در سالهای اخیر نیز بنا به امارهای مختلف کشور عملا شاهد موجی از گرایش به زندگی
مجردی در میان نسل جوان بویژه در شهر های بزرگ و متوسط در کشور بوده است
با اعلام نتایج سرشماری سال ۹۰ کاهش نرخ رشد جمعیت به رغم افزایش پنج میلیونی
عدد جمعیت به نسبت سال ۸۵ و کاهش زاد و ولد در کشور نسبت به سالهای گذشته خود را
نشان داد.
از سوی دیگر نیز در حالی که سن ازدواج در سال ۱۳۵۴ حدود ۲۵ سالگی بود، پس از چند
دهه افزایش در سال های اخیر برای پسران در حدود ۲۸ و دختران به ۲۴ رسیده است. این
اعداد و ارقام هم از بالا رفتن سن تاهل خبر می‌دهد و هم از افزایش دوران مجردی
دختران و پسران جوان در کشور. در این بین در سالهای اخیر نیز بنا به امارهای مختلف
کشور عملا شاهد موجی از گرایش به زندگی مجردی در میان نسل جوان بویژه در شهر های
بزرگ و متوسط در کشور بوده است . موجی که دختران و پسران آن تنها زندگی می‌کنند و
تمام تلاششان نگاه داشتن استقلال است. چنانچه آخرین آمارهای سازمان ملی جوانان،
مشخص کرده است که ۳۰درصد از مجموع کل دختران مجرد در پنج شهر بزرگ کشور برای خود
زندگی مستقل از خانواده تشکیل داده اند.
در این حال باید توجه داشت که این امر در بین پسران کشور نیز هویدا است و تعداد
پسران تحصیل کرده‌ای که هرگز ازدواج نکرده اند، افزایش یافته است. بر اساس تحقیقات
در کشور آمارها بیانگر آن است که ازدواج مردان و دختران در گروه سنی ۱۵ تا ۱۹ سال و
۲۰ تا ۲۴ سال، در دو دهه اخیر کاهش داشته است و در عوض آمار تجرد قطعی و یا افزایش
میل به زندگی مجردی بالا رفته است. در این حال اگر به علل این امر و افزایش گرایش
به زندگی مجردی در بین نسل جوان و میانسال کشور نگاهی داشته باشیم باید گفت در واقع
بسترهای گوناگون تحصیلاتی، آموزشی، اقتصادی، خانوادگی، فرهنگی و… را می توان برای
افزایش گرایش به زندگی مجردی در کشور ذکر کرد.
در این حال گذشته از نقش زندگی دانشجویی، ضعف تفاهم رفتاری بین والدین و فرزندان،
چالشهایی در زمینه های تامین اشتغال، مشکل بیکاری، فراهم نبودن مسکن برای جوانان،
تحول الگوهای دختران و پسران در تحصیل و کسب شان تحصیلی، شغلی و اجتماعی، افزایش
استقلال، افزایش بی اعتمادی نسبت به جنس مخالف، وسواس بیش از اندازه در انتخاب همسر
و… در افزایش زندگی های مجردی نقش داشته و باعث شده است که نسل جوان به زندگی
مجردی علاقه زیادی نشان دهد.آنچه مشخص است علیرغم نظرات، طرحها و راه حلهای گوناگون
کارشناسان، روز به روز به تعداد پسرا ن و دختران با زندگی مجردی افزوده می شود
گذشته از نیاز به بررسی دقیق و آسیب شناسانه این امر در واقع اگر مسئولان و مقامات
کشور در اندیشه ارائه راه حلی برای افزایش میل جوانان به ازدواج و افزایش جمعیت
کشور هستند بیش از هر زمانی باید راه حلی دقیق و جامعه شناسانه برای حل معضل گرایش
بیش از اندازه جوانان به زندگی مجردی یافت . این امر زمانی امکان پذیر است که شناخت
دقیقی از علل گرایش نسل جوان به زندگی مجردی و حتی تجرد قطعی داشته و نسبت به بر
طرف کردن آن اقداماتی عملی و دقیق انجام داد.
یاقوت