بایگانی برچسب: s

اگر فرزندتان کابوس می بیـند، بخوانید

کابوس‌ها رویاهایی ترسناک هستند و بیشتر کودکان هرچند وقت یک‌بار ممکن است آنها را تجربه کنند. بیشتر کابوس‌ها در اواخر دوره خواب (معمولا بین ۴ تا ۶ صبح) رخ می‌دهند. کودک معمولا بیدار می‌شود و برای اینکه احساس راحتی و آرامش کند، کنار شما می‌آید و می‌تواند به شما بگوید در رویایش چه دیده و چرا ترسیده است. گاهی کودک برای به خواب رفتن مجدد، دچار مشکل می‌شود و شاید رویاهای مشابه را در شب‌های دیگر هم ببیند. برخی کودکان انواع متفاوتی از رویاهای ترسناک به نام «وحشت شبانه» دارند. وحشت شبانه، در یک خواب عمیق (معمولا بین ۱ تا ۳ صبح) اتفاق می‌افتد. کودکی که وحشت شبانه دارد، خیلی اوقات با جیغ از خواب بیدار می‌شود. ممکن است عرق کرده باشد و نفس‌نفس بزند و تند تند نفس بکشد و مردمک چشمش (مرکز سیاه چشم) بزرگ‌تر از حد طبیعی باشد.

گاهی در این وضعیت با وجود باز بودن چشم‌ها هنوز خواب و گیج است و زمانی که از او می‌پرسید چه اتفاقی افتاده است، نمی‌تواند جواب بدهد. برخی اوقات کودک به سختی بیدار می‌شود. زمانی هم که او را بیدار می‌کنید، به‌ یاد نمی‌آورد که چه اتفاقی افتاده است. برخی کودکان دچار وحشت شبانه هم در خواب راه می‌روند. کابوس‌ها و وحشت‌های شبانه، با افزایش سن کودک کاهش می‌یابند و اغلب هنگامی که کودک به سن نوجوانی می‌رسد، به کلی متوقف می‌شوند. اما در برخی از افراد به خصوص افرادی که تخیلی فعال دارند و خلاق هستند، کابوس‌ها و وحشت‌های شبانه در سنین بزرگسالی هم ادامه پیدا می‌کند.
علت کابوس و وحشت شبانه
کابوس یا وحشت شبانه در کودکان معمولا به دلیل بیماری روانی یا جسمانی اتفاق نمی‌افتد و بیشتر بعد از یک رویداد استرس‌زای جسمی یا روانی رخ می‌دهد. در ۶ ماه اول بعد از این رویداد، ممکن است کابوس یا وحشت شبانه آنقدر ادامه پیدا کند که کودک به آن عادت کند. چنانچه کابوس یا ترس شبانه ادامه داشته باشد و خواب کودک را مختل کند، بر کارکرد روزانه او اثر می‌گذارد. در این صورت باید با پزشک مشورت کنید.
اقدام‌هایی که والدین می‌توانند انجام دهند
اگر کودکتان وحشت شبانه دارد، با او به آرامی و ملایمت صحبت کنید و او را به رختخواب برگردانید. کودک را تکان ندهید یا بر سرش فریاد نکشید. وحشت شبانه و خوابگردی به مراقبت شما از کودک هنگام دوره خواب نیاز دارد. خانه را ایمن کنید تا در صورت خوابگردی کودک، برایش مشکلی پیش نیاید (در مقابل پلکان‌ها دروازه‌های مخصوص نوپایان نصب کنید و کودک را در تختخواب‌های دوطبقه نخوابانید). اگر کودک هنگام خواب به علت وحشت‌ شبانه یا خوابگردی آسیب‌دیده است، به پزشک مراجعه کنید. ممکن است لازم باشد پزشک او را هنگام خواب بررسی کند.
نکاتی برای کمک به خواب بهتر کودک
۱) پیش از زمان خواب، یک برنامه منظم داشته باشید. فعالیت‌های لذت‌بخش مانند خواندن کتاب قصه برای کودک به آرامش او کمک خواهد کرد.
۲) خستگی ممکن است در ایجاد وحشت شبانه نقش داشته باشد. مطمئن شوید کودک هر شب به اندازه کافی می‌خوابد.
۳) اگر کودک استرس دارد یا دلواپس است،‌ با او در مورد چیزی که باعث استرس او شده، صحبت کنید و با کمک خودش برنامه‌ای بریزید تا بتواند از عهده استرسش برآید.

