انواع چای در بازار موجود است؛ از چای سیاه گرفته تا چای سبز و اورلانگ (نوعی
چای تایلندی) و چای سفید. منشا این چای ها همگی برگ گیاه چای است که زادگاه آن کشور
چین است. بسته به اینکه درجات تخمیر تا چه حد باشد، چای به انواع متفاوتی تقسیم می
شود…
بیشترین درجه تخمیر را چای سیاه و کمترین درجه تخمیر را چای سبز دارد.
چای سفید در اصل، جوانه های گیاه چای است؛ یعنی قبل از اینکه برگ چای باز شود،
جوانه آن را که یک غلاف کرک دار نقره ای دارد، می چینند.
در فرآیند تخمیر (از زمانی که برگ چای چیده می شود تا زمانی که در معرض هوا قرار
می گیرد و تخمیر می شود) تغییراتی در ترکیبات چای رخ می دهد. به نحوی که در چای سبز
و سفید مقدار کافئین به حداقل ممکن می رسد. پلی فنول هایی که در چای سبز به مقدار
زیادتری وجود دارد در چای سیاه بسیار کم هستند که با نام کلی کاتچین یا کتکین
شناخته می شوند.
کتکین ها در واقع در چای سبز بالا، در چای سفید بسیار بالا و در چای سیاه بسیار کم
هستند و در عوض، ترکیبات پلی فنولی دیگر در آن وجود دارد.
بر خلاف انواع چای که با آب جوش درست می شود، پیشنهاد می شود چای سفید با آبی با
دمای حدود ۷۵ تا ۸۵ درجه سانتی گراد تهیه شود. برای داشتن آبی با این دما باید آب
را جوش آورد و بعد یک دقیقه اجازه داد تا از جوش بیفتد و دمای آن کاهش یابد و بعدش
با این آب، چای سفید را دم کرد.
برخی افراد فکر می کنند مصرف چای سفید یا چای سبز بر چای سیاه ارجحیت دارد اما این
گونه نیست. چای سیاه خواص ضدسرطانی و آنتی اکسیدانی زیادی دارد.
ترکیباتی که در انواع چای هست با هم متفاوت اند و هر یک، خواص آنتی اکسیدانی خاص
خودشان را دارند. از دید دارویی، کافئین موجود در چای سفید و سبز کمتر است و طبیعتا
مصرف مداوم آنها وابستگی ای را که چای سیاه به وجود می آورد، به دنبال ندارد،
بنابراین بهتر است در نوشیدن چای نیز تنوع را رعایت کرد.
یاقوت