم آن جامعه را به مرز یک جامعه حیوانی تنزل داده ایم. در حقیقت فرهنگ یکی از مهمترین وجوه تمایز جوامع حیوانی از انسانی است.
می گویند در عصر جدید و موج سوم تمدن، ارتباطات، دغدغه اصلی و کانون توجه شهروندان متمدن جهان است. می گویند تسخیر فضا و شیوه های سریعتر و راحت تر برقراری ارتباط با دیگران و دستیابی به انرژیهای جدید و خلاصه پیشرفت و بهبود وضعیت زندگی مردمان وآسایش و آرامش ، خواست انسان متمدن موج سومی است. در کشور ما هم پیشرفتهای ارتباطی یکی پس از دیگری ، ارابه تمدن کهن و غنی ایرانی – اسلامی را به پیش می راند. اخیراً هم شمارش معکوس برای سفر ایرانیها به فضا آغاز شد و دیری نخواهد گذشت که فضا و کهکشان هم در دست انسان متمدن موج سومی اسیر و رام خواهد شد.

در زیر این باران پیشرفت و اخبار خوشی که از کشور به گوش میرسد باید گفت وضعیت ما جناحیها اما چندان تغییری نکرده. در این نوشتار خواهیم کوشید تا یکی از شاخص های مهم تعیین سطح فرهنگی را در این شهر بررسی کنیم. بهداشت سطح شهر یکی از شاخص های مهم تعیین سطح فرهنگ مردم یک شهر یا روستا است.
ظاهراً ما که ادعای فرهنگمان گوش فلق را کر می کند از جمع آوری زباله های شهرمان هم عاجزیم. در جناح از رفتگر و جارو و بهداشت و …. خلاصه از یکی از مهمترین مظاهر تمدن خبری نیست. قطعاً یکی از شاخص های مهم تعیین سطح فرهنگی یک شهر میزان رعایت بهداشت است. در جناح خیابانها جارو نمی شود و زباله ها هم کنار رودخانه و در وضعیتی فاجعه بار روی هم تلمبار می گردد. خیابانهای جناح حالا کم کم دارد خاکی می شود . چون گرد و خاکی که حالا چندین ماه از آخرین باری که جمع شده اندمی گذرد ، را کسی جارو نمی کند. این خیابانهای سیاه ، ظرف چند ماه آینده از خاک ، سفید خواهد شد و آشغال و کثافت شهر را فرا خواهد گرفت. البته شهرداری جناح و پرسنل زحمتکش آن در حال تلاش برای جمع آوری زباله هستند . اما پرسنل کم و امکانات کمتر و برنامه ریزی ….
امیدواریم شهرداری و شورای اسلامی شهر جناح هر چه سریعتر برای جاروی خیابانها تدبیری بیاندیشند. تا از نظر یکی از مهمترین شاخص های فرهنگ بتوانیم حرفی برای گفتن داشته باشیم.
از خوانندگان عزیز خواهشمندم با نظراتشون این مقاله را ادامه بدن….
چیزی که من از شما می خوام اینه که سایر مولفه های بهداشتی در شهر ما پیشرفت کرده یا پسرفت؟؟؟
با تشکر…
نویسنده:بهرام فولادچنگ

پایگاه خبری باشگاه فرهنگی ورزشی گازال جناح