دفترچه یادداشت آنلاین یک پسر تنها

اگر فرزندتان کابوس می بیـند، بخوانید

کابوس‌ها رویاهایی ترسناک هستند و بیشتر کودکان هرچند وقت یک‌بار ممکن است آنها را تجربه کنند. بیشتر کابوس‌ها در اواخر دوره خواب (معمولا بین ۴ تا ۶ صبح) رخ می‌دهند. کودک معمولا بیدار می‌شود و برای اینکه احساس راحتی و آرامش کند، کنار شما می‌آید و می‌تواند به شما بگوید در رویایش چه دیده و چرا ترسیده است. گاهی کودک برای به خواب رفتن مجدد، دچار مشکل می‌شود و شاید رویاهای مشابه را در شب‌های دیگر هم ببیند. برخی کودکان انواع متفاوتی از رویاهای ترسناک به نام «وحشت شبانه» دارند. وحشت شبانه، در یک خواب عمیق (معمولا بین ۱ تا ۳ صبح) اتفاق می‌افتد. کودکی که وحشت شبانه دارد، خیلی اوقات با جیغ از خواب بیدار می‌شود. ممکن است عرق کرده باشد و نفس‌نفس بزند و تند تند نفس بکشد و مردمک چشمش (مرکز سیاه چشم) بزرگ‌تر از حد طبیعی باشد.

گاهی در این وضعیت با وجود باز بودن چشم‌ها هنوز خواب و گیج است و زمانی که از او می‌پرسید چه اتفاقی افتاده است، نمی‌تواند جواب بدهد. برخی اوقات کودک به سختی بیدار می‌شود. زمانی هم که او را بیدار می‌کنید، به‌ یاد نمی‌آورد که چه اتفاقی افتاده است. برخی کودکان دچار وحشت شبانه هم در خواب راه می‌روند. کابوس‌ها و وحشت‌های شبانه، با افزایش سن کودک کاهش می‌یابند و اغلب هنگامی که کودک به سن نوجوانی می‌رسد، به کلی متوقف می‌شوند. اما در برخی از افراد به خصوص افرادی که تخیلی فعال دارند و خلاق هستند، کابوس‌ها و وحشت‌های شبانه در سنین بزرگسالی هم ادامه پیدا می‌کند.
علت کابوس و وحشت شبانه
کابوس یا وحشت شبانه در کودکان معمولا به دلیل بیماری روانی یا جسمانی اتفاق نمی‌افتد و بیشتر بعد از یک رویداد استرس‌زای جسمی یا روانی رخ می‌دهد. در ۶ ماه اول بعد از این رویداد، ممکن است کابوس یا وحشت شبانه آنقدر ادامه پیدا کند که کودک به آن عادت کند. چنانچه کابوس یا ترس شبانه ادامه داشته باشد و خواب کودک را مختل کند، بر کارکرد روزانه او اثر می‌گذارد. در این صورت باید با پزشک مشورت کنید.
اقدام‌هایی که والدین می‌توانند انجام دهند
اگر کودکتان وحشت شبانه دارد، با او به آرامی و ملایمت صحبت کنید و او را به رختخواب برگردانید. کودک را تکان ندهید یا بر سرش فریاد نکشید. وحشت شبانه و خوابگردی به مراقبت شما از کودک هنگام دوره خواب نیاز دارد. خانه را ایمن کنید تا در صورت خوابگردی کودک، برایش مشکلی پیش نیاید (در مقابل پلکان‌ها دروازه‌های مخصوص نوپایان نصب کنید و کودک را در تختخواب‌های دوطبقه نخوابانید). اگر کودک هنگام خواب به علت وحشت‌ شبانه یا خوابگردی آسیب‌دیده است، به پزشک مراجعه کنید. ممکن است لازم باشد پزشک او را هنگام خواب بررسی کند.
نکاتی برای کمک به خواب بهتر کودک
۱) پیش از زمان خواب، یک برنامه منظم داشته باشید. فعالیت‌های لذت‌بخش مانند خواندن کتاب قصه برای کودک به آرامش او کمک خواهد کرد.
۲) خستگی ممکن است در ایجاد وحشت شبانه نقش داشته باشد. مطمئن شوید کودک هر شب به اندازه کافی می‌خوابد.
۳) اگر کودک استرس دارد یا دلواپس است،‌ با او در مورد چیزی که باعث استرس او شده، صحبت کنید و با کمک خودش برنامه‌ای بریزید تا بتواند از عهده استرسش برآید.

دفترچه یادداشت آنلاین یک پسر تنها

چاقی کابوس این روزای من

امروزه با پیشرفت کشوربه سمت صنعتی شدن چاقی و اضافه وزن در تمامی اقشار جامعه در حال گسترش است. گرایش اغلب مردم به غذاهای پر کالری و فست فودها و کم شدن فعالیت های بدنی دو عامل مهم در گسترش چاقی به حساب می آید. تغییرات شیوه زندگی، کمبود زمان کافی برای طبخ غذا، موجب شده که کم کم غذاهای سالم سنتی جای خود را به غذاهای پرکالری نیمه آماده بدهد، که از این پدیده به عنوان گذر تغذیه ای یاد می شود. در این میان تبلیغات و تنوع مواد غذایی آماده باعث تغییراتی در ذائقه مردم شده است.

اضافه وزن را جدی بگیرید:

کسانی که در سنین جوانی اضافه وزن دارند، گاهی به خاطر شکل ظاهر و اندام خود از اعتماد به نفس کمتری برخوردارند و کمتر در جمع ها شرکت می کنند. از طرفی به علت چاقی تحرک کمتری داند و از فعالیت و پویای آنها کاسته می شود و ناخودآگاه زندگی روزمره شان تحت تاثیر قرار می گیرد. همچنین در سنین بالاتر اضافه وزن و چاقی مشکلات دیگری را در پی دارد. افراد میانسالی که اضافه وزن داند، بیشتر مستعد ابتلا به بیماری هایی همچون دیابت نوع دوم و فشار خون بالا هستند. اغلب به دردهای مفصلی و ستون فقرات نیز دچار می شوند. یکی از بهترین راهها برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری ها در افراد چاق کاهش وزن است. کاهش وزن و رسیدن به وزن ایده آل در سلامتی و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به چاقی تاثیرات چشمگیری می گذارد.

رژیم های غیر اصولی را فراموش کنید:

برخی از کلینیک ها رژیم هایی از پیش آماده شده را در اختیار بیماران می گذارند. رژیم هایی که متناسب با نیازهای بدن فرد تنظیم نشده باشد گاهی موجب کاهش وزن شدید در کوتاه مدت می شود که عوارض جانبی زیادی در پی دارد و گاهی نیز کاهش وزن زیادی را در پی ندارد و موجب ناامیدی بیمار و بازگشت وی به سمت پرخوری می شود. بنابراین باید رژیم های غیر اصولی و از پیش تعیین شده را فراموش کرد و به دنبال رژیمی بود که تمامی شاخص های متناسب با بدن هر فرد را دارا باشد.

در دام تبلیغات گرفتار نشویم:

مدتی است که بازار قرص ها، گن ها و ابزارآلات کاهش وزن داغ شده و تبلیغات در این زمینه به طور گسترده صورت می گیرد. اغلب، افرادی گرفتار این تبلیغات می شوند که می خواهند در کوتاه ترین زمان ممکن، بیشترین نتیجه را بگیرند و البته نوع تبلیغات این کالاها در ایجاد چنین تفکراتی بی تاثیر نیست.

باید توجه داشته باشیم که اغلب این کالاها دارای تاییدیه ی وزارت بهداشت نیستند و ممکن است به سلامتی آسیب برسانند. دیده شده، در بعضی از داروهایی که تحت عنوان قرص ها و کپسول های لاغری به طور غیر قانونی عرضه می شود، ترکیباتی مثل آمفتامین موجود است.

قرص های دارای آمفتامین ممکن است فرد را بی اشتها کند و در پی این بی اشتهایی کاهش وزن رخ دهد اما عوارض جبران ناپذیری بر سیستم عصبی می گذارد و فرد را دچار افسردگی، اضطراب و حتی هذیان گویی می کند. بهتر است چنین کالاهای غیر استانداردی خریداری نشود تا جامعه از صدمات جبران ناپذیرشان و از دست رفتن سرمایه در امان بماند.

رژیم های سقوط آزاد ممنوع:

گاهی پیش آمده که کسانی با دیدن لباس های قدیمی که چند سایز برایشان تنگ شده است، تصمیم های آنی راجع به لاغر شدن گرفتند در این موارد فرد احساساتی شده و به طور خودسرانه از خوردن دست می کشد. به طور مثال در مدت زمان یک هفته و حتی گاهی بیشتر فقط آب و مقدار کمی مواد قندی مصرف می کنند. در این مدت شاید کاهش وزن صورت گیرد اما بدن شدیدا دچار افت می شود و اگر بعد از این مدت فرد دوباره شروع به خوردن کند بیشتر انرژی غذا در بدن او ذخیره می شود. اگر چنین رژیم های تک موردی ادامه دار شود آسیب های جدی به بدن وارد می کند ازجمله ریزش مو،سنگ کیسه صفرا، بی خوابی و افسردگی و عدم تمرکز. این نوع کاهش وزن که بیشتر در گروه سنی جوانان دیده می ش.د صدمات زیادی را به بدن وارد می کند و شادابی و نشاط را از بین می برد پس بنابراین بهتر است از این گونه رژیم های خودسرانه جدا پرهیز کرد.

منبع: نشریه روز نو شماره یک

مجله خبری